الباتروس


معنی انگلیسی:
albatross

دانشنامه عمومی

آلباتروس. آلباتروس ( یا قادوس[ ۱] ) ، پرنده ای است از راستهٔ کبوتردریایی سانان، تیرهٔ بزرگ تندبادان ( نام علمی: Diomedeidae ) . زیستگاه آن ها بیشتر در اقیانوس منجمد جنوبی و اقیانوس آرام شمالی است و در حال حاضر در اقیانوس اطلس شمالی غایب هستند، هرچند سنگواره هایی یافت شده که بر وجود آن ها در آنجا در گذشته دلالت دارد. آلباتروس ها بزرگ ترین پرندگان دریایی پروازگر هستند و بال های بلند و باریک و منقار قلاب دار دارند. آلباتروس های بزرگ با داشتن طول بال بیش از ۳٫۷ متر، بزرگ ترین طول بال را در میان تمامی پرنده های منقرض نشده دارا هستند.
بال های آلباتروس آنقدر قوی است که می تواند مدت زیادی بدون بال زدن پرواز کند؛ آلباتروس نه ساعت ها بلکه سال ها پرواز می کند. در تمام عمرش یک جفت برای خود انتخاب می کند و تا انتهای زندگی اش با همان جفت سر می کند و اگر جفتش زودتر بمیرد؛ آلباتروس هیچگاه جفت دیگری انتخاب نمی کند و بقیه عمرش را تنها سپری می کند.
از میان ۲۲ گونه آلباتروس شناخته شده توسط اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت، وضعیت بقای همه آن ها تا حدی تهدید شده است. ۳ گونه در معرض انقراض، ۵ گونه در معرض خطر، ۷ گونه در نزدیکی تهدید و ۷ گونه آسیب پذیر هستند. دلیل کاهش تعداد آلباتروس ها در گذشته شکار آن ها برای پرشان بوده است، اما امروزه آلباتروس ها توسط گونه های رهاسازی شده به دست انسان، نظیر موش صحرایی و گربه رمیده که به تخم ها، جوجه و بالغ های در آشیانه حمله می کنند، و نیز آلودگی و ماهیگیری بیش از اندازه تهدید شده اند.
آلباتروس شامل ۱۳ تا ۲۴ گونه می گردد ( تعداد گونه ها هنوز محل بحث است، ۲۱ جدیدترین عدد پذیرفته شده برای آن است ) که در چهار سردهٔ آلباتروس های بزرگ، آلباتروس های پشت سیاه، آلباتروس های اطلس شمالی و آلباتروس دوده رنگ قرار می گیرند. آلباتروس های اقیانوس اطلس شمالی گونه خواهر الباتروس های بزرگ به حساب می آیند، در حالی که آلباتروس های دوده رنگ به آلباتروس های پشت سیاه نزدیک تر هستند. [ ۲]
آرایه شناسی گروه آلباتروس منشأ بحث فراوان بوده است. در آرایه شناسی سیبلی - آلکوییست، پرندگان دریایی، پرندگان شکاری و بسیاری گونه های دیگر در راسته بزرگ لک لکها قرار می گیرند، در حالی که سازمان های پرنده شناسی در آمریکای شمالی، اروپا، آفریقای جنوبی، استرالیا و نیوزیلند به همان راستهٔ کبوتردریایی سانان وفادار هستند. آلباتروس ها از دیگر کبوتردریایی سانان هم به لحاظ ژنتیکی و هم از نظر ریخت شناسی، اندازه، پاها و مجاری بینی تفکیک پذیر هستند. [ ۲]
عکس آلباتروسعکس آلباتروسعکس آلباتروسعکس آلباتروس
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

آلباتروس. آلباتْروس (Albatros)
هواپیمای جنگندۀ آلمانی در جنگ جهانی اول. آلباتروس مدل دـ۳، هواپیمایی دوباله و بسیار آیرودینامیک بود که با سرعت ۱۷۵ کیلومتر در ساعت پرواز می کرد. این هواپیما دو مسلسل حمل می کرد و یکی از مهم ترین هواپیماهای جنگی آن زمان بود. خلبان های متبحری همچون فون ریشتهوفنبا آن پرواز می کردند. این نوع هواپیما نیروهای آلمانی را قادر ساخت در شش ماهۀ نخست ۱۹۱۷، برتری هوایی خود را در جبهۀ غربیحفظ کنند.

