اهواز

🔺 خوزستان و اهواز هر دور از ریشه � هوز / خوز � هستند : خوزستان صورت پارسی آن است ( خوز ستان : مانند ارمنستان، لرستان، گلستان و . . . ) و اهواز جمع عربی آن است ( افعال - - - > اهواز : مانند اتراک، الوار، اکراد و . . . )
.
🔺 هم از نظر منابع تاریخی و هم از نظر دانش اتیمولوژی صورت نوشتاری � اهواز � درست است و از ریشه � هوز / خوز � است. یاقوت حموی جغرافی دان بزرگ سده ۷ قمری نکات مهمی درباره این واژه گفته است :
اهواز از ریشه � هوز � است و عرب ها از ایرانی ها آن را گرفته و پس از اسلام بصورت جمع اهواز درآورند. البته ریشه آن را واژه � حوز عربی � دانسته که اشتباه است و در ادامه به آن اشاره میکند و میگوید ؛ نام پیشین آن � اخواز � بوده ( از ریشه خوز ) و معرب آن � اهواز � است و � خوز یا اخواز � نام مردم این سرزمین است ( همان خوزی ها یا ایلامیان باستان ) . میگوید در دوره پارسیان نام آن � خوزستان � بوده و نام شهر اهواز � هرمشیر، هرمزشهر، هرمزداد شاپور، هرمز اردشیر � بوده است. یاقوت حموی کوچکترین اشاره ای به صورت جعلی احواز نمیکند !
🔺 واژه � خوز � از صورت پارسی باستان 𐎢𐎺𐎩 ( ʰūvja ) آمده است و در کتیبه های هخامنشی برای اشاره به سرزمین ایلام باستان و مردم ایلامی بکار رفته است
.
واژه � اوج، هوج � ( = خوز، هوز، سوز ) در دوره هخامنشی، احتمالا از واژه � شوش � ریشه گرفته است، یعنی ؛ � 𐏂𐎢𐏁𐎠��ūšā� که این خود از ایلامی باستان � 𒈹𒂞𒆠�šušin, šušan � گرفته شده است. خدای شهر شوش، که معبد چغازنبیل برای او ساخته شد نیز � اینشوشیناک � نام داشت�𒀭𒈹𒂞𒆠�in - šušin - ak که بمعنای � فرمانروای شوش � است
در خوزیان دارد این بوم و بر
که دارند هرکس بروبر گذر
فردوسی
که شاهنشاه خوزی دختری داشت
که هر موییش در خویی سری داشت
عطار
شراب لعل رسیده ست نیست انگوری
شکر نثار شد و نیست این شکر خوزی
مولانا
🔵 توجه ؛ پست آینده درباره خود واژه #خوزستان خواهد بود
🆔 @iranzamin777
🔴 اهواز یا احواز ؟
🔷 احواز یک واژه جعلی و مورد استفاده جریان پانعربیسم است و هیچ سند مکتوب و محکمی ندارد. صورت نوشتاری درست این واژه � اهواز � است، از ریشه � هوز / خوز � ؛ که در واژه خوزستان هم بکار رفته و اشاره به مردمان باستانی این سرزمین، یعنی ایلامیان باستان ( خوزی ها ) دارد. آنها اهواز را بصورت احواز مینویسند تا برای آن ریشه عربی � حوز � جعل کنند. مانند پانترکیست ها که آذربابجان را آزربایجان مینویسند تا برای آن ریشه ترکی � آز � جعل کنند
متن کامل ☝️☝️☝️
🆔 @iranzamin777

🔷 توجه : در این اسناد، منظور از رواج زبان عربی در خوزستان، زبان عربی اسلام است، مانند آذربایجان و دیگر مناطق ایران ؛ نه گویش عراقی که از دوره مشعشعیان ( صفوی ) در خوزستان رایج گشته است
🔴 نکته : سه شاخه زبانی رایج در اواخر دوره ساسانی و اوایل دوره اسلامی در ایران : ۱ - گویش های پهلویک ( الفهلویة ) رایج در منطقه پهله ( راجی، تاتی، تالشی، آذری و . . . ) ۲ - پارسیک، یا همان پارسی میانه، که زبان نوشتاری بوده ( الفارسیة ) ۳ - دریک، یا همان پارسی دری، که زبان گفتاری بوده ( الدریة ) : پارسی دری خود دو شاخه بوده : الف - پارسی دری خراسانی ب - پارسی دری جنوبی که از سیستان تا پارس و خوزستان و عراق رایج بوده
🆔 @iranzamin777
❌ گفت : هر منطقه ایران زبان و گویش خودش را داشته، � دری � ( منظورش فارسی دری بود ) ساخته انگلیسی ها بود که در سده های اخیر وارد ایران شده و فارسی اصیل چیز دیگری بوده و . . . از این خزعبلات بی سر و ته !
