ایرنئوس ( /aɪrəˈniːəs/ ; Greek: Εἰρηναῖος ) ( 2nd century – c. AD ۲۰۲ ) یکی از اولین متکلمان و الهی دانان بزرگ مسیحی است که در سال ۱۳۰ میلادی در ازمیر ترکیه زاده شد و در ۲۰۲ میلادی در لیون فرانسه درگذشت.
او در سال ۱۳۰ میلادی در یک خانواده مسیحی در ازمیر ترکیه زاده شد. [ ۱]
او در نوجوانی، از نزدیک با پولیکارپ اسقف اسمیرنا ( یکی از پدران دورهٔ رسولان ) آشنایی داشت، که خودْ یوحنای رسول را از نزدیک می شناخت. در جوانی به شهر لیون۱ واقع در گل۲ ( فرانسه ) رفت و در آنجا به مقام شیخی منصوب شد. در سال ۱۷۷ جانشین اسقف لیون شد که به شهادت رسیده بود. قرائن و سنن تاریخی بیانگر این هستند که او در اوایل قرن سوم میلادی درگذشت.
آیرنیوس متأثر از ژوستین، و پلی بود بین الهیات۳ قدیم یونانی و الهیات لاتینی غرب که ترتولیان، یکی از معاصرینِ جوان تر از او آغاز کرده بود. اگرچه ژوستین در زمرهٔ مدافعین مسیحی به شمار می آمد، نقش عمدهٔ آیرنیوس رد بدعت ها و تبیینِ مسیحیتی مبتنی بر تعالیم رسولان بود. اثر مهم او «رد و ابطال معرفت کاذب»، بر «علیه بدعت ها» نیز معروف است. این اثر در وهلهٔ نخست علیه تفکر گنوستیکی۴ نوشته شده است. گنوستیسیسم واژه ای است مدرن و به مجموعه ای از فرقه های قرن دوم میلادی گفته می شود که دیدگاه هایی مشترک داشتند. آنان معتقد به خدایی برتر و متعالی بودند که از این جهان کاملاً جدا و متمایز است، و نقشی در خلقت جهان ندارد؛ خلقتی که ماحصل کار ناشیانهٔ خدایی دون شأن تر است، که آنها غالباً او را با خدای عهد عتیق یکی می دانستند. از نظر آنها بین خدای متعال و این جهانِ شریر، موجودات الهی با سلسله مراتبی خاص وجود دارند. تَنِ آدمی، مادی، و این جهانیْ، و روح او بارقه ای است الهی که در دام تَن گرفتار آمده است. نجات و رستگاری در گِروِ رهاییِ روح از تَن و پر گرفتنِ آن به سوی قلمرویی ملکوتی است. روح آدمی برای رسیدن به خدای متعال باید از قلمروهایی فراتر از این جهان بگذرد که تحت کنترل اجرامی آسمانی چون ستارگان و سیارگان، و موجوداتی الهی است، که بالقوه متخاصم اند، و آن را کنترل می کنند. نجات و رستگاری با کسب معرفت ( واژهٔ یونانی gnosis ) حاصل می شود. این معرفت را به دو شیوه می توان درک کرد: یکی طریق جادویی برای دستیابی به رمزهای عبور که برای گذشتن از موجودات الهی و رسیدن به خدای متعال ضروری است، و دیگری که شکل فلسفی تر دارد و به معنای نائل شدن به شناختی عمیق و وجودی از خویشتن است. مذهب ناستیکی ( گنوسی ) عمیقاً با مسیحیتِ راست دینی متفاوت بود. گروه های متفاوت ناستیکی، کتاب مقدس های خاص خود را داشتند و به سنن مخفی استناد می جستند که ادعا می کردند از یکی از رسولان به آنان رسیده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاو در سال ۱۳۰ میلادی در یک خانواده مسیحی در ازمیر ترکیه زاده شد. [ ۱]
او در نوجوانی، از نزدیک با پولیکارپ اسقف اسمیرنا ( یکی از پدران دورهٔ رسولان ) آشنایی داشت، که خودْ یوحنای رسول را از نزدیک می شناخت. در جوانی به شهر لیون۱ واقع در گل۲ ( فرانسه ) رفت و در آنجا به مقام شیخی منصوب شد. در سال ۱۷۷ جانشین اسقف لیون شد که به شهادت رسیده بود. قرائن و سنن تاریخی بیانگر این هستند که او در اوایل قرن سوم میلادی درگذشت.
آیرنیوس متأثر از ژوستین، و پلی بود بین الهیات۳ قدیم یونانی و الهیات لاتینی غرب که ترتولیان، یکی از معاصرینِ جوان تر از او آغاز کرده بود. اگرچه ژوستین در زمرهٔ مدافعین مسیحی به شمار می آمد، نقش عمدهٔ آیرنیوس رد بدعت ها و تبیینِ مسیحیتی مبتنی بر تعالیم رسولان بود. اثر مهم او «رد و ابطال معرفت کاذب»، بر «علیه بدعت ها» نیز معروف است. این اثر در وهلهٔ نخست علیه تفکر گنوستیکی۴ نوشته شده است. گنوستیسیسم واژه ای است مدرن و به مجموعه ای از فرقه های قرن دوم میلادی گفته می شود که دیدگاه هایی مشترک داشتند. آنان معتقد به خدایی برتر و متعالی بودند که از این جهان کاملاً جدا و متمایز است، و نقشی در خلقت جهان ندارد؛ خلقتی که ماحصل کار ناشیانهٔ خدایی دون شأن تر است، که آنها غالباً او را با خدای عهد عتیق یکی می دانستند. از نظر آنها بین خدای متعال و این جهانِ شریر، موجودات الهی با سلسله مراتبی خاص وجود دارند. تَنِ آدمی، مادی، و این جهانیْ، و روح او بارقه ای است الهی که در دام تَن گرفتار آمده است. نجات و رستگاری در گِروِ رهاییِ روح از تَن و پر گرفتنِ آن به سوی قلمرویی ملکوتی است. روح آدمی برای رسیدن به خدای متعال باید از قلمروهایی فراتر از این جهان بگذرد که تحت کنترل اجرامی آسمانی چون ستارگان و سیارگان، و موجوداتی الهی است، که بالقوه متخاصم اند، و آن را کنترل می کنند. نجات و رستگاری با کسب معرفت ( واژهٔ یونانی gnosis ) حاصل می شود. این معرفت را به دو شیوه می توان درک کرد: یکی طریق جادویی برای دستیابی به رمزهای عبور که برای گذشتن از موجودات الهی و رسیدن به خدای متعال ضروری است، و دیگری که شکل فلسفی تر دارد و به معنای نائل شدن به شناختی عمیق و وجودی از خویشتن است. مذهب ناستیکی ( گنوسی ) عمیقاً با مسیحیتِ راست دینی متفاوت بود. گروه های متفاوت ناستیکی، کتاب مقدس های خاص خود را داشتند و به سنن مخفی استناد می جستند که ادعا می کردند از یکی از رسولان به آنان رسیده است.
wiki: ایرنئوس