بازار اوراق قرضه

بازار اوراق قرضه به کردی کرمانجی که همچنین با نام بازار درآمد ثابت پرویزخان نیز شناخته می شود، بازار مالی است که در آن مشارکت کنندگان می توانند قرض جدید منتشر کنند که به نام بازار اولیه شناخته می شود، یا می توانند اوراق بهادار بدهی، معمولاً به شکل اوراق قرضه خرید و فروش کنند که به نام بازار ثانویه شناخته می شود. هدف اصلی بازار اوراق قرضه مهیا کردن سازوکاری جهت تأمین سرمایه بلند مدت دولت و بخش خصوصی است. در گذشته، بازار اوراق قرضه در انحصار دولت ایالات متحده آمریکا بود، اما امروزه آمریکا حدود ۴۴ درصد بازار را در اختیار دارد. [ ۱] تا سال ۲۰۰۹، حجم جهانی بازار اوراق قرضه ( کل بدهی تسویه نشده ) ۸۲٫۲ تریلیون دلار تخمین زده می شود، [ ۲] که حجم بدهی در بازار اوراق قرضه آمریکا براساس آمار بانک تسویه حساب های بین المللی ۳۱٫۲ تریلیون دلار و براساس آمار انجمن بازارهای مالی و صنعت اوراق بهادار ۳۵٫۲ تریلیون دلار است. [ ۲]
تقریباً همهٔ حجم ۸۲۲ میلیارد دلاری معاملات روزانه در بازار اوراق قرضه آمریکا[ ۳] میان مؤسسات بزرگ و کارگزار - دلال ها در بازاری بیرون از بورس صورت می گیرد. با این حال تعداد کمی از اوراق قرضه، عمدتاً اوراق قرضه شرکتی، در بازار بورس نیز مبادله می شوند.
تعبیر بازار اوراق قرضه معمولاً به علت حجم بالا، نقدینگی، نبود ریسک اعتبار و نیز حساسیت به نرخ بهره به بازار اوراق قرضه دولتی ارجاع داده می شود. به خاطر رابطه وارونه بین ارزش اوراق قرضه و نرخ های بهره، بازار اوراق قرضه اغلب به عنوان نشانگر تغییرات نرخ های بهره و شکل منحنی بازدهی ( به انگلیسی: yield curve ) به کار برده می شوند. منحنی بازدهی معیاری از «هزینه سرمایه پذیری» است.