افضل الدین محمد ترکه اصفهانی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] افضل الدین محمد ترکه اصفهانی (ابهام زدایی). افضل الدین محمد ترکه اصفهانی ممکن است اشاره به اشخصاص و شخصیت های ذیل باشد: • افضل الدین محمد ترکه اصفهانی (عالم)، خواجه افضل الدّین محمّد صدر بن حبیب اللّه ترکه اصفهانی، یکی از سرشناسان سلسله آل ترکه و مقتول در قرن نهم هجری• افضل الدین محمد ترکه اصفهانی (فقیه)، خواجه افضل الدّین محمّد ترکه اصفهانی، فقیه محدّث و از دانشمندان قرن دهم هجری در اصفهان
...

[ویکی فقه] افضل الدین محمد ترکه اصفهانی (عالم). خواجه افضل الدّین محمّد صدر بن حبیب اللّه ترکه اصفهانی، یکی از سرشناسان سلسله آل ترکه است که در قرن نهم هجری به دستور شاهرخ کشته شد.
خواجه افضل الدّین محمّد صدر بن حبیب اللّه ترکه اصفهانی، از معاریف سلسله آل ترکه است که در ۱۳ رمضان المبارک سال ۸۵۰ به دستور شاهرخ در ساوه مقتول گردید.
ماجرای قتل وی
دولتشاه سمرقندی در تذکره الشّعراء گوید: «شاهرخ، شاه علاءالدّین را در شهر ساوه حکم کشتن کرد.... گویند دو نوبت، ریسمان خواجه افضل ترکه پاره شد، و او فریاد می زد که با شاهرخ بگویید که این عقوبت بر ما لحظه ای بیش نیست؛ امّا پنجاه ساله نام نیک خود را ضایع مساز».
آثار و تالیفات
صاحب عنوان را تالیفات و مصنّفاتی است که از آن جمله است ترجمه کتاب ملل و نحل شهرستانی به فارسی که به طبع رسیده است، و مؤلّف آن را «تنقیح الادلّه و العلل» نام نهاده، و در یک شنبه ۱۳ رجب ۸۴۳ در اصفهان به پایان برده است. مدفن او در اصفهان به «درب آستان» معروف بوده است.

[ویکی فقه] افضل الدین محمد ترکه اصفهانی (فقیه). خواجه افضل الدّین محمّد ترکه اصفهانی، فقیه محدّث و از دانشمندان قرن دهم هجری در اصفهان است.
خواجه افضل الدّین محمّد ترکه اصفهانی، عالم فاضل، فقیه محدّث، از دانشمندان قرن دهم هجری است. در اصفهان متولّد شد، و نزد علمای اصفهان به تحصیل پرداخت، و سپس به کاشان رفت، و نزد ابوالحسن ابیوردی معروف به «دانشمند» به تلمّذ پرداخت. آن گاه در اصفهان منصب قضاوت یافت.
سرگذشت و وفات
سرانجام شاه تهماسب او را به قزوین آورد، و منصب قضاوت لشکر را بالاشتراک به وی و میرعلاءالملک مرعشی داد. صاحب عنوان، سال ها در قزوین به تدریس مشغول بود، و شاگردان بسیار داشت، و در زمان شاه تهماسب و شاه اسماعیل دوم، همواره مورد احترام حکومت صفویّه بود. سفری به هند رفت، و مراجعت نمود. آخرالامر مدّتی در مشهد مقدّس به تدریس پرداخت، و در سفری که به همراه حمزه میرزا داشت، در سال ۹۹۱ در شهر ری وفات یافت.
شاگردان و آثار
قاضی نورالدّین محمّد اصفهانی و علاّمه چلبی از شاگردان او به شمار می روند. صاحب عنوان، دارای تالیفاتی است از آن جمله: ۱۱. انموذج العلوم؛۲. دیوان اشعار؛۳. رساله در اعتراض به قول استاد خود جناب مقدّس اردبیلی در موضوع «امر بشی ء نهی عن ضدّه الخاص»؛۴. رساله در معقولات ثانیه.
سرودن شعر
...

پیشنهاد کاربران

بپرس