گفتم : جاحظ حدود ۱۲۰۰ سال پیش می گوید : مردم اهواز فصیح ترین ایرانیان در زبان � پارسی دری � ( الفارسیة الدریة ) هستند. منظورش چه بوده ؟ دو فحش داد و رفت !
🔥 درباره موضوع � دری � و شبهات جریان های ایران ستیز در این زمینه 👈 اینـجـا را بخـوانیـد
🔥 درباره زبان خوزستان در سده های نخستین اسلامی 👈 اینـجـا را بخـوانیـد
🆔 @iranzamin777
🆔 Admin @f777kim
.

اهورامزدا=اهواز=هوز=خوز
آریایی های تیره ای از قوم کهن عیلامی هستند
هوز=خوز=خوزستان
لر=کی لهراسب

🔥 متـن اصلـی مقــاله . . . 👇👇👇
🆔 @iranzamin777
🆔 Admin @f777kim
. .
🔵 واژگان � اهواز � و � خوزستان � از � یک ریشه � بوده و از کهن ترین نام های جغرافیایی ایران هستند که از ۵۰۰۰ سال پیش تا به امروز بطور پیوسته در ایران بکار میروند
🔺 خوزستان از ؛ خوز پسوند مکان ساز � ستان � ساخته شده است و در اسناد ساسانی و اشکانی دقیقا با همین خوانش مشاهده شده است ( اسناد بالا 👆 ) . از جمله در متنی مانوی درباره تاریخ مرگ مانی، پیامبر دوره ساسانی و همچنین در کتیبه شاپور ساسانی در کعبه زرتشت و . . . . واژه 𐭧𐭥𐭰𐭮𐭲𐭭 با خوانش Hūzestān, Xūzestān هوزِستان، خوزستان، هوجستان، هوژستان
🔺 واژه خوز ؛ در کتیبه های دوره هخامنشی بارها بکار رفته است ؛ 𐎢𐎺𐎩 ( ūvja ) با خوانش اوجَ، هوجَ ؛ که برای اشاره به سرزمین � ایلام باستان � استفاده می شده است. واژه های - ʰŪjiya و - ʰŪvjiya نیز در واقع صفت و به معنای �خوزی یعنی اهل سرزمین - ʰŪja و - ʰŪvja� هستند
🔹 اما واژه � اهواز � درواقع جمع ِ عربی واژه � هوز، خوز، هوج � است : مانند � لر که در زبان عربی میشود الوار ؛ ترک میشود اتراک ؛ کُرد میشود اکراد ؛ و حال قوم � خوز � که اشاره به ایلامیان باستان دارد هم میشود اهواز، اخواز ؛ بنابراین شکل � احواز � هیچ ریشه تاریخی نداشته و اهواز درست است
❌ عربستان یا خوزستان ؟ اگر اسناد جغرافیایی و تاریخی را در نظر بگیریم ؛ در ۹۹. ۹ درصد آنها نام خوزستان بکار رفته است، اسنادی از ۵۰۰۰ سال پیش تا به امروز ( و در آثار همه شاعران بزرگ ایران ) ! فقط در چند سند اندک از دوره قاجار نام #عربستان آمده است که آنهم به نواحی جنوب غربی این استان اشاره دارد. حضور گسترده هم وطنان عرب در این نواحی به دوره صفویه و حکمرانی مشعشعیان برمیگردد
