فردریک فرانسوا شوپن ( به لهستانی: Fryderyk Franciszek Szopen ) ( به فرانسوی: Frédéric François Chopin ) زاده ۱ مارس ۱۸۱۰ – درگذشته ۱۷ اکتبر ۱۸۴۹ ) یکی از تأثیرگذارترین موسیقی دانان لهستانی و نوازنده برجستهٔ پیانو در دوره موسیقی رمانتیک بود. [ ۱]
او شماری از فرم های موسیقی را ابداع نمود اما مهم ترین نوآوری هایش را در چهارچوب فرم هایی مانند سونات پیانو، والس، نوکتورن، اتود، پرلود و پولونِز به نمایش گذاشته است. فردریک شوپن در سراسر طول عمر خود از ضعف جسمانی رنج می برد تا آنکه در ۳۹ سالگی به دنبال سل ریوی درگذشت. [ ۱]
فردریک در روستای ژلازوا ولا در نزدیکی ورشو از مادری لهستانی و پدری فرانسوی، به دنیا آمد. پدرش در سال ۱۷۸۲ به لهستان رفته بود و با تکلا جوستینا که یک لهستانی بود ازدواج کرد و همان جا سکنی گزید.
خانواده شوپن در اکتبر ۱۸۱۰ به ورشو جابه جا شدند. استعداد موسیقایی شوپن جوان در سال های آغاز زندگی اش آشکار شد تا آنجا که در ورشو به لقب موتسارت دوم مشهور شد. شوپن قبل از ۷ سالگی دو پولونز ( در سل مینور و در سی بمل ماژور ) نوشت که اولی توسط پدر سیبولسکی - سرپرست مدرسه نوازنده ارگ و یکی از کم شمار ناشران موسیقی در لهستان منتشر شد. با بازتاب نبوغ خارق العاده او در روزنامه های ورشو، شوپن کوچک مورد توجه و پذیرش سالن های کنسرت اشرافی در پایتخت قرار گرفت. او از این زمان اجرای کنسرت های خیریه خود را آغاز کرد و نخستین کنسرت پیانوی خود را در ۸ سالگی اجرا کرد. او نخستین درس های حرفه ای پیانو را از زیونی ( زاده ۱۷۵۶ در بوهم ) آموخت. این دوره از سال ۱۸۱۶ تا ۱۸۲۲ به درازا کشید، شوپن از زیونی به نیکی یاد می کرد گرچه او خیلی زود از استادش پیشی گرفت. یکی دیگر از کسانی که در پیشرفت شوپن نقش بسزایی داشت، ویلهلم وورفل ( متولد ۱۷۹۱ در بوهم ) بود. این نوازنده پیانو پرآوازه که استاد کنسرواتوار ورشو بود آموزه های گرانبهایی را گرچه نامنظم در نواختن ارگ و شاید پیانو به شوپن آموخت. شوپن در پاییز ۱۸۲۶ نزد جوزف السنر ( زاده ۱۷۶۹ ) آهنگساز کنسرواتوار ورشو آغاز به یادگیری تئوری موسیقی، هارمونی و آهنگسازی کرد.
او یوهان نپوموکا هومل آهنگساز و نوازنده پیانو آلمانی را ملاقات کرد. شوپن در آن سال به وین رفت و دو کنسرت در آنجا اجرا نمود که اجرای آن ها باعث شد تا پیام های متفاوتی را دریافت کند که دربرگیرنده مقالاتی دلگرم کننده و خرده گیری هایی درباره آرام نواختن بیش از اندازه او بود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاو شماری از فرم های موسیقی را ابداع نمود اما مهم ترین نوآوری هایش را در چهارچوب فرم هایی مانند سونات پیانو، والس، نوکتورن، اتود، پرلود و پولونِز به نمایش گذاشته است. فردریک شوپن در سراسر طول عمر خود از ضعف جسمانی رنج می برد تا آنکه در ۳۹ سالگی به دنبال سل ریوی درگذشت. [ ۱]
فردریک در روستای ژلازوا ولا در نزدیکی ورشو از مادری لهستانی و پدری فرانسوی، به دنیا آمد. پدرش در سال ۱۷۸۲ به لهستان رفته بود و با تکلا جوستینا که یک لهستانی بود ازدواج کرد و همان جا سکنی گزید.
خانواده شوپن در اکتبر ۱۸۱۰ به ورشو جابه جا شدند. استعداد موسیقایی شوپن جوان در سال های آغاز زندگی اش آشکار شد تا آنجا که در ورشو به لقب موتسارت دوم مشهور شد. شوپن قبل از ۷ سالگی دو پولونز ( در سل مینور و در سی بمل ماژور ) نوشت که اولی توسط پدر سیبولسکی - سرپرست مدرسه نوازنده ارگ و یکی از کم شمار ناشران موسیقی در لهستان منتشر شد. با بازتاب نبوغ خارق العاده او در روزنامه های ورشو، شوپن کوچک مورد توجه و پذیرش سالن های کنسرت اشرافی در پایتخت قرار گرفت. او از این زمان اجرای کنسرت های خیریه خود را آغاز کرد و نخستین کنسرت پیانوی خود را در ۸ سالگی اجرا کرد. او نخستین درس های حرفه ای پیانو را از زیونی ( زاده ۱۷۵۶ در بوهم ) آموخت. این دوره از سال ۱۸۱۶ تا ۱۸۲۲ به درازا کشید، شوپن از زیونی به نیکی یاد می کرد گرچه او خیلی زود از استادش پیشی گرفت. یکی دیگر از کسانی که در پیشرفت شوپن نقش بسزایی داشت، ویلهلم وورفل ( متولد ۱۷۹۱ در بوهم ) بود. این نوازنده پیانو پرآوازه که استاد کنسرواتوار ورشو بود آموزه های گرانبهایی را گرچه نامنظم در نواختن ارگ و شاید پیانو به شوپن آموخت. شوپن در پاییز ۱۸۲۶ نزد جوزف السنر ( زاده ۱۷۶۹ ) آهنگساز کنسرواتوار ورشو آغاز به یادگیری تئوری موسیقی، هارمونی و آهنگسازی کرد.
او یوهان نپوموکا هومل آهنگساز و نوازنده پیانو آلمانی را ملاقات کرد. شوپن در آن سال به وین رفت و دو کنسرت در آنجا اجرا نمود که اجرای آن ها باعث شد تا پیام های متفاوتی را دریافت کند که دربرگیرنده مقالاتی دلگرم کننده و خرده گیری هایی درباره آرام نواختن بیش از اندازه او بود.
wiki: فردریک شوپن