بازسازی رباط صلیبی قدامی ( به انگلیسی: Anterior Cruciate Ligament reconstruction ( ACL reconstruction ) ) به عمل جراحی ارتوپدی با استفاده از آرتروسکوپی[ پ ۶] جهت جایگزینی رباط آسیب دیده با رباط سالم در ناحیه زانو گفته می شود. [ ۱]
• ایستادن ناگهانی
• تغییر مسیر سریع
• وارد شدن ضربات مستقیم به پشت زانو
• فرود آمدن نادرست در هنگام پرش ( هنگام زدن ضربه سر به توپ در بازی فوتبال )
بلافاصله پس از ضربه شدید به زانو معمولاً بیمار تورم و درد حاد در زانو را تجربه و احساس ناپایداری در زانوی خود احساس می کند. چند ساعت پس از پارگی ACL اغلب بیماران وجود مقدار زیادی تورم در زانو همراه با از دست دادن محدوده حرکات زانو، درد مزمن و ناراحتی در راه رفتن را بیان می کنند. حدود نیمی از ضایعات لیگامان متقاطع قدامی ( ACL ) همراه با صدمه به منیسک ها، غضروف مفصلی و لیگامان های دیگر می باشد. ممکن است بیمار دچار صدمه به استخوان زیر غضروف مفصل زانو نیز شده باشد که این یافته را می توان در ام آرآی مشاهده نمود. بازسازی رباط صلیبی قدامی یکی از رایج ترین عمل های جراحی در ایالات متحده آمریکا می باشد. [ ۲] پارگی های لیگامان متقاطع قدامی با بخیه زدن بهبود نمی یابد و ترمیم نمی شوند و لازم است که بازسازی و جایگزین شود. متخصص ارتوپد بافت دیگری را که معمولاً یک لیگامان است از قسمت دیگری از بدن به ناحیه ای که لیگامان متقاطع قدامی آسیب دیده منتقل می کند تا این بافت جایگزین بافت قبلی شده و داربستی برای ترمیم لیگامان باشد؛ این بافت ها را گرافت می نامند.
در عملکرد بالینی پزشک با استفاده از قضاوت بالینی، بیمار را جهت تشخیص پزشکی، [ پ ۷] درمان و پیشگیری[ پ ۸] از بیماری ارزیابی می کنند. در طی این عملکرد ترتیب خاصی از فعالیت ها وجود دارد که معمولاً رعایت می شود و شامل: شرح حال، معاینه فیزیکی، تهیه فهرست مشکلات، مشخص کردن تشخیص های افتراقی، [ پ ۹] بررسی ها ( شامل آزمایش ها و تصویربرداری ام آرآی[ پ ۱۰] ) ، رسیدن به تشخیص و در آخر تصمیم گیری جهت درمان می باشد. معاینه زانوی آسیب دیده همیشه باید از سوی پزشک متخصص انجام شود. جهت وارد آمدن ضربه و مقدار نیروی وارد شده در زمان وقوع آسیب اطلاعات مهمی را برای ارزیابی نوع و شدت آسیب به پزشک می دهد. معاینه فیزیکی بیمار به تشخیص پارگی رباط، منیسک ها و دیگر رباط های مفصل زانو کمک خواهد کرد. معاینه بالینی بر روی هر دو پای بیمار جهت مقایسه از نظر آستانه حرکتی و توان عضلانی و نیز رنگ و دمای پوست انجام می گیرد. در طی معاینه در اندام تحتانی بیمار، می توان با پرتو ایکس ( X - ray ) [ پ ۱۱] دفورمیتی و دامنه حرکتی بیمار را ارزیابی نمود. [ ۳] در طی این ارزیابی توجه به رنگ پوست و دمای آن مهم است چراکه می تواند نشانی از نقص خونرسانی یا التهاب را در ناحیه مفصلی بیان کند. [ ۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف• ایستادن ناگهانی
• تغییر مسیر سریع
• وارد شدن ضربات مستقیم به پشت زانو
• فرود آمدن نادرست در هنگام پرش ( هنگام زدن ضربه سر به توپ در بازی فوتبال )
بلافاصله پس از ضربه شدید به زانو معمولاً بیمار تورم و درد حاد در زانو را تجربه و احساس ناپایداری در زانوی خود احساس می کند. چند ساعت پس از پارگی ACL اغلب بیماران وجود مقدار زیادی تورم در زانو همراه با از دست دادن محدوده حرکات زانو، درد مزمن و ناراحتی در راه رفتن را بیان می کنند. حدود نیمی از ضایعات لیگامان متقاطع قدامی ( ACL ) همراه با صدمه به منیسک ها، غضروف مفصلی و لیگامان های دیگر می باشد. ممکن است بیمار دچار صدمه به استخوان زیر غضروف مفصل زانو نیز شده باشد که این یافته را می توان در ام آرآی مشاهده نمود. بازسازی رباط صلیبی قدامی یکی از رایج ترین عمل های جراحی در ایالات متحده آمریکا می باشد. [ ۲] پارگی های لیگامان متقاطع قدامی با بخیه زدن بهبود نمی یابد و ترمیم نمی شوند و لازم است که بازسازی و جایگزین شود. متخصص ارتوپد بافت دیگری را که معمولاً یک لیگامان است از قسمت دیگری از بدن به ناحیه ای که لیگامان متقاطع قدامی آسیب دیده منتقل می کند تا این بافت جایگزین بافت قبلی شده و داربستی برای ترمیم لیگامان باشد؛ این بافت ها را گرافت می نامند.
در عملکرد بالینی پزشک با استفاده از قضاوت بالینی، بیمار را جهت تشخیص پزشکی، [ پ ۷] درمان و پیشگیری[ پ ۸] از بیماری ارزیابی می کنند. در طی این عملکرد ترتیب خاصی از فعالیت ها وجود دارد که معمولاً رعایت می شود و شامل: شرح حال، معاینه فیزیکی، تهیه فهرست مشکلات، مشخص کردن تشخیص های افتراقی، [ پ ۹] بررسی ها ( شامل آزمایش ها و تصویربرداری ام آرآی[ پ ۱۰] ) ، رسیدن به تشخیص و در آخر تصمیم گیری جهت درمان می باشد. معاینه زانوی آسیب دیده همیشه باید از سوی پزشک متخصص انجام شود. جهت وارد آمدن ضربه و مقدار نیروی وارد شده در زمان وقوع آسیب اطلاعات مهمی را برای ارزیابی نوع و شدت آسیب به پزشک می دهد. معاینه فیزیکی بیمار به تشخیص پارگی رباط، منیسک ها و دیگر رباط های مفصل زانو کمک خواهد کرد. معاینه بالینی بر روی هر دو پای بیمار جهت مقایسه از نظر آستانه حرکتی و توان عضلانی و نیز رنگ و دمای پوست انجام می گیرد. در طی معاینه در اندام تحتانی بیمار، می توان با پرتو ایکس ( X - ray ) [ پ ۱۱] دفورمیتی و دامنه حرکتی بیمار را ارزیابی نمود. [ ۳] در طی این ارزیابی توجه به رنگ پوست و دمای آن مهم است چراکه می تواند نشانی از نقص خونرسانی یا التهاب را در ناحیه مفصلی بیان کند. [ ۴]
wiki: بازسازی رباط صلیبی قدامی