🔺 واژه � اوج، هوج � ( = خوز، هوز، سوز ) در دوره هخامنشی، احتمالا از واژه � شوش � ریشه گرفته است، یعنی ؛ � 𐏂𐎢𐏁𐎠 �ūšā� که این خود از ایلامی باستان � 𒈹𒂞𒆠 šušin, šušan � گرفته شده است. خدای شهر شوش، که معبد چغازنبیل برای او ساخته شد نیز � اینشوشیناک � نام داشت 𒀭𒈹𒂞𒆠 in - šušin - ak که بمعنای � فرمانروای شوش � است
به خوزستان چه باید در زدن دست
چو ما را قند و شکر در دهان هست
نظامی گنجوی
اگر نه بنده نوازی از آن طرف بودی
من این شکر نفرستادمی به خوزستان
سعدی شیرازی
یکی شارستان بود آباد بوم
بپـردخـت بهـر اسیـران روم
در خوزیان دارد این بوم و بر
که دارند هر کـس برو بر گذر
فردوسی توسی
🆔 @iranzamin777
🆔 Admin @f777kim
.
طی سال های ۱۳۸۶ تا ۱۳۸۸ در دانشگاه شهرکرد پژوهشی توسط سورنا فیروزی بر روی نمونه های استخوانی و دندانی از هفت تپه، چغامیش، دزفول و شوش و گورهای باستانی از دوران ایلام میانه در هزارهٔ دوم پیش از میلاد یعنی چهار هزار سال پیش انجام گرفت. در این پژوهش، نشانگرهای ژنتیکی شاخص مردمان آریایی مورد جستجو و بررسی قرار گرفت. در هر سه نمونهٔ دزفول و در سه مورد از پنج مورد نمونه های ایلامیان هفت تپه و نیز در یک نمونه از سیلکی ها با دیرینگی ۶٬۰۰۰ سال، نشانگرهای ژنتیکی شاخص مردم آریایی مشاهده شد. قرابتی میان این نمونه ها با نمونه های اشکانی محوطهٔ ولیران دماوند و همچنین چند نمونه از ارگ بم نیز دیده شد.
یکسان بودن تبار ایلامیان و پارسیان
پژوهشگر ﺍﺭﺟﻤﻨﺪ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺳﻮﺭﻧﺎ ﻓﯿﺮﻭﺯﯼ ﺩﺭ ﮐﻨﮑﺎﺵ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﺍﺳﺘﺨﻮﺍﻧﯽ ﺑﺮ ﺟﺎﯼ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﺯ 3500 ﺗﺎ 6000 ﺳﺎﻟﻪ ﺩﺭ ﺗﭙﻪ ﻫﺎﯼ ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ ﻭ ﮔﻮﺭﻫﺎﯼ ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﺩﺳﺘﺎﻭﺭﺩﻫﺎﯾﯽ ﺍﺭﺯﺷﻤﻨﺪ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﯾﮑﺴﺎﻥ ﺑﻮﺩﻥ ﺗﺒﺎﺭ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺑﺎ ﺗﻤﺪﻥ ﺍﯾﻼﻡ ﺩﺳﺖ ﯾﺎﻓﺖ .
