امامزاده احمد

امامزاده احمد (باغملک). ۳۰°۴۴′۴۳٫۳۹″ شمالی شرقیشمالی شرقی
بنای امامزاده قدیمی، از گچ و سنگ اخته شده و ابعاد آن ۵×۷ متر است. دارا گنبد خانه ای ۵×۵ متر که در بالای آن گنبدی مخروطی به ارتفاع ۵۲ متر از ابتدای سقف تا نوک استوار گردیده و در زیر آن قبر امامزاده به ابعاد ۱۰۰×۱۰۰×۱۲۰ سانتی متر قرار گرفته است. این گنبد خانه در جهت شرق بنا و درب آن رو به جنوب باز می شود. بنای اولیه ساختمان چندان قدیمی نیست، حدوداً به اواخر دورهٔ قاجار بر می گردد.
یکی از آگاهان این روستا نقل می کند در زمان گذشته امامزاده چندین بار به خواب یکی از مؤمنین روستا آمده، و چنین بیان داشته که: در فلان نقطه مرقد ما قرار دارد، نهایتاً مردم روستا در آنجا تجمع و حفاری کردند و از همان روز قبه و بارگاهی بر آن قبر ساخته شد. در فاصله ۴۰ متری بقعه چشمه معروف باغملک قرار گرفته است. این بنا از ابتدای احداث ( ۱۳۳۸ ه. ق ) تا کنون چندین بار مرمت و تعمیر گردید، اما در سال ( ۱۳۶۲ ه. ش ) با همیاری مردم روستا باز سازی و باز پیرایی اساسی شد. در رابطه با شجره نامه امامزاده به استناد اقوال سال خورده گان و آگاهان محلی و اعتقادات منطقهٔ از اولاد موسی کاظم می باشد.

امامزاده احمد (بیمرغ). مزار امامزاده احمد بیمرغ مربوط به دوره صفوی - دوره قاجار است و در شهرستان گناباد، دهستان پس کلوت، روستای بیمرغ واقع شده و این اثر در تاریخ ۵ آذر ۱۳۸۰ با شمارهٔ ثبت ۴۴۹۸ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. [ ۱]

اِمامزاده احمد
بقعه ای واقع در محلۀ دروازۀ حسن آباد در اصفهان، بارگاه امامزاده احمد نبیرۀ امام محمدباقر (ع). کتیبه هایی در این زیارتگاه وجود دارد که برخی از آن ها تاریخ نوسازی و توسعۀ آن را دورۀ شاه سلطان حسین صفوی معرّفی می کنند. همچنین، کتیبۀ سنگی دیگری مربوط به ۵۶۳ق وجود دارد که می گویند پاره ای از سنگ بُت سومنات است و از هند آورده شده است. تنی چند از بزرگان علم و ادب مانند همای شیرازی و فرزندش میرزا ابوالقاسم طرب در صحن امامزاده مدفونند. محوطۀ امامزاده تا اوایل قرن ۱۴ق محل بَست نشستن بود و مردم در مواقع ضروری در آن جا متحصّن می شدند.