اوشان، فشم، میگون یا شهر رودبار قصران ( معرّب رودبار کوهسران ) یکی از شهرهای شهرستان شمیرانات و مرکز بخش رودبار قصران در استان تهران است. شهر اوشان، فشم، میگون دارای سه محله اصلی با نام های فشم، اوشان و میگون می باشد. در گفتار عامیانه این شهر بیشتر با نام اوشون فشم مشهور است.
اوشان، فشم، میگون باغ شهری در ۲۵ کیلومتری شمال شرقی شهر تهران بوده و در میان رشته کوه البرز قرار دارد. این شهر عموماً کوهپایه ای و سردسیری بوده و هوای آن در بهار و تابستان معتدل و در زمستان و پائیز بسیار سرد و پربارش می باشد. بارش سنگین برف در زمستان منجر شده در شمال این شهر سه پیست اسکی شمشک، دربندسر و دیزین به وجود آید.
این شهر یکی از مراکز تفریحی تهران بوده و تعداد زیادی رستوران و قهوه خانه در آن قرار دارد. در این شهر به عنوان یکی از ییلاقات تهران، ویلاسازی های زیادی صورت گرفته است.
روستاهای ایگل، باغگل، آهار و شکرآب در مسیر بعد از اوشان، فشم، میگون و همچنین روستاهای امامه در مسیر دو راهی امامه ( نرسیده به فشم ) و در مسیر سمت راست میدان فشم روستای روته و بعد به روستای زایگان ( زاگون ) می رسیم، لازم است ذکر شود در دوراهی زایگان سمت چپ به سمت روستا لالان ( شمیرانات ) و مستقیم روستا آبنیک ( اونک ) ، گرمابدر و دشت لار و در مسیر چپ از دوراهی فشم شهر میگون و شهر دربندسر[ ۴] از مناطق تفریحی اند.
جمعیت این شهر در سرشماری سال ۱۳۹۰ ایران ۷۹۹۴ نفر شامل ۴۱۵۳ مرد، ۳۸۴۱ زن و ۲۵۰۹ خانوار بوده است.
شهر اوشان، فشم، میگون که گاه به اختصار با نام شهر رودبارقصران از آن یاد می گردد در بدو تأسیس در سال ۱۳۳۸ از سه محله اوشان، فشم و میگون تشکیل شده بود و به همین جهت اسم رسمی شهر شامل نام هر سه محله مزبور ( روستاهای سابق ) می شد ولی بعد از گسترش شهر و محدوده قانونی آن به مرور زمان و تصویب وزارت کشور بخشهایی از برخی از روستاهای اطراف در رودبارقصران عملاً به حوزه شهری اضافه شدند که از آنجمله رودک، امین آباد، کلوگان و غیره هستند.
دانشنامه ایرانیکا درباب زبان منطقه قصران آورده است که باید به دو بخش باید تقسیم شود . زبان بومیان شمال و شمال شرق منطقه بخش درونی قصران نزدیکی بسیار زیادی به زبان مازندرانی دارد. گویش منطقه جنوبی از اوشان در مرکز تا جیرود و تجریش در جنوب شمیران گونه ای فارسی - مازندرانی است و ویژگی های زبان های حاشیه دریای خزر را دارد[ ۵] شماری از پژوهشگران نیز زبان گفتاری مردم اوشان و فشم و میگون را عینا همان زبان مازندرانی قلمداد کرده اند [ ۶] . حسین کریمان در جلد دوم کتاب قصران کوهسران آورده است :منطقه قصران باستانی شامل مناطق اوشان، فشم، دربندسر، گاجره و روستاهای کوهپایه ای توچلال تا مناطق غربی رودخانه جاجرود. زبان عمومی مردم قصران لهجه ای از زبان باستانی پهلوی است که زبان طبری یا مازندرانی، که از ریشهٔ زبانهای دیرین ایرانی است، و عربی و اندکی ترکی، بدان درآمیخته و از زبان دری نیز در قرون اسلامی تأثیر یافته است، و هر چه از ری به مازندران نزدیک تر شوند بر میزان لهجهٔ مازندرانی به همان نسبت افزوده می شود، چنان که در لهجهٔ میگون و شهرستانک و لالان و زایگان و روته و گرمابدر و شمشک و دربندسر لهجهٔ مازندرانی غلبه دارد. [ ۷]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاوشان، فشم، میگون باغ شهری در ۲۵ کیلومتری شمال شرقی شهر تهران بوده و در میان رشته کوه البرز قرار دارد. این شهر عموماً کوهپایه ای و سردسیری بوده و هوای آن در بهار و تابستان معتدل و در زمستان و پائیز بسیار سرد و پربارش می باشد. بارش سنگین برف در زمستان منجر شده در شمال این شهر سه پیست اسکی شمشک، دربندسر و دیزین به وجود آید.
