بازار در قران

[ویکی فقه] بازار در قرآن. واژه بازار که ریشه ایرانی باستانی دارد، به معنای جایگاه داد و ستد است.
واژه بازار که ریشه ایرانی باستانی دارد، به معنای جایگاه داد و ستد است.
واژه های گوناگون بازار
این واژه با گونه های مختلف در گویشهای محلی ایران و زبانهای پیرامونی حضور داشته و از یک سو به عربی ، ترکی عثمانی و انگلیسی و از سوی دیگر به سرزمینهای هند راه یافته است. «سُوق» معادل عربی آن، اسم مصدر از «سَوْق» به معنای راندن و حرکت دادن به پیش است و در وجه این نامگذاری گفته شده که کالاها برای خرید و فروش به بازار سَوْق داده می شوند. برخی نیز احتمال داده اند این کلمه از آرامی وارد عربی شده باشد. بازارهای سنتی غالباً از دو راسته دکانهای بسیار تشکیل شده که سقفی آن دو را به یکدیگر می پیوندد.
اجزای گوناگون بازار
اجزای گوناگون بازارها عبارت بودند از راسته ها به عنوان اصلی ترین عنصر که از تقاطع آنها چار سو ( چهار سوق ) پدید می آمد، رسته (محل استقرار صنف )، دالان، سرا ( خان یا تجارتخانه )، خانبار (کالنبار) به عنوان محل انبار یا پردازش کالا، تیم یا تیمچه به عنوان محل کار صنعتکاران ظریفکار و دکانهای مختلف که هر دسته از آنها به عرضه کالای معینی می پرداختند. در کنار این عناصر مسجد ، حمام ، قهوه خانه ، خوراکپزخانه و واحدهای فرهنگی یا خدماتی وجود داشت.
بازار در اصطلاح علم اقتصاد
...