[ویکی فقه] باران ْ خواهی ، دعا و افسون باران خواستن به هنگام تأخیر در بارش باران می باشد.
برای مردمی که در مناطق خشک و کم آب زندگی می کنند، نزول باران امری حیاتی است . «بعل » خدای بزرگ کوچ نشینان سوری فلسطینی «سوارکار ابرها» خوانده می شد و او را همچون تقسیم کننده نعمت ها پرستش می کردند. عبرانیان کهن باران را به صورت مخزنی تصور می کردند که در آسمان قرار دارد، و معتقد بودند کسانی که خدا را دوست بدارند و از قوانین الهی اطاعت کنند، خداوند به آن ها نعمت و برکت می بخشد و برای شان باران نازل می کند و کسانی که گناه کنند، خداوند نعمت باران را از آن ها دریغ می دارد.
پرستش خدای باران
پرستش خدای باران به مثابه مظاهر فراوانی در میان مردم شرق و شاخه های اصلی آریایی های اروپایی کهن و بخشی از افریقا ، اقیانوسیه و بومیان آمریکا رواج داشته است . خدایان مصری به نوعی با آب در ارتباط بودند. اهورامزدا در وندیداد وعده می دهد که «به زمین باران بباراند تا برای مؤمنان غذا و برای گاوان سودمند علف بیاورد». در سرزمین گرم و خشک و کم آب ایران ، باران و آب همواره از بزرگ ترین نعمت های خدا به شمار می رفته است . ایرانیان به ایزدان آب و باران اعتقاد داشتند و آن ها را نیایش می کردند. مثلاً از آناهیتا (ناهید) که هم نام رودی است مینوی و هم اسم فرشته موکّل آب ، تمنای باران می کردند. پرستندگان ناهید در زمان کم آبی به نیایش او می پرداختند و برای او قربانی می کردند و او که انگاشته می شد بر گردونه ای سوار است ، به فرمان اهورامزدا از فراز آسمان باران و تگرگ و برف و ژاله برای مردم فرو می بارید. در اوستا از جدال فرشته باران و دیو خشکی سخن رفته است . همیشه در فصل باران ، اپوش ، دیو قحطی و خشک سالی ، در مقابل تشتر یا تیر، فرشته باران ، به مقابله بر می خاسته است . فرشته باران با شکست دیو خشکی ، خاک را خرمی و مردم را روزی می بخشیده است . در «تیریشت » به تفصیل از جدال فرشته باران و دیو خشکی یاد شده است .
داستان فیروز
در آثار الباقیه آمده است که در زمان فیروز، جد انوشیروان ، چند سال باران نبارید و مردم به خشک سالی افتادند. سرانجام فیروز به آتشکده رفت و در آن جا نماز خواند و سجده کرد و از خدا خواست که بلای خشک سالی را برطرف کند. پس از بیرون شدن فیروز از آتشکده و رسیدن به صحرایی که امروز روستای کامفیروز در آنجاست ، ابری از آسمان برخاست و چندان بارید که مانند آن تا آن روز دیده نشده بود و آب همه جا را فرا گرفت و به این ترتیب ، دعای فیروز برآورده شد.
رسوم اعراب جاهلی
...
برای مردمی که در مناطق خشک و کم آب زندگی می کنند، نزول باران امری حیاتی است . «بعل » خدای بزرگ کوچ نشینان سوری فلسطینی «سوارکار ابرها» خوانده می شد و او را همچون تقسیم کننده نعمت ها پرستش می کردند. عبرانیان کهن باران را به صورت مخزنی تصور می کردند که در آسمان قرار دارد، و معتقد بودند کسانی که خدا را دوست بدارند و از قوانین الهی اطاعت کنند، خداوند به آن ها نعمت و برکت می بخشد و برای شان باران نازل می کند و کسانی که گناه کنند، خداوند نعمت باران را از آن ها دریغ می دارد.
پرستش خدای باران
پرستش خدای باران به مثابه مظاهر فراوانی در میان مردم شرق و شاخه های اصلی آریایی های اروپایی کهن و بخشی از افریقا ، اقیانوسیه و بومیان آمریکا رواج داشته است . خدایان مصری به نوعی با آب در ارتباط بودند. اهورامزدا در وندیداد وعده می دهد که «به زمین باران بباراند تا برای مؤمنان غذا و برای گاوان سودمند علف بیاورد». در سرزمین گرم و خشک و کم آب ایران ، باران و آب همواره از بزرگ ترین نعمت های خدا به شمار می رفته است . ایرانیان به ایزدان آب و باران اعتقاد داشتند و آن ها را نیایش می کردند. مثلاً از آناهیتا (ناهید) که هم نام رودی است مینوی و هم اسم فرشته موکّل آب ، تمنای باران می کردند. پرستندگان ناهید در زمان کم آبی به نیایش او می پرداختند و برای او قربانی می کردند و او که انگاشته می شد بر گردونه ای سوار است ، به فرمان اهورامزدا از فراز آسمان باران و تگرگ و برف و ژاله برای مردم فرو می بارید. در اوستا از جدال فرشته باران و دیو خشکی سخن رفته است . همیشه در فصل باران ، اپوش ، دیو قحطی و خشک سالی ، در مقابل تشتر یا تیر، فرشته باران ، به مقابله بر می خاسته است . فرشته باران با شکست دیو خشکی ، خاک را خرمی و مردم را روزی می بخشیده است . در «تیریشت » به تفصیل از جدال فرشته باران و دیو خشکی یاد شده است .
داستان فیروز
در آثار الباقیه آمده است که در زمان فیروز، جد انوشیروان ، چند سال باران نبارید و مردم به خشک سالی افتادند. سرانجام فیروز به آتشکده رفت و در آن جا نماز خواند و سجده کرد و از خدا خواست که بلای خشک سالی را برطرف کند. پس از بیرون شدن فیروز از آتشکده و رسیدن به صحرایی که امروز روستای کامفیروز در آنجاست ، ابری از آسمان برخاست و چندان بارید که مانند آن تا آن روز دیده نشده بود و آب همه جا را فرا گرفت و به این ترتیب ، دعای فیروز برآورده شد.
رسوم اعراب جاهلی
...
wikifeqh: باران_خواهی