[ویکی شیعه] الفرقان فی تفسیر القرآن. الفُرقان فی تَفْسیر القُرآن بالقُرآن و السُّنّه کتابی در تفسیر قرآن اثر محمد صادقی تهرانی است. این تفسیر در ۳۰ مجلّد و به زبان عربی نوشته شده، که دوره کامل تفسیر قرآن کریم است. این کتاب با استفاده از روش تفسیر قرآن به قرآن نگارش یافته است. تألیف تفسیر الفرقان طی ۱۴ سال، از سال ۱۳۵۳ شمسی در بیروت شروع و در سال ۱۳۶۷ در قم به پایان رسید. علامه طباطبایی با دیدن چند جلد این تفسیر، آن را موجب روشنی چشم و مایه افتخار دانسته است.
محمد صادقی تهرانی در سال ۱۳۰۵ در تهران، متولد شد پس از دروس مقدماتی در دروس شیخ محمد حسین زاهد، میرزا باقر آشتیانی، سید صدرالدین جزایری، میرزا مهدی آشتیانی و میرزا احمد آشتیانی حاضر شد وی همچنین به حلقات دروس عرفانی، اخلاقی و آیت الله محمد علی شاه آبادی نیز راه یافت. در سال ۱۳۲۰ عازم قم شده و در کلاس درس امام خمینی، آیت الله سید حسین بروجردی و علامه سید محمد حسین طباطبایی حاضر شد. وی از دانشکده معقول و منقول (الهیات و معارف اسلامی) تهران با نوشتن پایان نامه ای در مقطع دکتری فارغ التحصیل شد. تهرانی در جریان ملی شدن نفت با آیت الله سید ابوالقاسم کاشانی همکاری کرد. سخنرانی او علیه شاه در اوائل دهه چهل در قم حکم اعدام غیابی برای او در پی داشت که وی از ایران خارج شده مدتی در عربستان ساکن بود و بعد ها به نجف و لبنان رفت. بعد از انقلاب ۵۷ ایران و تا پایان عمر (۱ فروردین ۱۳۹۰) در قم ساکن بود. تفسیر فرقان یکی از آثار او است.
نویسنده درمقدمه تفسیر تاکید می کند که بایسته ترین روش تفسیری، شیوه تفسیر قرآن با قرآن است. وی می نویسد:
محمد صادقی تهرانی در سال ۱۳۰۵ در تهران، متولد شد پس از دروس مقدماتی در دروس شیخ محمد حسین زاهد، میرزا باقر آشتیانی، سید صدرالدین جزایری، میرزا مهدی آشتیانی و میرزا احمد آشتیانی حاضر شد وی همچنین به حلقات دروس عرفانی، اخلاقی و آیت الله محمد علی شاه آبادی نیز راه یافت. در سال ۱۳۲۰ عازم قم شده و در کلاس درس امام خمینی، آیت الله سید حسین بروجردی و علامه سید محمد حسین طباطبایی حاضر شد. وی از دانشکده معقول و منقول (الهیات و معارف اسلامی) تهران با نوشتن پایان نامه ای در مقطع دکتری فارغ التحصیل شد. تهرانی در جریان ملی شدن نفت با آیت الله سید ابوالقاسم کاشانی همکاری کرد. سخنرانی او علیه شاه در اوائل دهه چهل در قم حکم اعدام غیابی برای او در پی داشت که وی از ایران خارج شده مدتی در عربستان ساکن بود و بعد ها به نجف و لبنان رفت. بعد از انقلاب ۵۷ ایران و تا پایان عمر (۱ فروردین ۱۳۹۰) در قم ساکن بود. تفسیر فرقان یکی از آثار او است.
نویسنده درمقدمه تفسیر تاکید می کند که بایسته ترین روش تفسیری، شیوه تفسیر قرآن با قرآن است. وی می نویسد:
wikishia: الفرقان_فی_تفسیر_القرآن
[ویکی اهل البیت] الفرقان فی تفسیر القرآن. شیخ محمد صادقی تهرانی.(معاصر)
دکتر صادقی از علما و مدرسان مبارز و معاصر حوزه علمیه قم است که در خانواده علم و تقوا و وعظ و خطابه به دنیا آمد. وی تحصیلات جدید خود را تا سطح دکترا در تهران و تحصیلات دینی را در حوزه قم و نجف به انجام رساند.
