اقتصاد چین

اقتصاد چین یک اقتصاد بازار سوسیالیستی[ ۲۶] [ ۲۷] [ ۲۸] مختلط است که تا حد زیادی مبتنی بر سازمان های اقتصادی دولتی است اما به کسب وکارهای خصوصی بی شمار و سرمایه گذاری خصوصی نامحدود اجازهٔ کار و ترقی می دهد. دولت چین که از برنامه ریزی اقتصادی بهره می برد[ ۲۹] حدوداً از ۱۹۷۸ اصلاحات اقتصادی را آغاز نمود. , [ ۳] [ ۳۰] اقتصاد چین در سال ۲۰۱۹ از نظر تولید ناخالص داخلی دومین اقتصاد بزرگ جهان بود[ ۳۱] [ ۳۲] [ ۳۳] و در در سال ۲۰۱۷ توانست رتبهٔ نخست از نظر تولید ناخالص داخلی بر پایهٔ برابری قدرت خرید را در میان همهٔ کشورهای دنیا به دست آورد. [ ۳۴] چین پرسرعت ترین اقتصاد بزرگ دنیا است به این شکل که در طول ۳۰ سال گذشته به طور میانگین سالانه ۱۰٪ رشد را تجربه کرده است. [ ۳۵] [ ۳۶] تا ۲۰۱۹ بخش عمومی چین ۶۳٪ از کل اشتغال کشور را در اختیار داشت. [ ۳۷] صندوق بین المللی پول در سال ۲۰۱۹ چین را بر پایهٔ درآمد سرانه در رتبهٔ ۷۳ام قرار داد. [ ۳۸] تولید ناخالص داخلی چین در ۲۰۱۹ معادل ۱۴٫۳ تریلیون دلار ( ۹۹ تریلیون یوآن ) بود. [ ۳۹] چین دارای منابع طبیعی به ارزش تخمینی ۲۳ تریلیون دلار است که ۹۰٪ آن را زغال سنگ و عنصرهای خاکی کمیاب تشکیل می دهند. [ ۴۰] همچنین چین بیشترین دارایی بخش بانکی به ارزش ۴۰ تریلیون دلار ( ۲۶۸٫۷۶ تریلیون یوآن ) و ۲۷٫۳۹ تریلیون سپرده را در اختیار دارد. [ ۴۱] [ ۴۲] این کشور چهارمین مرکز جذب سرمایه گذاری خارجی[ ۴۳] و یازدهمین کشور سرمایه گذار مستقیم خارجی در کشورهای دیگر است. [ ۴۴] چین دومین کشور دنیا از لحاظ شمار میلیاردرها است به طوری که مجموع ثروت آنها به ۹۹۶ میلیارد دلار می رسد. [ ۴۵] چین عظیم ترین ذخیرهٔ ارزی خارجی به مبلغ ۳٫۱ تریلیون دلار را در اختیار دارد. به طور تاریخی نیز چین یکی از قدرت های اقتصادی عظیم دنیا در طول دو هزارهٔ گذشتهٔ میلادی بوده است. [ ۴۶] [ ۴۷] [ ۴۸]
چین بزرگ ترین تولیدکننده و صادرکنندهٔ کالا به جهان است. [ ۴۹] همچنین این کشور پرشتاب ترین بازار مصرف و دومین کشور واردکنندهٔ دنیا است. [ ۵۰] چین وارکنندهٔ خالص محصولات خدماتی است به این معنی که در این حوزه کسری تراز دارد. [ ۵۱] این کشور بیشترین حجم تجارت را در اختیار دارد و نقش برجسته ای در تجارت خارجی بازی می کند. [ ۵۲] [ ۵۳] چین در سال های گذشته به طور روزافزون در سازمان ها و پیمان های بیشتری عضویت و مشارکت داشته است. این کشور در سال ۲۰۰۱ به عضویت سازمان تجارت جهانی درآمد. [ ۵۴] همچنین این کشور توافقنامه های تجارت آزاد با ملل متعددی از قبیل استرالیا، نیوزیلند، پاکستان، کره جنوبی، سوئیس و کشورهای عضو آسه آن دارد. [ ۵۵]