ایستگاه فضایی بین المللی ( به انگلیسی: International Space Station ) یک ایستگاه فضایی است که با مشارکت بیش از ۱۵ کشور ساخته می شود. این ایستگاه فضایی در مدار نزدیک زمین و در ارتفاع ۳۳۰ تا ۴۳۵ کیلومتری از سطح زمین در حرکت است. سرعت آن در مدار برابر ۲۷٬۶۰۰[ ۶] کیلومتر بر ساعت است. این ایستگاه هر ۹۳ دقیقه یک مرتبه به دور زمین می چرخد که در مجموع، ۱۵/۵ مرتبه مدارگردی روزانه اطراف زمین می شود؛[ ۷] این ایستگاه فضایی با مانورهای «تجدید ارتفاع» با استفاده از موتورهای زیوزدا ( ماژول ایستگاه فضایی ) ، پیوسته مدار خود را در ارتفاع بین ۳۳۰ و ۴۳۵ کیلومتر ( ۲۰۵ و ۲۷۰ مایل ) ، حفظ می کند. این به معنی طی کردن ۱۵٫۵۴ مدار در روز است. ایستگاه فضایی بین المللی در ماه چند بار بر فراز ایران حرکت می کند و با چشم غیر مسلح نیز به صورت یک ستاره پرنور دیده می شود. [ ۸]
بیشتر بخش های اصلی این ایستگاه فضایی ساخته شده اما تا سال های پایانی دهه کنونی چند بخش جدید به آن افزوده خواهد شد. پس از تکمیل، ایستگاه فضایی بین المللی ۴۵۰ تُن وزن خواهد داشت، و ۱۲۰۰ متر مکعب فضای کار، پژوهش و زندگی برای فضانوردان فراهم خواهد آورد. [ ۸] [ ۹] ایستگاه فضایی بین المللی سومین شیء نورانی در آسمان است که با چشم غیرمسلح دیده می شود. [ ۱۰]
این ایستگاه محصول همکاری مشترک سازمان ناسا، سازمان فضایی روسیه، سازمان فضایی اروپا، [ ۱۱] [ ۱۲] سازمان فضایی ژاپن، و سازمان فضایی کانادا است. سازمان فضایی برزیل از طریق همکاری با ناسا با این برنامه مشارکت می کند. سازمان فضایی ایتالیا، هم به عنوان یک عضو فعال در سازمان فضایی اروپا، و هم به طور مستقل در برنامه ایستگاه فضایی مشارکت می کند. سازمان فضایی چین نیز علاقه خود را برای پیوستن به جمع مشارکت کنندگان، به ویژه از طریق همکاری با سازمان فضایی روسیه اعلام داشته است. [ ۱۳] [ ۱۴]
ایستگاه فضایی بین المللی در حقیقت ترکیبی از چندین پروژه فضایی است که قبلاً توسط کشورهای مختلف برنامه ریزی شده بود. از جمله این برنامه ها می توان به ایستگاه فضایی میر - ۲ ( روسیه ) ، ایستگاه فضایی آزادی ( آمریکا ) ، آزمایشگاه فضایی کلمبوس ( اروپا ) و آزمایشگاه فضایی کیبو ( ژاپن ) اشاره کرد.
ایستگاه فضایی بین المللی پس از ایستگاه های سالیوت، آلماز و میر روسیه، و ایستگاه اسکای لب آمریکا، نهمین ایستگاه فضایی سرنشین دار در مدار زمین است. آبان سال ۱۳۹۴ پانزدهمین سالگرد زندگی بی وقفهٔ فضانوردان در ایستگاه فضایی بین المللی بود. این ایستگاه رکورد ۱۰ سالهٔ زندگی و کار پیوستهٔ انسان ها در فضا را که متعلق به ایستگاه میر بود شکست. همچنین در این مدت رکورد طولانی ترین اقامت بی وقفه در فضا نیز که تا پیش از آن متعلق به ایستگاه میر بود، شکسته شد. [ ۱۵]
بیشتر بخش های اصلی این ایستگاه فضایی ساخته شده اما تا سال های پایانی دهه کنونی چند بخش جدید به آن افزوده خواهد شد. پس از تکمیل، ایستگاه فضایی بین المللی ۴۵۰ تُن وزن خواهد داشت، و ۱۲۰۰ متر مکعب فضای کار، پژوهش و زندگی برای فضانوردان فراهم خواهد آورد. [ ۸] [ ۹] ایستگاه فضایی بین المللی سومین شیء نورانی در آسمان است که با چشم غیرمسلح دیده می شود. [ ۱۰]
این ایستگاه محصول همکاری مشترک سازمان ناسا، سازمان فضایی روسیه، سازمان فضایی اروپا، [ ۱۱] [ ۱۲] سازمان فضایی ژاپن، و سازمان فضایی کانادا است. سازمان فضایی برزیل از طریق همکاری با ناسا با این برنامه مشارکت می کند. سازمان فضایی ایتالیا، هم به عنوان یک عضو فعال در سازمان فضایی اروپا، و هم به طور مستقل در برنامه ایستگاه فضایی مشارکت می کند. سازمان فضایی چین نیز علاقه خود را برای پیوستن به جمع مشارکت کنندگان، به ویژه از طریق همکاری با سازمان فضایی روسیه اعلام داشته است. [ ۱۳] [ ۱۴]
ایستگاه فضایی بین المللی در حقیقت ترکیبی از چندین پروژه فضایی است که قبلاً توسط کشورهای مختلف برنامه ریزی شده بود. از جمله این برنامه ها می توان به ایستگاه فضایی میر - ۲ ( روسیه ) ، ایستگاه فضایی آزادی ( آمریکا ) ، آزمایشگاه فضایی کلمبوس ( اروپا ) و آزمایشگاه فضایی کیبو ( ژاپن ) اشاره کرد.
