آوارهای قفقازی. آوارهای قفقازی یکی از قوم های بومی قفقاز هستند که سکونتگاه تاریخی آنان کوهستان های داغستان است و یکی از پرجمعیت ترین قوم های کنونی داغستان هستند. [ ۱]
آوارها در بخش بزرگی از کوهستان های داغستان و تا اندازه ای در جلگه های بویناکسک، خاساویورت، و قزل یورت زندگی می کنند. آوارها علاوه بر داغستان در چچن، قالموقستان و دیگر مناطق فدراسیون روسیه نیز زندگی می کنند و جمعیت آن ها به ۹۹۹٬۸۰۰ نفر می رسد. سکونتگاه اصلی آوارها در داغستان حوزهٔ رودخانهٔ آوار کویسو، آندی کویسو و قره کویسو است. بنا بر آمار سال ۲۰۰۲، ۲۸٪ آوارها در کوهستان ها زندگی می کنند. آوارها همچنین در آذربایجان بیشتر در شهرستان بالاکن و شهرستان زاقاتالا زندگی می کنند که بنا بر آمار سال ۱۹۹۹ جمعیت آن ها در آذربایجان به ۴۹٬۸۰۰ نفر می رسیده است. [ ۲]
برآورد جمعیت آوارها در خارج از فدراسیون روسیه مشکل است، زیرا در کشورهای دیگر به دلایل سیاسی و دیگر دلایل آمارگیری ملیت ها انجام نمی گیرد. از این رو اعداد و ارقامی که در منابع گوناگون دربارهٔ جمعیت آن ها در خارج از فدراسیون روسیه یافت می شود کاملاً تخمینی است، به ویژه در جمهوری ترکیه. بنا بر گفته های خاورشناس داغستانی آ. ام. محمدادایف "در دههٔ بیستم از سدهٔ بیستم در ترکیه بیش از ۳۰ دهکده وجود داشته که قومیت ساکنان آن ها داغستانی بوده است و دو سوم جمعیت این داغستانی ها آوارها بوده اند و با محاسبه ساکنان قدیمی، ساکنان داغستانی در این کشور در حال حاضر بیشتر از ۸۰ هزار نفر نیستند و به وسیلهٔ محاسبات ساده جمعیت آوارها در حال حاضر در جمهوری ترکیه دست کم ۵۳ هزار نفر می باشد. بنا بر آمار سال ۲۰۱۱ جمعیت داغستانی های ترکیه به ۲۰۰ هزار نفر می رسید که از این تعداد فقط ۲۰۰۰۰ نفرشان به زبان والدین خود مسلط بوده اند. به این ترتیب پرجمعیت ترین پراکندگی آوارها در خارج از مرزهای اتحاد شوروی پیشین و به ویژه خارج از فدراسیون روسیه در ترکیه است.
علاوه بر ترکیه در سوریه و اردن نیز جامعهٔ کوچکی از آوارها وجود دارد که به خاطر کوچک بودن این جامعه زیر نفوذ فرهنگی جامعهٔ عرب زبان قرار دارد.
امیرخان محمدادایف در کتاب دوجلدی خود "مهاجرت داغستانی ها به امپراتوری عثمانی" می نویسد: "مهاجران شمالی قفقاز به ویژه داغستان در ترکیه نقش مهمی را در زندگی اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و قومی ترکیه ایفا کرده و می کنند… برای نمونه وزیر امنیت ملی در کابینهٔ تانسو چیلر مهمت گلخان از نوادگان مهاجران کولتسمایی است و همچنین عبدالحلیم منتش فرماندهٔ هنگی که کودتای سال ۱۹۶۰ را در ترکیه سرکوب کرد را می توان نام برد. [ ۳] [ ۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفآوارها در بخش بزرگی از کوهستان های داغستان و تا اندازه ای در جلگه های بویناکسک، خاساویورت، و قزل یورت زندگی می کنند. آوارها علاوه بر داغستان در چچن، قالموقستان و دیگر مناطق فدراسیون روسیه نیز زندگی می کنند و جمعیت آن ها به ۹۹۹٬۸۰۰ نفر می رسد. سکونتگاه اصلی آوارها در داغستان حوزهٔ رودخانهٔ آوار کویسو، آندی کویسو و قره کویسو است. بنا بر آمار سال ۲۰۰۲، ۲۸٪ آوارها در کوهستان ها زندگی می کنند. آوارها همچنین در آذربایجان بیشتر در شهرستان بالاکن و شهرستان زاقاتالا زندگی می کنند که بنا بر آمار سال ۱۹۹۹ جمعیت آن ها در آذربایجان به ۴۹٬۸۰۰ نفر می رسیده است. [ ۲]
برآورد جمعیت آوارها در خارج از فدراسیون روسیه مشکل است، زیرا در کشورهای دیگر به دلایل سیاسی و دیگر دلایل آمارگیری ملیت ها انجام نمی گیرد. از این رو اعداد و ارقامی که در منابع گوناگون دربارهٔ جمعیت آن ها در خارج از فدراسیون روسیه یافت می شود کاملاً تخمینی است، به ویژه در جمهوری ترکیه. بنا بر گفته های خاورشناس داغستانی آ. ام. محمدادایف "در دههٔ بیستم از سدهٔ بیستم در ترکیه بیش از ۳۰ دهکده وجود داشته که قومیت ساکنان آن ها داغستانی بوده است و دو سوم جمعیت این داغستانی ها آوارها بوده اند و با محاسبه ساکنان قدیمی، ساکنان داغستانی در این کشور در حال حاضر بیشتر از ۸۰ هزار نفر نیستند و به وسیلهٔ محاسبات ساده جمعیت آوارها در حال حاضر در جمهوری ترکیه دست کم ۵۳ هزار نفر می باشد. بنا بر آمار سال ۲۰۱۱ جمعیت داغستانی های ترکیه به ۲۰۰ هزار نفر می رسید که از این تعداد فقط ۲۰۰۰۰ نفرشان به زبان والدین خود مسلط بوده اند. به این ترتیب پرجمعیت ترین پراکندگی آوارها در خارج از مرزهای اتحاد شوروی پیشین و به ویژه خارج از فدراسیون روسیه در ترکیه است.
علاوه بر ترکیه در سوریه و اردن نیز جامعهٔ کوچکی از آوارها وجود دارد که به خاطر کوچک بودن این جامعه زیر نفوذ فرهنگی جامعهٔ عرب زبان قرار دارد.
امیرخان محمدادایف در کتاب دوجلدی خود "مهاجرت داغستانی ها به امپراتوری عثمانی" می نویسد: "مهاجران شمالی قفقاز به ویژه داغستان در ترکیه نقش مهمی را در زندگی اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و قومی ترکیه ایفا کرده و می کنند… برای نمونه وزیر امنیت ملی در کابینهٔ تانسو چیلر مهمت گلخان از نوادگان مهاجران کولتسمایی است و همچنین عبدالحلیم منتش فرماندهٔ هنگی که کودتای سال ۱۹۶۰ را در ترکیه سرکوب کرد را می توان نام برد. [ ۳] [ ۴]
wiki: آوارهای قفقازی