انتروپی

آنتروپی. در مکانیک آماری، آنتروپی ( به فرانسوی: Entropie ) ( با نماد S ) مفهومی علمی و همچنین یک خاصیت فیزیکی قابل اندازه گیری است که در عادی ترین حالت با حالت اختلال، تصادفیدگی و عدم قطعیت مرتبط است. به عبارتی، آنتروپی یک سامانه ی فیزیکی، کمترین تعداد ذراتی که برای تعریف صحیح حالت دقیق سامانه نیاز است، می باشد. آنتروپی نمایندهٔ تصادفی بودن مولکول ها است و در واقع ویژگی های یک سامانه را تعریف می کند.
البته این واژه در رشته های گوناگون علمی، معانی متفاوت پیدا کرده است.
برای درک دقیق تر آنتروپی، فیزیک دان ها تعاریف متفاوتی از این مفهوم ارائه داده اند.
• آنتروپی یک شیء مقدار اختلالی است که حاوی آن است.
• آنتروپی یا بی نظمی ( آشفتگی ) یا عدم قطعیت یک سیستم را بیان می کند.
• از دیدگاه انرژی آزاد انتروپی با گرمایی که برای انجام کار در دسترس نیست، ارتباط دارد.
• انتروپی اندازهٔ بی نظمی سامانه ( سیستم ) یا ماده ای است که در حال بررسی است.
• انتروپی معیاری از اشتباهات تصادفی است که در هنگام انتقال یک سیگنال به وجود می آید؛ بنابراین می تواند معیاری از بازده ی سیستم ارسال پیام باشد.
• آنتروپی بردار زمان است یعنی یک شاخص اساسی برای تشخیص گذشت زمان است. هر جا مقدار آنتروپی افزایش داشته باشد، نشان می دهد که پیکان زمان به سمت آینده است.
• انتروپی معیاری از تعداد حالت های داخلی است که یک سیستم می تواند داشته باشد، بدون آنکه برای یک ناظر خارجی که فقط کمیت های ماکروسکوپیک ( مثلاً جرم، سرعت، بار و… ) آن را مشاهده می کند، متفاوت به نظر برسد.
• به تعریف دانشنامهٔ بریتانیکا، آنتروپی اندازه یک انرژی گرمایی سامانه بر حسب دمای واحد است که برای انجام کار مفید در دسترس نیست از آنجایی که کار از حرکت مولکولی اجباری به دست می آید، مقدار آنتروپی نیز یک اندازهٔ اختلال مولکوری یا تصادفیدگی یک سامانه است.
• در شیمی میزان انرژی آزاد با برابر است با g=∆h - ∆s واکنش تنها در زمانی انجام می شود که منفی باشد برای مثال در سوختن گلوکوز یک گلوکوز با شش ملکول اکسیژن ترکیب شده و دوازده مولکول را به وجود می آورد لذا تعداد مولکول ها افزایش یافته است و انتروپی نیز افزایش یافته است لذا واکنش به خودی خود انجام می گردد. ( در صورت حضور آنزیم یا تأمین انرژی فعال سازی )
انتروپی ( S ) کمیتی ترمودینامیکی است که اندازه ای برای درجهٔ بی نظمی در هر سیستم است. هر چه درجهٔ بی نظمی بالاتر باشد، آنتروپی بیشتر است؛ بنابراین برای یک مادهٔ معین در حالت تعادل درونی کامل در هر حالت: انتروپی جامد < انتروپی مایع < انتروپی گاز

آنتروپی. آنْتروپی (entropy)
در ترمودینامیک۱، پارامتر نشان دهندۀ حالت بی نظمی دستگاه در سطح اتمی، یونی یا مولکولی. هرچه بی نظمی دستگاه بیشتر باشد، آنتروپی آن نیز زیادتر است. از این رو، مولکول های بی نظم بخار آب، که با سرعت زیاد درحال حرکت اند، نسبت به مولکول های منظم تر آب مایع آنتروپی بیشتری دارند و آنتروپی مولکول های آب مایع هم بیشتر از مولکول های یخ بلورین جامد است. در هر دستگاه بستۀ تحول پذیر، آنتروپی معیار مقدار انرژی ای است که به کار مفید تبدیل نمی شود. در صفر مطلق۲ (۲۷۳.۱۵- درجۀ سانتی گراد)، که بنابه فرض همۀ حرکت های مولکولی در آن متوقف می شوند و نظم دستگاه به کمال می رسد، آنتروپی برابر صفر می شود.