ایستگاه فضایی بین المللی پس از ایستگاه های سالیوت، آلماز و میر روسیه، و ایستگاه اسکای لب آمریکا، نهمین ایستگاه فضایی سرنشین دار در مدار زمین است. آبان سال ۱۳۹۴ پانزدهمین سالگرد زندگی بی وقفهٔ فضانوردان در ایستگاه فضایی بین المللی بود. این ایستگاه رکورد ۱۰ سالهٔ زندگی و کار پیوستهٔ انسان ها در فضا را که متعلق به ایستگاه میر بود شکست. همچنین در این مدت رکورد طولانی ترین اقامت بی وقفه در فضا نیز که تا پیش از آن متعلق به ایستگاه میر بود، شکسته شد. [ ۱۵]
wiki: ایستگاه فضایی بین المللی
ایستگاه فضایی بین المللی (فیلم). ایستگاه فضایی بین المللی یا آی. اس. اس ( به انگلیسی: I. S. S. ) یک فیلم علمی تخیلی و دلهره آور آمریکایی محصول سال ۲۰۲۳ به کارگردانی گابریلا کاپرتویت و نویسندگی نیک شفیر است. آریانا دبوز، کریس مسینا، جان گلگر، جونیور، ماریا ماشکوا، کوستا رونین و پیلو اسبک در این فیلم به ایفای نقش می پردازند.
نخستین نمایش جهانی این فیلم در جشنواره فیلم ترایبکا در ۱۲ ژوئن ۲۰۲۳ بود[ ۵] و در ۱۹ ژانویهٔ ۲۰۲۴ در ایالات متحده اکران شد. [ ۶]
تنش ها با شروع یک درگیری جهانی در زمین شعله ور می شود. [ ۷] [ ۸] فضانوردان که از این موضوع متزلزل شده اند، از زمین دستور دریافت می کنند: با هر وسیله ای که لازم است، ایستگاه فضایی بین المللی را کنترل کنید.
• آریانا دبوز
• کریس مسینا
• جان گلگر، جونیور
• ماریا ماشکوا
• کوستا رونین
• پیلو اسبک
فیلمبرداری در استودیو اسکرین گیمز در ویلمینگتن، کارولینای شمالی، در فوریه ۲۰۲۱ آغاز شد. [ ۹] [ ۱۰]
در وبسایت راتن تومیتوز، ٪۶۶ از ۵۹ بررسی منتقدین مثبت است و این فیلم میانگینِ امتیاز ۶٫۲/۱۰ را در اختیار دارد. اجماع این وب سایت چنین می نویسد: «آی. اس. اس که با گروه بازیگران دلچسبی عالی شده است، هیجان های مؤثر و البته مأنوس را از درام شخصیت محور در محیطی تنگناهراسانه به دست می آورد. »[ ۱۱] این فیلم در متاکریتیک، که از میانگین وزنی استفاده می کند، بر اساس نظر ۲۰ منتقد امتیاز ۵۴ از ۱۰۰ را کسب کرده که نشان گر «نقدهای مختلط یا متوسط» است. [ ۱۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفنخستین نمایش جهانی این فیلم در جشنواره فیلم ترایبکا در ۱۲ ژوئن ۲۰۲۳ بود[ ۵] و در ۱۹ ژانویهٔ ۲۰۲۴ در ایالات متحده اکران شد. [ ۶]
تنش ها با شروع یک درگیری جهانی در زمین شعله ور می شود. [ ۷] [ ۸] فضانوردان که از این موضوع متزلزل شده اند، از زمین دستور دریافت می کنند: با هر وسیله ای که لازم است، ایستگاه فضایی بین المللی را کنترل کنید.
• آریانا دبوز
• کریس مسینا
• جان گلگر، جونیور
• ماریا ماشکوا
• کوستا رونین
• پیلو اسبک
فیلمبرداری در استودیو اسکرین گیمز در ویلمینگتن، کارولینای شمالی، در فوریه ۲۰۲۱ آغاز شد. [ ۹] [ ۱۰]
در وبسایت راتن تومیتوز، ٪۶۶ از ۵۹ بررسی منتقدین مثبت است و این فیلم میانگینِ امتیاز ۶٫۲/۱۰ را در اختیار دارد. اجماع این وب سایت چنین می نویسد: «آی. اس. اس که با گروه بازیگران دلچسبی عالی شده است، هیجان های مؤثر و البته مأنوس را از درام شخصیت محور در محیطی تنگناهراسانه به دست می آورد. »[ ۱۱] این فیلم در متاکریتیک، که از میانگین وزنی استفاده می کند، بر اساس نظر ۲۰ منتقد امتیاز ۵۴ از ۱۰۰ را کسب کرده که نشان گر «نقدهای مختلط یا متوسط» است. [ ۱۲]
