باران در قران

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] باران در قرآن. باران قطره های فرود آمده از ابرها، به خواست خداوند برای پایداری زندگی است.
باران قطره های آبی است که از ابرها بر زمین فرو می ریزد.برخی از واژه پژوهان و مفسران این واژه را معادل واژه «مطر» در زبان عربی دانسته اند، هر چند بعضی «مطر» را به هر آنچه که از آسمان ببارد معنا کرده اند. واژه مطر ۱۵بار در ۹ آیه قرآن آمده است که تنها در دو آیه ۱۰۲ نساء و ۲۴ احقاف به معنای باران است و در دیگر موارد به صورت مجازی درباره فرو فرستادن عذاب بر بعضی از امتهای پیشین به کار رفته است. در بیش از ۵۰ آیه قرآن از معنا و مفهوم باران با الفاظ و واژه های گوناگون یاد شده است.
← تقسیم آیات به اعتبار معنای باران
در بخشی از تمثیلهای قرآن از باران و پاره ای ویژگیها و کارکردهای آن سخن به میان آمده است.بازگویی این تمثیلها برای توضیح پایداری حق و ناپایداری باطل، نابجا و بی حاصل بودن انفاق و بخشش برای غیر خدا ، برکت انفاق برای خدا ، ترس و دلهره منافقان، زودگذر بودن جلوه های دنیا و حقانیت معاد است.
← حق ماندگار و باطل از بین رفتنی
الاشارات العلمیة فی الآیات الکونیه؛ الامالی، مفید؛ الامثال فی القرآن الکریم؛ بحارالانوار؛ پدیده های جوی در هوا و طبیعت؛ پیام قرآن؛ التبیان فی تفسیر القرآن؛ التحقیق فی کلمات القرآن الکریم؛ تفسیر التحریر و التنویر؛ تفسیر شریف لاهیجی؛ تفسیر القرآن الکریم، ابن عربی؛ التفسیر الکبیر؛ تفسیر المنار؛ تفسیر نمونه؛ جامع البیان عن تأویل آی القرآن؛ الجواهر فی تفسیر القرآن الکریم؛ حقائق التفسیر؛ الدرالمنثور فی التفسیر بالمأثور؛ روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم؛ شرح جامع الصغیر؛ صحیح البخاری؛ صحیفه سجادیه؛ فرهنگ فارسی؛ فی السماء الآثار العلویه؛ الکافی؛ کتاب الخلاف؛ الکشاف؛ کشف الاسرار و عدة الابرار؛ لسان العرب؛ لغت نامه؛ مثالهای زیبای قرآن؛ مجمع البیان فی تفسیر القرآن؛ مجموعه آثار، بازرگان؛ معارف قرآن؛ المعتبر فی شرح المختصر؛ معجم الفروق اللغویه؛ معجم مقاییس اللغه؛ مع القرآن فی الکون؛ المغنی والشرح الکبیر؛ المقنعه؛ مفردات الفاظ القرآن؛ المیزان فی تفسیر القرآن؛ منتهی المطلب؛ نهج البلاغه.

پیشنهاد کاربران

بپرس