گرمابدر

لغت نامه دهخدا

گرمابدر. [ گ َ دَ ] ( اِخ )دهی است جزء دهستان رودبار قصران بخش افجه شهرستان تهران ، واقع در 29 هزارگزی شمال باختر گلندوک و 9 هزارگزی خاور راه شوسه تهران به شمشک. هوای آن سرد. دارای 593 تن سکنه است. آب آنجا از چشمه سار و رودخانه محلی تأمین میشود. محصول آن غلات ، ارزن ، جزئی قلمستان و عسل. شغل اهالی زراعت و کارگری در معادن زغال سنگ است. دو معدن زغال سنگ و چشمه های متعدد دارد. راه آن مالرو است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1 ).

دانشنامه عمومی

گرمابدر از روستاهای دهستان رودبار قصران بخش رودبار قصران شهرستان شمیران استان تهران ایران است.
جمعیت این روستا بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵ حدود ۲۸۹ نفر در ۹۰ خانوار بوده است؛ که قطعاً تا کنون تغییر یافته است. اهالی گرمابدر به گویش قصرانی زبان مازندرانی صحبت می کنند. [ ۱]
دانشنامه ایرانیکا درباب زبان منطقه قصران آورده است که باید به دو بخش باید تقسیم شود . زبان بومیان شمال و شمال شرق منطقه بخش درونی قصران نزدیکی بسیار زیادی به زبان مازندرانی دارد. گویش منطقه جنوبی از اوشان در مرکز تا جیرود و تجریش در جنوب شمیران گونه ای فارسی - مازندرانی است و ویژگی های زبان های کاسپین را دارد[ ۲] حسین کریمان در جلد دوم کتاب قصران کوهسران آورده است :منطقه قصران باستانی شامل مناطق اوشان، فشم، شمشک، گاجره و روستاهای کوهپایه ای توچال تا مناطق غربی رودخانه جاجرود. زبان عمومی مردم قصران لهجه ای از زبان باستانی پهلوی است که زبان طبری یا مازندرانی، که از ریشه ی زبانهای دیرین ایرانی است، و عربی و اندکی ترکی، بدان درآمیخته و از زبان دری نیز در قرون اسلامی تاثیر یافته است، و هر چه از ری به مازندران نزدیک تر شوند بر میزان لهجه ی مازندرانی به همان نسبت افزوده می شود، چنانکه در لهجه ی میگون و شهرستانک و لالان و زایگان و روته و گرمابدر و شمشک و دربندسر لهجه ی مازندرانی غلبه دارد[ ۳]
عکس گرمابدرعکس گرمابدرعکس گرمابدرعکس گرمابدرعکس گرمابدر
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس