امهات المؤمنین

[ویکی فقه] امهات المؤمنین به همسران پیامبر (صلی الله علیه و اله) اطلاق می گردد که دارای جایگاه مادری امت اسلامی می باشند.
قرآن کریم از زنان پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم به «امّهات المؤمنین» تعبیر کرده است.
حکم امّهات المؤمنین
قرآن کریم ازدواج با آنان را پس از پیامبر صلّی اللّه علیه و آله حرام دانسته است.
معنا و مصادیق امهات
امهات جمع «ام» به معنای مادران است. «امهات المؤمنین» لقبی است که خداوند بر پایه آیه ۶ احزاب/۳۳ به همسران پیامبر داده است: {النبی اولی بالمؤمنین من انفسهم و ازواجه امهاتهم}؛ «پیامبر در کار دین و دنیای مؤمنان از آنان درباره خودشان سزاوارتر است و همسران او به منزله مادران ایشانند».خدیجه دختر خویلد، سوده دختر زمعه، عایشه دختر ابوبکر، حفصه دختر عمر، ام سلمه دختر ابوامیه، ام حبیبه دختر ابوسفیان، زینب دختر خزیمه، زینب دختر جحش، جویریه دختر حارث، صفیه دختر حیی بن اخطب، و میمونه دختر حارث، به اجماع مسلمانان صاحبان این لقب هستند.
بار حقوقی و شرعی امهات
...

[ویکی حج] امهات المؤمنین (مادران مسلمانان) لقبی است که بر اساس آیه ششم سوره احزاب به همسران پیامبر اسلام داده شده است.اعطای این لقب به معنای احترام همسران پیامبر(ص) و حرام بودن ازدواج با آنان است. بنابر آیات قرآنی، همسران پیامبر ملزم به رعایت برخی احکام ویژه بودند مثل: دو برابر بودن کیفر گناهان و همچنین پاداش اعمال نیکشان، وجوب پرده نشینی و بیرون نشدن از خانه، مگر برای کارهای لازم و یا داشتن حجاب ویژه یا حرمت ازدواج آنان در پی وفات پیامبر گرامی(ص) و ... . پیامبر گرامی(ص) تا 25 سالگی ازدواج نکرد و از 25 تا 50 سالگی، تنها همسر ایشان خدیجه بود. دیگر همسران ایشان تنها در دوره تشکیل حکومت اسلامی در مدینه، برپایه ضرورت های سیاسی و اجتماعی، به ازدواج ایشان درآمدند. ازدواج پیامبر با 11 زن، مسلّم است و درباره ازدواج ایشان با برخی دیگر از زنان اختلاف وجود دارد. پیامبر گرامی(ص) برای احیای حقوق زنان، شمار همسران دائم مرد را در جامعه اسلامی محدود کرد و با وجود مجاز شمردن ازدواج موقت، خود ازدواج دائم را برگزید. دوران چند همسری پیامبر گرامی(ص) تنها در دهه پایانی عمر ایشان و دوران حکومت اسلامی در مدینه است. برخی اختلافات و کشمکش ها بین همسران پیامبر، موجب برخی از وقایع در دوره زندگی آن حضرت شد و در حوادث سیاسی بعد از حیات ایشان نیز تاثیر گذار بود. گفته شده که همسران آن حضرت در دو گروه تقسیم شده بودند: حزب ام سلمه و حزب عایشه. همسران پیامبر(ص) در قبرستان بقیع مدفون هستند، غیر از خدیجه(س)، میمونه و بنابر روایتی ام حبیبه که در شام مدفون است.
اُمّهات جمع «اُمّ» به معنای مادران است. «امهات المؤمنین» لقبی است که خداوند بر پایه آیه 6 احزاب به همسران پیامبر داده است: ( النَّبِیُّ اَولی‏ بِالمُؤمِنینَ مِن اَنفُسِهِم وَ اَزواجُهُ اُمَّهاتُهُم)؛ «پیامبر در کار دین و دنیای مؤمنان از آنان درباره خودشان سزاوارتر است و همسران او به منزله مادران ایشانند».
خدیجه دختر خُوَیْلد، سوده دختر زَمْعه، عایشه دختر ابوبکر، حَفْصه دختر عمر، اُم سلمه دختر ابواُمَیّه، اُم حبیبه دختر ابوسفیان، زینب دختر خُزَیمَه، زینب دختر جَحْش، جُوَیْریه دختر حارث، صفیه دختر حُییّ بن اخطب، و مَیمونَه دختر حارث، به اجماع مسلمانان صاحبان این لقب هستند.