باباالیاس خراسانی

[ویکی فقه] باباالیاس خراسانی، از مشایخ صوفیه ترکمن تبار آناطولی در نیمه اول قرن هفتم و پایه گذار برخی از جریان های بدعت گرا ، که قیام سیاسی و اجتماعی بزرگی را که به « جنبش بابایی » مشهور شده است بر ضد حکومت سلجوقی آغاز کرد.
شیخ باباالیاس به احتمال بسیار پس از استیلای مغول ، به همراه گروهی از ترکمن ها ، از قلمرو دولت ساقط شده خوارزمشاهیان به آناطولی کوچ کرد.
باباالیاس در ده کده چات
درباره زندگی او پیش از رفتن به آناطولی اطلاعی در دست نیست.بنابر قدیم ترین منبع درباره زندگی او، یعنی مناقب القدسیة فی مناصب الانسیه که نواده اش اَلوان ( عَلوان ) چلبی در ۷۳۳ نوشته است، در ده کده چات در حوالی آماسیه ساکن شد، در آن جا زاویه ای تشکیل داد و مریدان فراوانی گرد آورد.
رابطه باباالیاس و طریقه وفائیه
با آن که در آماسیه او را خلیفه شیخی ترکمن به نام دَدَه غَرْقین می دانستند، از طریقتی که به آن منسوب بوده ذکری نشده است.فقط عاشقْ پاشازاده مورخ ، که خود از آن خاندان است، او را وابسته به طریقه وفائیه می داند که مؤسس آن تاج العارفین سید ابوالوفاء بغدادی (متوفی ۵۰۱) بود و به این اعتبار می توان پی برد که دده غرقین، نیز به آن طریقه منسوب بوده است.
← تاریخچه طریقه وفائیه
...