ایه احسان

[ویکی فقه] آیه احسان. آیه احسان به آیه ۹۰ سوره نحل اطلاق می شود.
مضمون آیه «إِنَّ اللَّهَ یأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ الْإِحْسانِ وَ إِیتاءِ ذِی الْقُرْبى وَ ینْهى عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْکرِ وَ الْبَغْی یعِظُکمْ لَعَلَّکمْ تَذَکرُونَ»
نحل/سوره۱۶، آیه۹۰.
قرائت آیه یاد شده در پایان خطبه دوم نماز جمعه مستحب است.
جواهر الکلام ج۱۱، ص۲۱۶.
۱. ↑ نحل/سوره۱۶، آیه۹۰.
...

[ویکی شیعه] آیه احسان. آیه احسان نودمین آیه از سوره نحل است که در آن به سه موضوع یعنی عدل، احسان و بخشش به ذی القربی امر شده و از سه موضوع فحشا، منکر و بغی نهی شده است. این آیه به عنوان جامع ترین برنامه اجتماعی اسلام معرفی شده است. امام باقر(ع) در پایان خطبه های نماز جمعه خود از این آیه استفاده می کرد.
درباره معنای هر یک از اصل های این آیه، بحث های تفسیری زیادی شکل گرفته است. منظور از عدل، توحید، انصاف و یا دوری از افراط و تفریط دانسته شده و معنای احسان، انجام واجبات و کمک به مردم است و امیرمؤمنان به عنوان نمونه احسان معرفی شده است. مفسران در تفسیر ذی القربی، کمک به بستگان و صله رحم عنوان کرده اند؛ چنانکه برخی حضرت زهرا(س) و فرزندانش را مصداق ذی القربی دانسته اند.
فحشاء به معنای انجام گناهان از جمله بخل و زنا است و در تفسیر منکر، دروغ و شرک و کفر را از مصادیق آن دانسته اند. برخی مفسران در تفسیر بغی، سلطه طلبی به همراه ظلم را مصداق بغی می دانند. از این آیه پیام های اجتماعی و فرهنگی فراوانی برداشت شده است.

[ویکی اهل البیت] آیه احسان. آیه 90 سوره نحل/ 16 «آیه احسان» نام گرفته است.
«إِنَّ اللّهَ یَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالإِحْسَانِ وَإِیتَاء ذِی الْقُرْبَی وَیَنْهَی عَنِ الْفَحْشَاء وَالْمُنکَرِ وَالْبَغْیِ...»
در این آیه، شش اصل مهم (سه اصل مثبت و سه اصل منفی) دیده می شود. به گفته ابن مسعود، آیه ای جامع تر از این در قرآن نیست و عثمان بن مظعون می گوید: از روزی که رسول خدا صلی الله علیه و آله این آیه را بر من قرائت کرد، اسلام در دلم جای گرفت و پیامبر را دوست می داشتم.
عکرمه نیز نقل می کند که حضرت رسول صلی الله علیه و آله این آیه را بر ولید خواند. ولید گفت: ای پسر برادر! باز هم بخوان. پیامبر دوباره خواند. ولید گفت: به خدا سوگند! در آن حلاوت و تازگی است. بالای آن میوه دار و زیر آن شاخ آور است و این کلام آدمیان نیست.