انعام

[ویکی الکتاب] معنی أَنْعَامٌ: چهار پایان(جمع نعم به معنی شتر،گاو و گوسفند)
معنی حَبِّ: دانه (هم ریشه با محبت لذا درآیه 95سوره انعام از آن تعبیر به طینت مؤمن هم شده است که خداوند محبت خود را در آن جای داده )
معنی شَکَرَ: شکر کرد (شکر به معنای آن است که نعمت ولی نعمت را طوری به کار بزنی که از انعام منعم آن خبر دهد(درراه درست استفاده کنی ) و یا ثنای او بگویی که چه نعمتها به تو ارزانی داشته است ، و هر کدام باشد منطبق با عبادت او میشود )
معنی شُکْراً: شکر- سپاسگزاری (شکر به معنای آن است که نعمت ولی نعمت را طوری به کار بزنی که از انعام منعم آن خبر دهد(درراه درست استفاده کنی ) و یا ثنای او بگویی که چه نعمتها به تو ارزانی داشته است ، و هر کدام باشد منطبق با عبادت او میشود )
معنی شَکَرْتُمْ: شکر کردید (شکر به معنای آن است که نعمت ولی نعمت را طوری به کار بزنی که از انعام منعم آن خبر دهد(درراه درست استفاده کنی ) و یا ثنای او بگویی که چه نعمتها به تو ارزانی داشته است ، و هر کدام باشد منطبق با عبادت او میشود )
ریشه کلمه:
نعم (۱۴۴ بار)

[ویکی فقه] انعام (ابهام زدایی). واژه انعام ممکن است در معانی ذیل به کار رفته باشد: قرآن• سوره أنعام، ششمین سوره از قرآن مجید• انعام (چارپایان)، نامی برای چهارپایان دامی کاربردهای دیگر• انعام ثلاث، شتر، گاو و گوسفند و احکام آنها در باب های زکات، حج، نکاح، صید و ذباحه و اطعمه و اشربه
...

[ویکی فقه] انعام (چارپایان). انعام، نامی برای چهارپایان دامی می باشد.
واژه «انعام» جمع «نَعَم» در اصل به جهت اهمیت شتر نزد عرب و به شمار آمدن آن از نعمت های ویژه ، به سبب اجتماعِ منافعِ شیردهی، باربری، رکوب و مصرف خوراکیِ گوشتِ آن یا به سبب نرمی (نعومت) پا بر این حیوان اطلاق شده و سپس به چهارپایانی چون گاو و گوسفند تعمیم داده شده است.گروهی از واژه شناسان، شرط صحت اطلاق این واژه بر یک مجموعه از چهارپایان را، وجود شتر در آن مجموعه می دانند برخی نیز «انعام» را اشاره به انواع مذکور و تنها «نَعَم» را ویژه شتر دانسته اند البته اگر وجه این نامگذاری را نرمی و آرامی حرکت بدانیم، چنان که برخی برآن اند، اشتمال واژه «انعام» بر گاو و گوسفند و بز، غیر تبعی و تعمیم آن به اسب و استر و گورخر و.. بی وجه خواهد بود. در دامنه معنایی «انعام» به برخی آیات استدلال شده که ذیل آیات مورد نظر خواهد آمد.
در قرآن
واژه «نَعَم» یک بار و واژه «انعام» ۳۲ بار در قرآن به کار رفته است؛ همچنین ششمین سوره قرآن «انعام» نامیده شده که شاید وجه این نامگذاری، بیان تفصیلی احوال چهارپایان در این سوره باشد .
← نقش انعام درزندگی انسان
در آیه ۳۰ سوره حجّ پس از بیان برنامه و مناسک حج، اهمیت بزرگ شماری و احترام شعائر و اعمال حجّ را بیان داشته به حلال بودن چهارپایان دامی، جز مواردی که حکمش را بیان خواهد کرد بر حاجیان می پردازد:«... و اُحِلَّت لَکُمُ الاَنعمُ اِلاّ ما یُتلی عَلَیکُم...» که شاید «ما یُتلی عَلَیکُم» به تحریم صید بر مُحرم اشاره داشته باشد که در آیه ۹۵ سوره مائده آمده است یا ممکن است به تحریم قربانی ها برای بت ها اشاره باشد . در آیه ۳۴ حجّ از عمومیت قربانگاه ها بین امت های مختلف سخن می گوید و بردن نام خدا بر چهارپایان دامی را هنگام قربانی متذکر می شود:«ولِکُلِّ اُمَّة جَعَلنا مَنسَکًا لِیَذکُرُوا اسمَ اللّهِ عَلی ما رَزَقَهُم مِن بَهیمَةِ الاَنعمِ...» از این آیه فهمیده می شود که مراسم قربانی و ذکر نام خداوند بر قربانی، ویژه مسلمانان نیست در آیه ۳۶ حجّ نیز به طور خاص به شترهای فربه که مصداق بارز چهارپایان جهت قربانی هستند، اشاره کرده، آنها را شعائر و نشانه های خداوند (در حجّ) دانسته است و مجدداً بردن نام خدا را بر آن ها و خوردن و خورانیدن گوشتشان را یادآور می شود.در آیات بعد فلسفه قربانی چهارپایان دامی در مراسم حجّ را پیمودن مدارج پرهیزکاری و نزدیک شدن به خداوند می داند چون عرب جاهلی خون قربانی را به دیوار کعبه می پاشید و برخی مسلمانان به چنین کاری تمایل داشتند، این آیه رسیدن خون و گوشت قربانیان را به خداوند نفی می کند :«لَن یَنالَ اللّهَ لُحومُها ولا دِماؤُها...». در آیه ۱۴۵ انعام بر محدود بودن محرمات الهی که حریم آن ها همواره باید رعایت شود، تأکید می کند و چند نمونه همچون مردار، خون، گوشتِ خوک و حیوانِ حلال گوشتی که هنگام ذبح نام غیر خدا (بتان) بر آن برده شده را نام می برد. در آیه ۱۴۶ انعام نیز موارد تحریم شده بر بنی اسرائیل را برمی شمرد. این آیات احتجاجی بر ضدّ مشرکان است که برخی چهارپایان را حرام می دانستند و این حرمت را به خدا نسبت می دادند.
← عقاید خرافی مشرکان
...

