بالادها (آلبوم ماریا کری). بالادها ( انگلیسی: The Ballads ) ( منتشرشده در سال ۲۰۱۰ باعنوان ترانه های عشق در بریتانیا ) آلبومی گردآوری شده از خواننده و ترانه نویس آمریکایی ماریا کری است. [ ۱] [ ۲] در این آلبوم برخی از تصنیف های پرفروش کری در طول زندگی حرفه ای او وجود دارند. آلبوم در اواخر سال ۲۰۰۸ و در ژانویه ۲۰۰۹ در آمریکای شمالی منتشر شد.
بالادها (شوپن). چهار بالاد فردریک شوپن قطعه های تک حرکتی برای پیانو سولو می باشند که میان سال های ۱۸۳۱ و ۱۸۴۲ آماده گردیده شده اند. آنان از ویژه ترین و تکبر برانگیزترین قطعه های رپرتوار استاندارد پیانو به شمار می روند. [ ۱]
کلمه تصنیف توسط شوپن به معنی بین آهنگ باله یا قطعه رقص، به اندازه بالاتای ایتالیایی پیشینی مورد استفاده قرار می گرفت، ولی این کلمه امکان دارد مفهوم هایی از تصنیف قهرمانی قرن های وسطایی نیز داشته باشد، یک ترانه خوانی مینسترال روایی، که بیشتر حاوی شخصیتی شاهکار می باشد. عنصر های نمایشی و رقص مانندی در استفاده شوپن از این ژانر موجود می باشد و شاید بتوان این را گفت که او پیشرو تصنیف به عنوان یک قالب موسیقی انتزاعی می باشد. این گونه بیان می شود که این چهار تصنیف از یکی از دوست های شوپن القا گردیده است; شاعر آدام میکیویچ . [ ۱] [ ۲] با این شرایط موجود، القا بخش دقیق هر تصنیف آشکار نیست و مورد نقل و انتقادات می باشد.
گرچه تصنیف ها به درستی با قالب سونات سازگار نیستند، "قالب تصنیف" که شوپن برای چهار تصنیف او تشکیل داد، گونه ای از قالب سونات با اختلاف های ویژه می باشد، همانند تکرار آینه ( عرضه نمودن دو مضمون نمایشی برساس نگونسار در طول خلاصه نویسی ) . تصنیف ها بی واسطه بر موسیقی ساز هایی همانند فرانتس لیست و یوهانس برامس اثر گذاشته اند که بعد از شوپن، تصنیف های خود را تحریر کردند.
به غیراز اشتراک عنوان، چهار تصنیف بودن هایی ممتازی از یکدیگر می باشند. پیروی سخن لویی هلرت آهنگساز و منتقد موسیقی، "هر واقعاً با بقیه گوناگون می باشد، و آنان فقط یک چیز چند معنایی دارند - کار عاشقانه و اصالت موتیف هایشان. " با این شرایط موجود، نظریه پردازان مدرن نشان داده اند که تصنیف ها مشترکات بسیاری دارند، همانند"تصنیف متر" ( ۶۴ یا ۶۸ ) و بعضی از روش های رسمی مانند تکرار آینه و به تعویق انداختن ساختار غالب .
تصنیف شماره ۱ در جی مینور۲۳. اوپی ، در سال ۱۸۳۵ در پاریس پایان یافت.
تصنیف شماره ۲ در فا ماژور، اوپی. ۳۸ ، از ۱۸۳۶ تا ۱۸۳۹ در نوهانت، فرانسه ، و در جزیره اسپانیایی مایورکا آماده شده است.
تصنیف شماره ۳ در ای ♭ ماژور، اوپی. ۴۷ در سال ۱۸۴۱ در نوهانت خوانده شد. [ ۳]
تصنیف شماره ۴ در فا مینور، اوپی. ۵۲، در سال ۱۸۴۳ در پاریس و نوهانت خوانده شد و در سال ۱۸۴۳ تجدید نظر [ ۳] گردید.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفکلمه تصنیف توسط شوپن به معنی بین آهنگ باله یا قطعه رقص، به اندازه بالاتای ایتالیایی پیشینی مورد استفاده قرار می گرفت، ولی این کلمه امکان دارد مفهوم هایی از تصنیف قهرمانی قرن های وسطایی نیز داشته باشد، یک ترانه خوانی مینسترال روایی، که بیشتر حاوی شخصیتی شاهکار می باشد. عنصر های نمایشی و رقص مانندی در استفاده شوپن از این ژانر موجود می باشد و شاید بتوان این را گفت که او پیشرو تصنیف به عنوان یک قالب موسیقی انتزاعی می باشد. این گونه بیان می شود که این چهار تصنیف از یکی از دوست های شوپن القا گردیده است; شاعر آدام میکیویچ . [ ۱] [ ۲] با این شرایط موجود، القا بخش دقیق هر تصنیف آشکار نیست و مورد نقل و انتقادات می باشد.
گرچه تصنیف ها به درستی با قالب سونات سازگار نیستند، "قالب تصنیف" که شوپن برای چهار تصنیف او تشکیل داد، گونه ای از قالب سونات با اختلاف های ویژه می باشد، همانند تکرار آینه ( عرضه نمودن دو مضمون نمایشی برساس نگونسار در طول خلاصه نویسی ) . تصنیف ها بی واسطه بر موسیقی ساز هایی همانند فرانتس لیست و یوهانس برامس اثر گذاشته اند که بعد از شوپن، تصنیف های خود را تحریر کردند.
به غیراز اشتراک عنوان، چهار تصنیف بودن هایی ممتازی از یکدیگر می باشند. پیروی سخن لویی هلرت آهنگساز و منتقد موسیقی، "هر واقعاً با بقیه گوناگون می باشد، و آنان فقط یک چیز چند معنایی دارند - کار عاشقانه و اصالت موتیف هایشان. " با این شرایط موجود، نظریه پردازان مدرن نشان داده اند که تصنیف ها مشترکات بسیاری دارند، همانند"تصنیف متر" ( ۶۴ یا ۶۸ ) و بعضی از روش های رسمی مانند تکرار آینه و به تعویق انداختن ساختار غالب .
تصنیف شماره ۱ در جی مینور۲۳. اوپی ، در سال ۱۸۳۵ در پاریس پایان یافت.
تصنیف شماره ۲ در فا ماژور، اوپی. ۳۸ ، از ۱۸۳۶ تا ۱۸۳۹ در نوهانت، فرانسه ، و در جزیره اسپانیایی مایورکا آماده شده است.
تصنیف شماره ۳ در ای ♭ ماژور، اوپی. ۴۷ در سال ۱۸۴۱ در نوهانت خوانده شد. [ ۳]
تصنیف شماره ۴ در فا مینور، اوپی. ۵۲، در سال ۱۸۴۳ در پاریس و نوهانت خوانده شد و در سال ۱۸۴۳ تجدید نظر [ ۳] گردید.
wiki: بالادها (شوپن)