ﺩﺭ ﺣﺪ ﻓﺎﺻﻞ ﺳﺎﻟﻬﺎﯼ 1386 ﺗﺎ 1388 ﺧﻮﺭﺷﯿﺪﯼ ﻭ ﺩﺭ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺷﻬﺮﮐﺮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻧﮕﺮﺵ ﮊﻧﺘﯿﮑﯽ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﻫﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﺳﻮﯼ او ﺍﻧﺠﺎﻡ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ . ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺑﺮﺭﺳﯽ ﻫﺎﯼ ﮊﻧﺘﯿﮑﯽ ، ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻫﺎﯼ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ 8 ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺍﯾﻼﻣﯽ ‏ ( ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺩﻭ ﻧﺎﺣﯿﻪ ﻫﻔﺖ ﺗﭙﻪ ﺷﻮﺵ ﻭ ﺩﺯﻓﻮﻝ ﺑﺎ ﻗﺪﻣﺖ ﻫﺎﯼ 1500 ﺗﺎ 2000 ﭖ . ﻡ ‏ ) ﺻﻮﺭﺕ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺎﺭﮐﺮﻫﺎﯼ ﭘﺪﺭﯼ ﺷﺎﺧﺺ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﺁﺭﯾﺎﯾﯽ ﻣﻮﺭﺩ ﺟﺴﺘﺠﻮ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺖ .
ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﭘﮋﻭﻫﺶ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﻭﺳﻌﺖ ﺑﻮﻡ ﻧﮕﺎﺭﺍﻧﻪ ‏ ( ﺟﻐﺮﺍﻓﯿﺎﯾﯽ ‏ ) ﻭ ﻧﯿﺰ ﺷﻤﺎﺭ ﻧﻤﻮﻧﻪ ‏ ( 17 ﻧﻤﻮﻧﻪ ‏ ) ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮﯾﻦ ﭘﮋﻭﻫﺶ ﻫﺎﯼ ﻣﺮﺑﻮﻃﻪُ ﺟﻬﺎﻥ ﻭ ﻧﯿﺰ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺗﺒﺎﺭ ﺷﻨﺎﺳﯽ ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺩﺭ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎﺭ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ، ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﺍﺳﺘﺨﻮﺍﻧﯽ ﻭ ﺩﻧﺪﺍﻧﯽ ﺍﻧﺴﺎﻧﯽ ﯾﺎﺩ ﺷﺪﻩ ﻣﻮﺭﺩ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻃﯽ ﺁﻥ، ﺩﺭ ﻫﺮ ﺳﻪ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺧﻮﺯﯼ ﺑﺎﺳﺘﺎﻥ ﺩﺯﻓﻮﻝ، ﺩﺭ ﺳﻪ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺯ ﭘﻨﺞ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﯾﻼﻣﯿﺎﻥ ﻫﻔﺖ ﺗﭙﻪ ﺑﺎ ﻗﺪﻣﺖ ﻫﺎﯼ ﭘﯿﺸﺘﺮ ﯾﺎﺩ ﺷﺪﻩ ﻭ ﻧﯿﺰ ﺩﺭ ﯾﮏ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺍﺯ ﺳﯿﻠﮑﯽ ﻫﺎ ﺑﺎ ﺩﯾﺮﯾﻨﮕﯽ 6000 ﺳﺎﻝ، ﻣﺎﺭﮐﺮ M17 ﻭ R1a ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﺷﺪ .
