باغ گنبدی ( به ترکی آذربایجانی: گنبذلی باغ ) ، باغی در تبریز است که در حاشیه بزرگراه آزادی و در مقابل دانشگاه هنر اسلامی تبریز واقع شده است. در این باغ، گورستانی وجود دارد که در آن به علت وجود بنایی شبیه کلیسا با گنبد شیروانی زرد رنگ، این باغ به نام «گنبذلی باغ» در میان مردم مشهور شده است.
این بنا در گوشه شمال شرقی گورستان قرار دارد که بلندی آن به ۸ متر می رسد، تمام بنا از سنگ های تیشه ای آجری رنگی ساخته شده است که به آن ها «قومی داش» می گفتند. در بالای گنبد بزرگ، یک علامت صلیب نصب شده است. در چهار گوشه این عمارت، چهار گنبد کوچک با نشانی از صلیب وجود دارد. در سمت غربی کلیسا و گنبد، اتاقکی به عرض و طول یک متر در یک متر، ساخته شده است. محوطهٔ این باغ گورستانی ۱۰۲ در ۶۲ متر است.
گورستان گنبذلی باغ را مخصوص روس ها و فرانسوی های مقیم تبریز می دانند که اغلب فرانسوی ها در آسایشگاه باباباغی مشغول انجام خدمات درمانی به جذامیان بوده اند. مسئول امور فرانسوی ها «مادام جوزه برتی» می باشد. در محوطه گورستان تعداد ۶۸ عدد قبر از اهالی روسیه، فرانسه، ایتالیا، ارامنه و آشوری دیده می شود. چنین به نظر می رسد که گورستان از وسط به دو بخش تقسیم شده است. بخش شرقی مخصوص روس ها و بخش غربی مربوط به فرانسوی ها و سایر اقلیت های خارجی است. گویا در روزگاران قدیم حکومت تبریز این گورستان را برای دفن خارجیان مقیم تبریز اختصاص داده بوده است.
نوع معماری گنبد شبیه معماری روسی است و نمودی از کلیساهای حومه مسکو و کاخ کرملین است. روی سه طرف بنا سه سنگ نوشته به زبان روسی روی دیوار نصب شده است که روی آن تاریخ ساخت بنا در زمان نیکلای دوم امپراتور روس در سال ۱۹۰۹ است نوشته شده است.
در بخش روسی این گورستان، یک گور دسته جمعی وجود دارد، به تاریخ ۱۹۱۵ که محل دفن بیست نفر از سربازان روسی است که در اشغال تبریز در سال ۱۹۱۵ در جنگ جهانی اول به دست سربازان عثمانی کشته شده بودند. «آنا دو بروتا» فرانسوی نیز در سال ۱۹۹۸ میلادی در این باغ دفن شده است. در این گورستان گوری به نام «ژرژ آلیشا»، یک گور ایتالیایی، یک گور به زبان آشوری ( ۱۹۵۸–۱۹۱۷ ) که قهرمان شمشیرزنی بود و قبر «ماریا ایوانوا» ( ۱۹۸۶–۱۹۰۳ ) به چشم می خورد.
در بخش جنوبی گورستان آنچه به نظر می رسد یک گور دسته جمعی دیگری است که در روی سنگ گور به زبان آشوری و به زبان فارسی نام افراد نوشته شده است و تاریخ دفن و مشخصات چنین است: از اهالی روستای «تکیه» و «اردوشانی» که در سال ۱۹۴۶ در تبریز به قتل رسیده اند به نام های «سرگیز بیت سرگیز»، «بوغوس ساهاکیان»، «سلطان باباخان»، «خوشه خوشانه»، «شاول شامالتا»، «شمشون سرگیززاده»، «یعقوب آنونه»، «نیکولا سلطان».
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین بنا در گوشه شمال شرقی گورستان قرار دارد که بلندی آن به ۸ متر می رسد، تمام بنا از سنگ های تیشه ای آجری رنگی ساخته شده است که به آن ها «قومی داش» می گفتند. در بالای گنبد بزرگ، یک علامت صلیب نصب شده است. در چهار گوشه این عمارت، چهار گنبد کوچک با نشانی از صلیب وجود دارد. در سمت غربی کلیسا و گنبد، اتاقکی به عرض و طول یک متر در یک متر، ساخته شده است. محوطهٔ این باغ گورستانی ۱۰۲ در ۶۲ متر است.
گورستان گنبذلی باغ را مخصوص روس ها و فرانسوی های مقیم تبریز می دانند که اغلب فرانسوی ها در آسایشگاه باباباغی مشغول انجام خدمات درمانی به جذامیان بوده اند. مسئول امور فرانسوی ها «مادام جوزه برتی» می باشد. در محوطه گورستان تعداد ۶۸ عدد قبر از اهالی روسیه، فرانسه، ایتالیا، ارامنه و آشوری دیده می شود. چنین به نظر می رسد که گورستان از وسط به دو بخش تقسیم شده است. بخش شرقی مخصوص روس ها و بخش غربی مربوط به فرانسوی ها و سایر اقلیت های خارجی است. گویا در روزگاران قدیم حکومت تبریز این گورستان را برای دفن خارجیان مقیم تبریز اختصاص داده بوده است.
نوع معماری گنبد شبیه معماری روسی است و نمودی از کلیساهای حومه مسکو و کاخ کرملین است. روی سه طرف بنا سه سنگ نوشته به زبان روسی روی دیوار نصب شده است که روی آن تاریخ ساخت بنا در زمان نیکلای دوم امپراتور روس در سال ۱۹۰۹ است نوشته شده است.
در بخش روسی این گورستان، یک گور دسته جمعی وجود دارد، به تاریخ ۱۹۱۵ که محل دفن بیست نفر از سربازان روسی است که در اشغال تبریز در سال ۱۹۱۵ در جنگ جهانی اول به دست سربازان عثمانی کشته شده بودند. «آنا دو بروتا» فرانسوی نیز در سال ۱۹۹۸ میلادی در این باغ دفن شده است. در این گورستان گوری به نام «ژرژ آلیشا»، یک گور ایتالیایی، یک گور به زبان آشوری ( ۱۹۵۸–۱۹۱۷ ) که قهرمان شمشیرزنی بود و قبر «ماریا ایوانوا» ( ۱۹۸۶–۱۹۰۳ ) به چشم می خورد.
در بخش جنوبی گورستان آنچه به نظر می رسد یک گور دسته جمعی دیگری است که در روی سنگ گور به زبان آشوری و به زبان فارسی نام افراد نوشته شده است و تاریخ دفن و مشخصات چنین است: از اهالی روستای «تکیه» و «اردوشانی» که در سال ۱۹۴۶ در تبریز به قتل رسیده اند به نام های «سرگیز بیت سرگیز»، «بوغوس ساهاکیان»، «سلطان باباخان»، «خوشه خوشانه»، «شاول شامالتا»، «شمشون سرگیززاده»، «یعقوب آنونه»، «نیکولا سلطان».
wiki: باغ گنبدی