بادیه نشینان و غزوه تبوک

[ویکی فقه] بادیه نشینان و غزوه تبوک (قرآن). در جریان جنگ تبوک که پیامبر اعلام بسیج عمومی کرده بود بادیه نشینان دو گروه شدند بعضی از آنان نزد پیامبر آمدند و پیش او عذرهایی آوردند و از او اجازه خواستند که به جهاد نروند و بعضی دیگر در خانه های خود نشستند و حتی از پیامبر اجازه ترک جهاد هم نخواستند.
بادیه نشینان صاحب عذر از پیامبر صلی الله علیه وآله، برای شرکت نکردن در جنگ تبوک اجازه خواستند.وجآء المعذرون من الاعراب لیؤذن لهم وقعد الذین کذبوا الله ورسوله سیصیب الذین کفروا منهم عذاب الیم. و عذرآورندگان از اعراب، (نزد تو) آمدند که به آنها اجازه (عدم شرکت در جهاد) داده شود و آنها که به خدا و پیامبرش دروغ گفتند، (بدون هیچ عذری در خانه خود) نشستند بزودی به کسانی از آنها که مخالفت کردند (و معذور نبودند)، عذاب دردناکی خواهد رسید!برداشت مذکور بنا بر احتمالی است که مقصود از «المعذرون» صاحبان عذر باشد.
متخلفین از غزوه تبوک
در این آیه به تناسب بحثهای گذشته، پیرامون منافقان بهانه جو و عذرتراش اشاره به وضع دو گروه از تخلف کنندگان از جهاد شده است:نخست آن دسته که واقعا معذور بوده اند.و دیگر گروهی که بدون عذر و به عنوان سرکشی و عصیان سر از انجام این وظیفه بزرگ باز زدند.نخست می گوید: " گروهی از اعراب بادیه نشین که از شرکت در میدان جهاد معذور بودند نزد تو آمده اند تا به آنها اجازه داده شود و معاف گردند" (و جاء المعذرون من الاعراب لیؤذن لهم).و در مقابل، " کسانی که به خدا و پیامبر دروغ گفتند، بدون هیچ عذری در خانه خود نشستند" و به میدان نرفتند (و قعد الذین کذبوا الله و رسوله).
تهدید متخلفان
در پایان آیه، گروه دوم را شدیدا تهدید کرده، می گوید: " به زودی آن دسته از ایشان که کافر شدند گرفتار عذاب دردناکی خواهند شد" (سیصیب الذین کفروا منهم عذاب الیم).آنچه در تفسیر آیه فوق گفتیم همان چیزی است که با قرائن موجود در آیه سازگارتر است، زیرا از یک سو می بینیم که این دو گروه در برابر یکدیگر قرار داده شده اند، و از سوی دیگر کلمه" منهم" نشان می دهد که تمام این دو گروه کافر نبودند، از مجموع این دو قرینه استفاده می شود که" معذرون" معذوران حقیقی بوده اند.
مراد از معذرین
...