ﻫﺎﭘﻠﻮ ﮔﺮﻭﻩ M17 ﺷﺎﺧﺼﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺻﺮﻓﺎ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﺁﺭﯾﺎﯾﯽ ﯾﺎﻓﺖ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ . ﺑﻪ ﻃﻮﺭﯼ ﮐﻪ ﺗﻮﺯﯾﻊ ﻓﺮﺍﻭﺍﻧﯽ ﺁﻥ ﺩﺭ ﺟﻤﻌﯿﺖ ﻫﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺩﺳﺘﻪ ﻧﮋﺍﺩﯼ ﯾﺎﺩ ﺷﺪﻩ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺯﯾﺮ ﯾﺎﻓﺖ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ : ﺍﯾﺮﺍﻧﯿﺎﻥ ﺍﺯ P ﺩﺭ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺧﺎﻭﺭﯼ ﺗﺎ ﺩﺭ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻏﺮﺑﯽ ﺍﯾﺮﺍﻥ، ﺍﺳﻼﻭﻫﺎﯼ ﺭﻭﺱ G ، ﺍﺳﻼ ﻭﻫﺎﯼ ﺍﻭﮐﺮﺍﯾﻦ T ، ﮐﺮﻭﺍﺕ ﻫﺎ ) ، ﮊﺭﻣﻦ ﻫﺎﯼ ﺍﺳﮑﺎﻧﺪﯾﻨﺎﻭﯾﺎﯾﯽ ﺩﺭ ﻧﺮﻭﮊ ( ، ﮊﺭﻣﻦ ﻫﺎﯼ ﺍﺗﺮﯾﺶ & ، ﮊﺭﻣﻦ ﻫﺎﯼ ﺁﻟﻤﺎﻥ ﻭ . . .
ﻫﻢ ﺭﺩﻩ ﺍﯾﻦ ﻣﺎﺭﮐﺮ ﯾﻌﻨﯽ R1b ﻧﯿﺰ ﺩﺭ ﺟﻤﻌﯿﺖ ﻫﺎﯼ ﻫﻨﺪ ﻭ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ – ﺍﺭﻭﭘﺎﯾﯽ ﻏﺮﺑﯽ ﭼﻮﻥ ﮊﺭﻣﻦ ﻫﺎﯼ ﺁﻟﻤﺎﻥ ﺑﺎ ﻓﺮﺍﻭﺍﻧﯽ E ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺭﺍﯾﺞ ﺍﺳﺖ .
ﺍﻣﺎ ﺍﯾﻦ ﺷﺎﺧﺺ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﮔﺮﻭﻩ ﻫﺎﯼ ﺳﺎﻣﯽ ﭼﻮﻥ ﻋﺒﺮﯾﺎﻥ ﻭ ﻧﯿﺰ ﺳﺎﯾﺮ ﮔﺮﻭﻩ ﻫﺎﯼ ﻧﮋﺍﺩﯼ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺼﺮﯾﺎﻥ ﻭ ﺯﺭﺩﭘﻮﺳﺘﺎﻥ ﺩﯾﺪﻩ ﻧﻤﯿﺸﻮﺩ . ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﯾﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺗﯽ ﻣﺎﺭﮐﺮ ﯾﺎﺩ ﺷﺪﻩ ﻣﯿﺘﻮﺍﻧﺪ ﺩﺭ ﺧﻮﺯﯾﺎﻥ ﺑﺎﺳﺘﺎﻥ ﮐﻪ ﭘﯿﺶ ﺍﺯ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﺍﺩﻋﺎ ﺷﺪﻩ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﺭﻭﻧﺶ ﻭ ﻭﺭﻭﺩ ﺁﺭﯾﺎﯾﯽ ﻫﺎ ﺑﻪ ﻓﻼﺕ ﺍﯾﺮﺍﻥ، ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺳﺮﺯﻣﯿﻦ ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﯽ ﻣﯿﮑﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﺩﯾﺪﻩ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﮐﻬﻦ ﻫﻢ ﺗﺒﺎﺭ ﺑﺎ ﺳﺎﯾﺮ ﺗﯿﺮﻩ ﻫﺎﯼ ﺁﺭﯾﺎﯾﯽ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﯾﻌﻨﯽ ﭘﺎﺭﺗﯽ ﻫﺎ، ﭘﺎﺭﺳﯿﺎﻥ، ﮐﺮﺩﻫﺎ، ﺁﺫﺭﯼ ﻫﺎ، ﺍﺭﻣﻨﯽ ﻫﺎ ﻭ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺑﻮﺩﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ . ﺩﺭ ﻏﯿﺮ ﺍﯾﻦ ﺻﻮﺭﺕ، ﺑﻪ ﺳﺎﻥ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﻧﺎﺁﺭﯾﺎﯾﯽ، R1a ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺩﺭ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﯾﺪﻩ ﻣﯿﮕﺸﺖ .
