امامان دوازده گانه در احادیث نبوی

[ویکی فقه] در احادیث نبوی که از طریق شیعه و اهل سنت نقل شده، تعداد و نام اوصیای پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) و پیشوایان امت اسلامی پس از او بیان شده است، در این مقاله به بررسی برخی از این روایات پرداخته می شود.
در روایات مختلفی تعداد و نام اوصیای پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) و پیشوایان امت اسلامی ذکر شده است:
← دوازده خلیفه
در این جا دلیلی روشن بر امامت امامان شیعه وجود دارد که شیخ صدوق ( رحمة الله علیه) در کتاب «کمال الدین» بیان نموده است و حاصل آن این است که یکی از دلایل نبوت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) این بود که آن حضرت بدون این که نزد کسی علم بیاموزد سرگذشت پیامبران و اقوام پیشین را می دانست. و این مطلب، دلیل روشنی بر صدق دعوی نبوت او بود، و این که او دانش خود را از عالم غیب می آموزد.امامان شیعه نیز از هیچ کس کسب دانش نکردند، با این حال از همه مردم زمان خود به احکام دین و حوادث جهان داناتر بودند، و هر مسئله ای که از آنان سؤال می شد، بی درنگ و به بهترین وجه پاسخ می گفتند. بنابراین، از این جا روشن می شود که سرچشمه علم و دانش آنان، پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) و بالنتیجه جهان غیب بوده است.بدیهی است تنها چنین افرادی شایسته ترین افراد برای احراز مقام امامت و جانشینی پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) می باشند.
حدیث سفینه و رهبری اهل بیت
حدیث سفینه، حدیثی است از پیامبر درباره اهل بیت (علیهم السّلام) پیامبر در این حدث، اهل بیت خود را به کشتی نوح(علیه السّلام) تشبیه کرده و فرموده است:متن حدیث چنین است:«ان مثل اهل بیتی کسفینة نوح من رکبها نجی، و من تخلف عنها غرق». (بنابر تحقیق مؤلف «عبقات الانوار» میر حامد حسین هرندی، حدیث سفینه، توسط نود نفر از مشاهیر علمای اهل سنت روایت شده است، چنان که در کتاب «احقاق الحق» از افراد دیگری نیز روایت شده است، امام شرف الدین عاملی در کتاب «المراجعات» (مراجعه هشتم) آن را از کتاب المستدرک حاکم نیشابوری (ج سوم، ص۱۵۱) نقل کرده است، حافظ سلیمان حنفی نیز در کتاب «ینابیع المودة» (باب چهارم) آن را به طرق مختلف روایت کرده است.)به تحقیق، اهل بیت من همانند کشتی نوح (علیه السّلام) است که هر کس سوار آن شد، نجات یافت؛ و هر کس از آن تخلف کرد، غرق شد.از تشبیه اهل بیت پیغمبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) به کشتی نوح (علیه السّلام) نتیجه می گیریم که دوستی اهل بیت و رجوع به آنان در احکام دین و پیروی از دستورهای آنان، سبب نجات از گمراهی است، چنان که تخلف از آنان مایه غرق شدن در دریای ضلالت و هلاکت است. و این همه در صورتی میسر است که اهل بیت پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) از خطا و انحراف مصون باشند.
← دلالت حدیث
...