باروت سیاه نخستین گونهٔ باروت بود که احتمالاً مردم چین آن را در سده ۷ تا ۹ میلادی اختراع کردند. باروت سیاه از مواد منفجره کند شکن است و در محیط باز به آرامی می سوزد و در محیط بسته به سبب آزاد شدن گازهای کربن دی اکسید و نیتروژن و نیز گرما، منفجر می شود.
باروت سیاه تا قرن سیزدهم در اروپا ناشناخته بود تا اینکه یک راهب انگلیسی به نام راجربیکن در ۱۲۴۹ با آزمایش روی پتاسیم نیترات، باروت سیاه را تهیه کرد. در ۱۳۲۰ یک راهب آلمانی به نام برتهولد شوارتز با مطالعه نوشته های بیکن شروع به ساخت باروت سیاه و مطالعه خواص آن کرد. احتمالاً نتایج تحقیقاتی شوارتز استفاده از باروت سیاه در اروپای مرکزی را تسریع کرد. تا اواخر قرن ۱۳، بیشتر کشورها باروت سیاه را به عنوان سلاح نظامی برای تخریب قلعه ها و شهرها به کار می گرفتند. [ ۱]
باروت سیاه حاوی یک سوخت و یک اکسنده است. سوخت یک مخلوط پودری از زغال سنگ و گوگرد است که با پتاسیم نیترات ( اکسنده ) مخلوط می شود. فرایند اختلاط در ۱۴۲۵ هنگامی که فرایند ریزکردن ذرات یا دانه بندی توسعه پیدا کرده بود، فوق العاده پیشرفت کرد. از چرخ های سنگین برای آسیاب کردن و پرس سوخت ها و اکسندهها به صورت یک توده جامد که متعاقباً به دانه های کوچکتری تبدیل می شوند، استفاده شد. این دانه ها حاوی مخلوط یکنواختی از سوخت و اکسنده است، در نتیجه باروت سیاهی به دست می آید که از نظر فیزیکی و انفجار برتری دارد. باروت ریز شده به تدریج در اسلحه های کوچک و نارنجک های دستی در طول قرن ۱۵ و اسلحه های بزرگ در قرن ۱۶ مورد استفاده قرار گرفت.
آسیاب های باروت سیاه ( مورد استفاده در فرایند ریزکردن ) در فاصله سال های ۱۶۰۳–۱۵۵۴ در رادرهایث و والتهام ابی در انگلستان ساخته شدند.
اولین یادداشت های استفاده از باروت سیاه در مهندسی عمران مربوط به سال های ۱۵۷۲–۱۵۴۸ برای لایروبی رودخانه نیمن در اروپای شمالی و سال ۱۶۷۲ برای بازیابی معادن مجارستان به عنوان کمک انفجار بوده است. به زودی از باروت سیاه به منظور انفجار در آلمان، سوئد و سایر کشورها استفاده شد. استفاده از باروت سیاه به منظور انفجار در انگلستان برای اولین بار در ۱۶۷۰ در معادن مس کرنیش صورت گرفت. صنایع بوفورس در سوئد در ۱۶۴۶ تولیدکننده عمده باروت تجارتی در اروپا بود.
باروت سیاه تا سال ها در انواع سلاح گرم و نیز به عنوان ماده منفجره در حفاری معدن به کار می رفت تا آن که اختراع انواع باروت بی دود که مخلوطی از نیتروسلولز و نیتروگلیسرین و زغال سنگ است، جای آن را گرفت.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفباروت سیاه تا قرن سیزدهم در اروپا ناشناخته بود تا اینکه یک راهب انگلیسی به نام راجربیکن در ۱۲۴۹ با آزمایش روی پتاسیم نیترات، باروت سیاه را تهیه کرد. در ۱۳۲۰ یک راهب آلمانی به نام برتهولد شوارتز با مطالعه نوشته های بیکن شروع به ساخت باروت سیاه و مطالعه خواص آن کرد. احتمالاً نتایج تحقیقاتی شوارتز استفاده از باروت سیاه در اروپای مرکزی را تسریع کرد. تا اواخر قرن ۱۳، بیشتر کشورها باروت سیاه را به عنوان سلاح نظامی برای تخریب قلعه ها و شهرها به کار می گرفتند. [ ۱]
باروت سیاه حاوی یک سوخت و یک اکسنده است. سوخت یک مخلوط پودری از زغال سنگ و گوگرد است که با پتاسیم نیترات ( اکسنده ) مخلوط می شود. فرایند اختلاط در ۱۴۲۵ هنگامی که فرایند ریزکردن ذرات یا دانه بندی توسعه پیدا کرده بود، فوق العاده پیشرفت کرد. از چرخ های سنگین برای آسیاب کردن و پرس سوخت ها و اکسندهها به صورت یک توده جامد که متعاقباً به دانه های کوچکتری تبدیل می شوند، استفاده شد. این دانه ها حاوی مخلوط یکنواختی از سوخت و اکسنده است، در نتیجه باروت سیاهی به دست می آید که از نظر فیزیکی و انفجار برتری دارد. باروت ریز شده به تدریج در اسلحه های کوچک و نارنجک های دستی در طول قرن ۱۵ و اسلحه های بزرگ در قرن ۱۶ مورد استفاده قرار گرفت.
آسیاب های باروت سیاه ( مورد استفاده در فرایند ریزکردن ) در فاصله سال های ۱۶۰۳–۱۵۵۴ در رادرهایث و والتهام ابی در انگلستان ساخته شدند.
اولین یادداشت های استفاده از باروت سیاه در مهندسی عمران مربوط به سال های ۱۵۷۲–۱۵۴۸ برای لایروبی رودخانه نیمن در اروپای شمالی و سال ۱۶۷۲ برای بازیابی معادن مجارستان به عنوان کمک انفجار بوده است. به زودی از باروت سیاه به منظور انفجار در آلمان، سوئد و سایر کشورها استفاده شد. استفاده از باروت سیاه به منظور انفجار در انگلستان برای اولین بار در ۱۶۷۰ در معادن مس کرنیش صورت گرفت. صنایع بوفورس در سوئد در ۱۶۴۶ تولیدکننده عمده باروت تجارتی در اروپا بود.
باروت سیاه تا سال ها در انواع سلاح گرم و نیز به عنوان ماده منفجره در حفاری معدن به کار می رفت تا آن که اختراع انواع باروت بی دود که مخلوطی از نیتروسلولز و نیتروگلیسرین و زغال سنگ است، جای آن را گرفت.
wiki: باروت سیاه