ﺍﻓﺰﻭﻥ ﺑﺮ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﯾﺎﺩ ﺷﺪﻩ، ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﭘﺎﺭﺗﯽ ﻫﺎﯼ ﻧﺎﺣﯿﻪ ﻭﻟﯿﺮﺍﻥ ﺩﻣﺎﻭﻧﺪ ﻭ ﻧﯿﺰ ﺳﺎﮐﻨﺎﻥ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﭘﺲ ﺑﺎﺳﺘﺎﻥ ‏ ( ﺍﺳﻼﻣﯽ ‏ ) ﺑﻢ ﻧﯿﺰ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﻣﻮﺭﺩ ﺑﺮﺭﺳﯽ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻫﻢ ﺭﺍﺳﺘﺎ ﺑﺎ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﻣﺎ، ﻭﺟﻮﺩ ﻫﺎﭘﻠﻮﮔﺮﻭﻩ R1a ﺩﺭ ﺁﻧﻬﺎ ﺗﺎﯾﯿﺪ ﺷﺪ.
با سپاس از استاد سورنا فیروزی
✍🏻https://t. me/KarnameGozashtegan

شهر اهواز با مساحت ۱۸۶۵۰ هکتار، به عنوان پنجمین شهر بزرگ ایران محسوب می شود. شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب ( بزرگ ترین تولیدکننده نفت ایران ) ، شرکت ملی حفاری ایران ( بزرگ ترین شرکت حفاری کشور ) ، شرکت فولاد خوزستان از تولیدکنندگان بزرگ فولاد خام کشور و برخی از بزرگ ترین کارخانه های مادر کشور در اهواز قرار دارند. رودخانه کارون، پرآب ترین رودخانه ایران، با سرچشمه گرفتن از زردکوه، با ورود به اهواز، این شهر را به دو بخش شرقی و غربی تقسیم می کند. میدان نفتی اهواز، بزرگ ترین میدان نفتی ایران و سومین میدان بزرگ نفتی جهان، در محدوده این شهر قرار دارد.
کلیفورد باسورث در دانشنامه ایرانیکا و لاکهارت در دانشنامه اسلام، هاینزهایم و مایکل بونر، علی کرم همدانی در دائرةالمعارف بزرگ اسلامی و دانشنامه بریتانیکا ولادیمیر مینورسکی و سوات سوجک عبدلمجید ارفعی و جان کورتیس ریشه نام اهواز را برگرفته از قوم خوزی ( یا هوزی ) می دانند که ساکنان بومی استان خوزستان بوده اند و زبانشان تا زمان ساسانیان و حتی تا چند قرن بعد از اسلام زبان رایج در خوزستان بوده است و احتمالاً بازماندگان ایلامی ها بوده اند. یونانیان به این قوم «Ouxioi» می گفتند و نام این شهر در نوشته های مسیحیان سریانی بث هوزایی در تلمود بی خوزایی ثبت شده است.
تلاش هایی برای مطابقت دادن اهواز با شهر اگینیس که استرابون از آن نام برده انجام شده است، لیکن محتمل تر آن است که اهواز در محل شهر قدیم تاریانا هخامنشی که نئارخوس، سردار اسکندر، در مسافرت خود به خلیج فارس در کنار آن لنگر انداخت قرار گرفته باشد.

دیک تر است اگر بگوییم اهواز از اسم قبیله گرفته شده است باز هم اشتباه است چون قبل از ورود آن قبیله این اسم وجود داشته است اشتباه در وجه تسمیه شهر ها و روستاها اکثرا از آنجا شروع می شود که محققان ازعنصر آب که الفبای آبادی است غافلند.