[ویکی فقه] انعام (قرآن). انعام، نامی برای چهارپایان دامی می باشد.
انعام جمع نعم به معنای شتر، گاو و گوسفند است. و نعم فقط به شتر اطلاق می شود. در صورتی به گاو و گوسفند انعام اطلاق می گردد که میان آن ها شتر هم باشد. در این مدخل از واژه «نعم» و «انعام» استفاده شده است.
هدف از خلقت انعام
از آیات قرآن می توان به هدف از آفرینش چهارپایان دامی و نقش آن در زندگی انسان و وظیفه او در برابر این نعمت پی برد، چنان که آیه ۳۶ سوره حج پس از بیان ذبح قربانی، غایت تسخیر انعام را شکرگزاری دانسته است:«... کَذلِکَ سَخَّرنها لَکُم لَعَلَّکُم تَشکُرون» همچنین آیه ۳۷ حج نیز هدف را یادکرد خداوند به عظمت دانسته است:«... کَذلِکَ سَخَّرَها لَکُم لِتُکَبِّروا اللّهَ عَلی ما هَدکُم...».
عناوین مرتبط
انعام در جاهلیت، تسخیر انعام، تشبیه به انعام، تغذیه انعام، خلقت انعام، منافع انعام.

اِنعام مبلغی پول، معمولاً به صورت وجه نقد، که افزون بر قیمت پیش بینی شده، به ارائه کنندهٔ کالا یا خدمات ( مانند پیشخدمت ها ) ، با هدف قدردانی پرداخت می شود. به عبارت دیگر انعام مبلغی است که از طرف فرد بزرگ و توانا به فردی که در قشر ضعیف تری در جامعه است بخشیده می شود[ ۱]
انعام و مقدار آنها یک موضوع عرفی و از آداب اجتماعی است و این عرف بین کشورها متفاوت است. در برخی کشورها مرسوم است که به پیشخدمت ها در کافه ها و رستوران ها، رانندگان تاکسی، آرایشگران و غیره انعام می دهند. با این حال، در برخی جاها انعام دادن انتظار نمی رود و ممکن است از آن جلوگیری شود یا توهین آمیز تلقی شود. [ ۲]
ارائه انعام به برخی از گروه های کارگران، مانند کارکنان دولت ایالات متحده[ ۳] و به طور گسترده تر افسران پلیس، غیرقانونی است، زیرا ممکن است انعام ها به عنوان رشوه تلقی شوند. [ ۴] در رستوران ها و موسسات مشابه، گاهی یک درصد ثابت هزینه خدمات به صورت حساب اضافه می شود. زمانی که صراحتاً هزینه ای برای این سرویس دریافت می شود، ممکن است انعام داده نشود. [ ۵]
در فرانسه عبارت «service compris» به معنای آن است که انعام در صورت حساب لحاظ شده است. در کشورهای دیگر، به ویژه در شرق آسیا نبود هر گونه سنت انعام، مایه غرور و افتخار به حساب می آید. انعام دادن در فرهنگ ژاپنی نه تنها غیرعادی است که حتی کاری شرم آور و نامناسب به حساب می آید. [ ۶]