باباسنکو

[ویکی فقه] باباسَنْکو (یا، سنگو)، درویشی مجذوب از ماوراءالنهر که «از وی کرامات و خوارق عادات ظهور می نمود».
وی معاصر تیمور و یکی از چند صوفی ای بود که تیمور به دلایل سیاسی به آنان نزدیک شد.
معنای سنکو
«سنکو» معنایی روشن ندارد و شاید صورتی از کلمه سونگو به معنی نیزه باشد؛ احتمال دارد که این بابا، نیزه ای به عنوان یکی از وسایلش با خود حمل می کرده است.
محل زندگی باباسنکو
ظاهراً تمام عمر او در اَنْدخود (ماوراءالنهر) گذشت و به سبب کراماتش در آن جا شهرتی خاص یافت.
ملاقات تیمور با باباسنکو
...