این شهر یکی از مراکز تفریحی تهران بوده و تعداد زیادی رستوران و قهوه خانه در آن قرار دارد. در این شهر به عنوان یکی از ییلاقات تهران، ویلاسازی های زیادی صورت گرفته است.
روستاهای ایگل، باغگل، آهار و شکرآب در مسیر بعد از اوشان، فشم، میگون و همچنین روستاهای امامه در مسیر دو راهی امامه ( نرسیده به فشم ) و در مسیر سمت راست میدان فشم روستای روته و بعد به روستای زایگان ( زاگون ) می رسیم، لازم است ذکر شود در دوراهی زایگان سمت چپ به سمت روستا لالان ( شمیرانات ) و مستقیم روستا آبنیک ( اونک ) ، گرمابدر و دشت لار و در مسیر چپ از دوراهی فشم شهر میگون و شهر دربندسر[ ۴] از مناطق تفریحی اند.
جمعیت این شهر در سرشماری سال ۱۳۹۰ ایران ۷۹۹۴ نفر شامل ۴۱۵۳ مرد، ۳۸۴۱ زن و ۲۵۰۹ خانوار بوده است.
شهر اوشان، فشم، میگون که گاه به اختصار با نام شهر رودبارقصران از آن یاد می گردد در بدو تأسیس در سال ۱۳۳۸ از سه محله اوشان، فشم و میگون تشکیل شده بود و به همین جهت اسم رسمی شهر شامل نام هر سه محله مزبور ( روستاهای سابق ) می شد ولی بعد از گسترش شهر و محدوده قانونی آن به مرور زمان و تصویب وزارت کشور بخشهایی از برخی از روستاهای اطراف در رودبارقصران عملاً به حوزه شهری اضافه شدند که از آنجمله رودک، امین آباد، کلوگان و غیره هستند.
دانشنامه ایرانیکا درباب زبان منطقه قصران آورده است که باید به دو بخش باید تقسیم شود . زبان بومیان شمال و شمال شرق منطقه بخش درونی قصران نزدیکی بسیار زیادی به زبان مازندرانی دارد. گویش منطقه جنوبی از اوشان در مرکز تا جیرود و تجریش در جنوب شمیران گونه ای فارسی - مازندرانی است و ویژگی های زبان های حاشیه دریای خزر را دارد[ ۵] شماری از پژوهشگران نیز زبان گفتاری مردم اوشان و فشم و میگون را عینا همان زبان مازندرانی قلمداد کرده اند [ ۶] . حسین کریمان در جلد دوم کتاب قصران کوهسران آورده است :منطقه قصران باستانی شامل مناطق اوشان، فشم، دربندسر، گاجره و روستاهای کوهپایه ای توچلال تا مناطق غربی رودخانه جاجرود. زبان عمومی مردم قصران لهجه ای از زبان باستانی پهلوی است که زبان طبری یا مازندرانی، که از ریشهٔ زبانهای دیرین ایرانی است، و عربی و اندکی ترکی، بدان درآمیخته و از زبان دری نیز در قرون اسلامی تأثیر یافته است، و هر چه از ری به مازندران نزدیک تر شوند بر میزان لهجهٔ مازندرانی به همان نسبت افزوده می شود، چنان که در لهجهٔ میگون و شهرستانک و لالان و زایگان و روته و گرمابدر و شمشک و دربندسر لهجهٔ مازندرانی غلبه دارد. [ ۷]
wiki: اوشان فشم میگون