آلباتروس (پرندگان). آلباتْروس (پرندگان)(albatross)
آلباتْروس
پرندۀ دریایی بزرگی از جنس مرغان دریاییDiomedea، این جانور دارای بال های بلند و کشیده ای است که برای پرواز سازش یافته اند و فاصله دو سر بال های گسترده اش به۳.۴ متر می رسد. بیشتر در نیمکرۀ جنوبی یافت می شود. این پرنده به تیرۀ بزرگ تندبادان، راستۀ مرغان طوفانتعلق دارد. مرغ باران ها و پرندگان اقیانوسی نیز در این گروه قرار دارند. سوراخ های بینی پرندگان این راسته لوله ای شکل، و منقار آن ها قلاب مانند است. آلباتروس ها معمولاً از نرم تنان مرکب و ماهی ها تغذیه می کنند و در جزایر اقیانوسی لانه می سازند. این پرندگان مسافتی طولانی حدود ۱۶,۱۰۰ کیلومتر را در ۳۳ روز، و حتی ۶۴۰ کیلومتر را در یک روز طی می کنند. سرعت پرواز آن ها به۵۳.۵ کیلومتر در ساعت می رسد ، و بعد از تاریک شدن هوا نیز به پرواز ادامه می دهند. با این همه، ممکن است طی شب برای تغذیه و استراحت یک ساعت توقف کنند. آلباتروس ها بسیار کمیاب شده اند و در معرض خطر نابودی اند. تیرۀ بزرگ تندبادان شامل ۱۴ گونه از آلباتروس های اقیانوس اطلس و آرام است. این پرندگان تخمی سفید می گذارند. وزن جوجۀ آن ها ۱۲ کیلوگرم، یعنی سنگین تر از والدین ۹ کیلوگرمی شان است. جوجه برای زنده ماندن در سرمای زمستانِ قطب جنوب به این وزن اضافی نیاز دارد. والدین فقط در صورت پیداکردن غذا به او سرمی زنند. در دسترس نبودن غذای آماده به این معنی است که ۵۰ درصد جوجه ها خواهند مرد.پرواز. آلباتروس ها ممکن است بدون بال زدن ساعت ها به پرواز ادامه دهند. برای این کار از وزش بادهای بسامانثابت استفاده می کنند. این پرندگان فقط برای زاد و ولد به ساحل می آیند. فاصلۀ زیاد بال های گستردۀ آلباتروس سرگردانDiomedea exulans ثابت می کند این پرنده قادر به پرواز نیست، مگر باد شدید بوزد. به همین علت این پرنده در پرتگاه های جزایر لانه می گزیند.
تولید مثل. آلباتروس ها معمولاً تک همسر اند و طی زندگیِ ۲۰ساله شان به جایگاه تولید مثل و جفت خود رجوع می کنند. این پرندگان یک سال از جوجۀ خود مراقبت می کنند. مثلاً نر و مادۀ آلباتروس سر خاکستری Diomedea chrysostoma، که در جورجیای جنوبیو جزایر دیگر تولید مثل می کند، ۷۰ روز به نوبت روی تخم می خوابند و غذا جمع آوری می کنند. جوجه ۱۴۱ روز در لانه می ماند. به همین سبب آلباتروس سرخاکستری فقط هر دو سال یک بار تولیدمثل می کند. غالباً دیده می شود که آن ها مکان تخم گذاری خود را با آلباتروس های قهوه ای سیاه Diomedea melanophris، که چرخۀ زندگی کوتاه تری دارند و هر سال تولید مثل می کنند، به اشتراک می گذارند. بنابه نظر زیست شناسان فرانسوی و آلمانی در سپتامبر ۲۰۰۰، آلباتروس ها در طول زندگی همیشه به نقطۀ مشخصی در اقیانوس برای تولید مثل برمی گردند و برای رسیدن به آن جا حدود ۸,۵۰۰ کیلومتر پرواز می کنند.
محافظت. در مارس ۲۰۰۱، دوازده کشور توافق نامه ای مبنی بر محافظت از آلباتروس و مرغ باران امضاء کردند. ۲۶ گونه به سبب محرومیت از زیستگاه، جایگاه تولیدمثلی و نیز به سبب توسعۀ ماهی گیری در خطر انقراض اند. هرساله در نیمکره جنوبی، بیش از ۴۰هزار آلباتروس به علت تورگذاری برای صید ماهی های مرکب، غرق می شوند.

پیشنهاد کاربران

آلباتروس
مرغ غوته خوار. پرنده ای است ازخانواده بزرگ تندبادانکه ازبزرگترین مرغان ماهیخوار به شمارمی رود. نام این پرنده از واژه دگرش یافته الغطاس'به چم ( معنی ) مرغ غواص پدیدآمده که در زبان پرتقالی alcatraz خوانده می شده است.

بپرس