باکتری های بنفش یا باکتری های فتوسنتزی ارغوانی، پروتئوباکتری های گرم منفی هستند که فتوتروف هستند و می توانند غذای خود را از طریق فتوسنتز تولید کنند. [ ۱] آن ها دارای باکتریوکلروفیل a یا b همراه با کاروتنوئیدهای مختلف هستند که به آن ها رنگ هایی بین بنفش، قرمز، قهوه ای و نارنجی می دهد. آن ها ممکن است به دو گروه تقسیم شوند - باکتری های بنفش گوگردی ( Chromatiales، تا حدی ) و باکتری های بنفش غیر گوگردی ( Rhodospirillaceae ) . باکتری های بنفش، فتوتروف های بدون اکسیژن هستند که به طور گسترده در طبیعت پراکنده هستند، به ویژه در محیط های آبی، که در آن اکسیژن وجود دارد که به سنتز رنگدانه های آن ها کمک می کند. [ ۲]
باکتری های بنفش متعلق به شاخهٔ سودومونادوتا هستند. این گروه توسط کارل ووز در سال ۱۹۸۷ تأسیس شد و آن را «باکتری های بنفش و بستگان آن ها» نامید، البته این نام ممکن است مناسب نباشد زیرا بیشتر آن ها بنفش یا فتوسنتزی نیستند. [ ۳] باکتری های بنفش بین ۳ دسته توزیع می شوند: آلفاپروتئوباکتری ها، بتاپروتئوباکتریا و گاماپروتئوباکتری ها[ ۴] که هر کدام با یک فنوتیپ فتوسنتزی مشخص می شوند. دستهٔ آلفا شامل گونه های مختلف باکتری ارغوانی فتوسنتزی ( برای مثال: رودوسپیریلوم، رودوپسودوموناس و رودومیکروبیوم ) است، اما برخی از گونه های ارغوانی غیر فتوسنتزی از سرده های با متابولیسم نیتروژن ( ریزوبیوم، نیتروباکتر ) را نیز در بر می گیرد، در حالی که در بتاپروتئوباکتریا گونه های فتوسنتزی کمی وجود دارد.
• رودوسپیریل ها
• Rhodospirillaceae، برای مثال، رودوسپیریلوم روبروم
• Acetobacteraceae، برای مثال رودوپیلا گلوبیفورمیس
• Nitrobacteraceae، برای مثال رودوسودوموناس پالوستریس
• Hyphomicrobiaceae، برای مثال رودومیکروبیوم
• Rhodobiaceae، برای مثال رودوبیوم
• Rhodobacteraceae، برای مثال رودوباکتر
• Rhodocyclaceae، برای مثال رودوسیکلوس
• Comamonadaceae، برای مثال رودوفراکس
پژوهشگران این نظریه را مطرح کرده اند که برخی از باکتری های بنفش به میتوکندری مربوط می شوند، انواعی از باکتری های همزیست در سلول های گیاهی و جانوری امروزی که به عنوان اندامک عمل می کنند. مقایسهٔ ساختار پروتئین آن ها نشان می دهد که یک نیای مشترک در آن ها وجود دارد. [ ۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفباکتری های بنفش متعلق به شاخهٔ سودومونادوتا هستند. این گروه توسط کارل ووز در سال ۱۹۸۷ تأسیس شد و آن را «باکتری های بنفش و بستگان آن ها» نامید، البته این نام ممکن است مناسب نباشد زیرا بیشتر آن ها بنفش یا فتوسنتزی نیستند. [ ۳] باکتری های بنفش بین ۳ دسته توزیع می شوند: آلفاپروتئوباکتری ها، بتاپروتئوباکتریا و گاماپروتئوباکتری ها[ ۴] که هر کدام با یک فنوتیپ فتوسنتزی مشخص می شوند. دستهٔ آلفا شامل گونه های مختلف باکتری ارغوانی فتوسنتزی ( برای مثال: رودوسپیریلوم، رودوپسودوموناس و رودومیکروبیوم ) است، اما برخی از گونه های ارغوانی غیر فتوسنتزی از سرده های با متابولیسم نیتروژن ( ریزوبیوم، نیتروباکتر ) را نیز در بر می گیرد، در حالی که در بتاپروتئوباکتریا گونه های فتوسنتزی کمی وجود دارد.
• رودوسپیریل ها
• Rhodospirillaceae، برای مثال، رودوسپیریلوم روبروم
• Acetobacteraceae، برای مثال رودوپیلا گلوبیفورمیس
• Nitrobacteraceae، برای مثال رودوسودوموناس پالوستریس
• Hyphomicrobiaceae، برای مثال رودومیکروبیوم
• Rhodobiaceae، برای مثال رودوبیوم
• Rhodobacteraceae، برای مثال رودوباکتر
• Rhodocyclaceae، برای مثال رودوسیکلوس
• Comamonadaceae، برای مثال رودوفراکس
پژوهشگران این نظریه را مطرح کرده اند که برخی از باکتری های بنفش به میتوکندری مربوط می شوند، انواعی از باکتری های همزیست در سلول های گیاهی و جانوری امروزی که به عنوان اندامک عمل می کنند. مقایسهٔ ساختار پروتئین آن ها نشان می دهد که یک نیای مشترک در آن ها وجود دارد. [ ۵]
wiki: باکتری بنفش