پیش از انقلاب اسلامی به علت فعالیت های مبارزاتی از ایران متواری شد و در نجف و سپس مکه سکونت گزید. شیخ محمد پس از پیروزی انقلاب به ایران آمد و در شهر قم به تدریس و تألیف مشغول گردید. نامبرده دارای آثار گوناگونی در زمینه فقه، کلام، تاریخ، عقاید و تفسیر است.
این تفسیر یک دوره کامل تفسیر قرآن است که از آغاز تا انتهای قرآن به تفسیر آیه به آیه آن پرداخته است. این تفسیر، هم از نگاه محتوا و هم از جهت سبک، یکی از تفاسیر بدیع امامیه به شمار می آید و دارای مطالب و نکات بکر و تازه است. این تفسیر در طی سال های (1397ـ1407) نوشته شده و حاصل سخنرانی هایی بوده که مؤلف در حوزه های قم و نجف برای طلاب علوم دینی برگزار می کرده است.
این تفسیر، تفسیری تحلیلی، تربیتی و اجتماعی از قرآن است و مؤلف آن را با استناد به احادیثی که آن ها را صحیح و سازگار با ظواهر قرآن دانسته، نوشته است. به همین علت مؤلف به شدت از اسرائیلیات و احادیث جعلی و ضعیف پرهیز کرده و با توجه به این که جزء فقها بوده، مطالب گسترده ای در مورد مسائل فقهی و احکام در این تفسیر آورده است.
وی همچنین مسائل عقیدتی و کلامی را با تهذیب و دقت و تفصیل بیان کرده و از تحمیل نظریات جدید علمی بر قرآن خودداری ورزیده و معتقد است که قرآن از آن ها بی نیاز است، مگر این که به وسیله آن ابهامی از اشارات قرآن زدوده شود و البته به شرط این که آن نظر علمی، قطعی و ثابت باشد.
دکتر صادقی از علما و مدرسان مبارز و معاصر حوزه علمیه قم است که در خانواده علم و تقوا و وعظ و خطابه به دنیا آمد. وی تحصیلات جدید خود را تا سطح دکترا در تهران و تحصیلات دینی را در حوزه قم و نجف به انجام رساند.
پیش از انقلاب اسلامی به علت فعالیت های مبارزاتی از ایران متواری شد و در نجف و سپس مکه سکونت گزید. شیخ محمد پس از پیروزی انقلاب به ایران آمد و در شهر قم به تدریس و تألیف مشغول گردید. نامبرده دارای آثار گوناگونی در زمینه فقه، کلام، تاریخ، عقاید و تفسیر است.
این تفسیر یک دوره کامل تفسیر قرآن است که از آغاز تا انتهای قرآن به تفسیر آیه به آیه آن پرداخته است. این تفسیر، هم از نگاه محتوا و هم از جهت سبک، یکی از تفاسیر بدیع امامیه به شمار می آید و دارای مطالب و نکات بکر و تازه است. این تفسیر در طی سال های (1397ـ1407) نوشته شده و حاصل سخنرانی هایی بوده که مؤلف در حوزه های قم و نجف برای طلاب علوم دینی برگزار می کرده است.
این تفسیر، تفسیری تحلیلی، تربیتی و اجتماعی از قرآن است و مؤلف آن را با استناد به احادیثی که آن ها را صحیح و سازگار با ظواهر قرآن دانسته، نوشته است. به همین علت مؤلف به شدت از اسرائیلیات و احادیث جعلی و ضعیف پرهیز کرده و با توجه به این که جزء فقها بوده، مطالب گسترده ای در مورد مسائل فقهی و احکام در این تفسیر آورده است.
وی همچنین مسائل عقیدتی و کلامی را با تهذیب و دقت و تفصیل بیان کرده و از تحمیل نظریات جدید علمی بر قرآن خودداری ورزیده و معتقد است که قرآن از آن ها بی نیاز است، مگر این که به وسیله آن ابهامی از اشارات قرآن زدوده شود و البته به شرط این که آن نظر علمی، قطعی و ثابت باشد.