آلفونسو دو آلبوکرکی. آلفونسو د آلبوکرکی ( به پرتغالی: Afonso de Albuquerque ) ( زاده ۱۴۵۳ در آلهاندرا، پرتغال - مرگ: ۱۶ دسامبر ۱۵۱۵ در گوا، هند ) کاشف و دولت مرد پرتغالی بود.
او یک نجیب زاده، جنگجو و سرهنگ دریایی پرتغالی بود که فعالیت های نظامی و اجرایی وی، موقعیت دولت استعماری پرتفال را در اقیانوس هند برقرار گرداند. از او به خاطر استراتژی موفقیت آمیزش به عنوان نابغهٔ فاتح نظامی یاد می شود.
او چندی قبل از مرگش از طرف مانوئل اول، پادشاه وقت اسپانیا، لقب دوک گوا[ ۱] را به خود اختصاص داد. او اولین دوک پرتغالی بود که به خانوادهٔ سلطنتی تعلق نداشت. همچنین او اولین کسی بود که لقب دوک را برای منطقه ای خارج از خاک پرتغال می گرفت. او تلاش کرد تا تمامی راه های آبی دریایی به اقیانوس اطلس، دریای سرخ، خلیج فارس و اقیانوس آرام را ببندد تا آنجا را تحت سلطه پرتغال درآورد. او اعتقاد داشت که پرتغال باید افزون بر هند، بر مهم ترین گذرگاه های مشرق زمین مسلط شود. او بر منطقه گوا درهند و تنگه عدن چیره شد و در سال هایی که شاه اسماعیل صفوی، سلسله صفویان را در ایران پایه گذاری کرده و درحال افزایش قدرت خود بود، به تنگه هرمز حمله کرد و جزیره هرمز را هم تصرف کرد. شاه اسماعیل که نیروی دریایی در اختیار نداشت، واکنشی در برابر پرتغالی ها نشان نداد و پرتغالی ها تا ۱۱۶ سال بعد[ نیازمند منبع] که شاه عباس صفوی با همکاری انگلیسی ها آنها را از آنجا بیرون راند در آنجا ماندگار شدند. او نیز ماکائو در نزدیکی سنگاپور و مالاکا در نزدیکی کانتن چین را تصرف کرد و تجارت با ژاپنی ها را آغاز کرد. او در آفریقا از شمال موریتانی تا قلب کنیا دژهای نظامی متعددی بنا کرد و در آخرین تلاش تصمیم گرفت که مسیر رودخانه نیل را تغییر دهد تا تجارت مصر را نابود سازد تا از حاکمان و تاجران مسلمان انتقام بگیرد.
او در دربار آفونسو ی پنجم پرورش یافت. در سال ۱۴۸۰، به یک ناوگان پیوست تا به عنوان معاون و دستیار فرناندو د ناپولس[ ۲] که در آن زمان با ترک ها در جنگ بود او را همراهی کند؛ و در سال ۱۴۸۶ به گروه دیگری برای دفاع از نیروی چیستوسا در نزدیکی شهر لاراچه[ ۳] پیوست. در ۱۴۷۶ در جنگ با کاستیا، خوان دوم همراهی کرد. در سال ۱۵۰۳ با ۳ ناو به مقصد هندوستان و با همراهی پسر عمویش فرانسیسکو د آلبوکرک[ ۴] در جنگ ها ی زیادی شرکت کرد و روابط خود را با کولومبو ( پایتخت تجاری سری لانکا ) گسترش داد؛ و اما مانوئل دوم بار دیگر او را به همراه تریستوا د کونها[ ۵] به مشرق زمین فرستاد تا بتواند
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاو یک نجیب زاده، جنگجو و سرهنگ دریایی پرتغالی بود که فعالیت های نظامی و اجرایی وی، موقعیت دولت استعماری پرتفال را در اقیانوس هند برقرار گرداند. از او به خاطر استراتژی موفقیت آمیزش به عنوان نابغهٔ فاتح نظامی یاد می شود.
او چندی قبل از مرگش از طرف مانوئل اول، پادشاه وقت اسپانیا، لقب دوک گوا[ ۱] را به خود اختصاص داد. او اولین دوک پرتغالی بود که به خانوادهٔ سلطنتی تعلق نداشت. همچنین او اولین کسی بود که لقب دوک را برای منطقه ای خارج از خاک پرتغال می گرفت. او تلاش کرد تا تمامی راه های آبی دریایی به اقیانوس اطلس، دریای سرخ، خلیج فارس و اقیانوس آرام را ببندد تا آنجا را تحت سلطه پرتغال درآورد. او اعتقاد داشت که پرتغال باید افزون بر هند، بر مهم ترین گذرگاه های مشرق زمین مسلط شود. او بر منطقه گوا درهند و تنگه عدن چیره شد و در سال هایی که شاه اسماعیل صفوی، سلسله صفویان را در ایران پایه گذاری کرده و درحال افزایش قدرت خود بود، به تنگه هرمز حمله کرد و جزیره هرمز را هم تصرف کرد. شاه اسماعیل که نیروی دریایی در اختیار نداشت، واکنشی در برابر پرتغالی ها نشان نداد و پرتغالی ها تا ۱۱۶ سال بعد[ نیازمند منبع] که شاه عباس صفوی با همکاری انگلیسی ها آنها را از آنجا بیرون راند در آنجا ماندگار شدند. او نیز ماکائو در نزدیکی سنگاپور و مالاکا در نزدیکی کانتن چین را تصرف کرد و تجارت با ژاپنی ها را آغاز کرد. او در آفریقا از شمال موریتانی تا قلب کنیا دژهای نظامی متعددی بنا کرد و در آخرین تلاش تصمیم گرفت که مسیر رودخانه نیل را تغییر دهد تا تجارت مصر را نابود سازد تا از حاکمان و تاجران مسلمان انتقام بگیرد.
او در دربار آفونسو ی پنجم پرورش یافت. در سال ۱۴۸۰، به یک ناوگان پیوست تا به عنوان معاون و دستیار فرناندو د ناپولس[ ۲] که در آن زمان با ترک ها در جنگ بود او را همراهی کند؛ و در سال ۱۴۸۶ به گروه دیگری برای دفاع از نیروی چیستوسا در نزدیکی شهر لاراچه[ ۳] پیوست. در ۱۴۷۶ در جنگ با کاستیا، خوان دوم همراهی کرد. در سال ۱۵۰۳ با ۳ ناو به مقصد هندوستان و با همراهی پسر عمویش فرانسیسکو د آلبوکرک[ ۴] در جنگ ها ی زیادی شرکت کرد و روابط خود را با کولومبو ( پایتخت تجاری سری لانکا ) گسترش داد؛ و اما مانوئل دوم بار دیگر او را به همراه تریستوا د کونها[ ۵] به مشرق زمین فرستاد تا بتواند
wiki: آلفونسو دو آلبوکرکی