اسمان شب

آسمان شب (فضا). آسمان شب، اصطلاحی مرتبط با اخترشناسی از زمین است که به ظاهرِ شب هنگامِ اجسام آسمانی مانند ستارگان، سیاره ها، و ماه که در یک آسمان پاک میان غروب و طلوع خورشید مشاهده می شوند، اشاره می کند.
چشمه های نور طبیعی در آسمان شب بسته به زمان و مکان شامل مهتاب، اخترتاب، و هواتاب می شوند. شفق قطبی آسمان های بالای مدار قطبی را روشن می کند. تحت شرایط خاص ممکن است یک خروج جرم از تاج خورشیدی بزرگ، یا حتی بادهای خورشیدی شدید ممکن است شفق قطبی را به سمت استوا بکشد. [ ۱]
آسمان شب و مطالعه آن در فرهنگ های باستانی و نوین جایگاهی تاریخی دارد. برای مثال در گذشته کشاورزان از وضعیت آسمان شب به عنوان یک تقویم برای تعیین زمان کاشت استفاده می کردند. بسیاری فرهنگ ها با کشیدن صورت های فلکی در میان ستاره های آسمان، آنان را از طریق افسانه ها و اسطوره ها به ایزدهای خود مرتبط کرده اند.
باور تاریخی به اختربینی ریشه در باور به تأثیر اجسام آسمانی بر اتفاقات روی زمین یا خبر دادن از آنان دارد. مطالعه علمی آسمان شب قسمتی از اخترشناسی رصدی است.
آلودگی نوری بر امکان مشاهده اجسام آسمانی در آسمان شب تأثیر می گذارد. به طور تاریخی وجود ماه در آسمان به دلیل بالا بردن سطح نور زمینه، مشاهدات اخترشناسی را مختل می کرده. امروزه نیز نور مصنوعی شهرها مشکلی روزافزون در سر راه مشاهده آسمان شب است. استفاده از فیلتر اپتیکی و تغییر منابع نور شهری می تواند این مشکل را تا حدی کاهش دهد. اما برای مشاهدات بهتر اخترشناسان حرفه ای و آماتور تلاش می کنند در نقاطی به دور از آلودگی نوری مناطق شهری مستقر شوند.
در واقعیت آسمان در شب کاملاً تاریک نیست، حتی در غیاب مهتاب و روشنایی های شهر، به راحتی قابل مشاهده است، زیرا اگر آسمان کاملاً تاریک بود، نمی توانست سایه یک جسم را در برابر آسمان دید.
شدت روشنایی آسمان در طول روز بسیار متفاوت است و علت اصلی نیز متفاوت است. در طول روز که خورشید بالای افق است، پراکندگی مستقیم نور خورشید ( پراکنش رایلی ) منبع غالب نور است. در گرگ ومیش، بازه زمانی بین غروب و طلوع خورشید، وضعیت پیچیده تر است و نیاز به تمایز بیشتری است. گرگ ومیش با توجه به فاصله خورشید از افق در بخش های ۶ درجه به سه بخش تقسیم می شود.
پس از غروب خورشید، گرگ ومیش مدنی غروب می کند و زمانی پایان می یابد که خورشید بیش از ۶ درجه از افق پایین بیاید. پس از آن گرگ ومیش دریایی، زمانی که خورشید به ارتفاعات - ۶ درجه و - ۱۲ درجه می رسد، سر می رسد، پس از آن گرگ ومیش نجومی به عنوان دوره از - ۱۲ درجه تا - ۱۸ درجه تعریف می شود. هنگامی که خورشید بیش از ۱۸ درجه به زیر افق می افتد، آسمان معمولاً به حداقل روشنایی خود می رسد.

آسمان شب (نشریه). ماهنامهٔ آسمان شب اولین ماهنامه تخصصی و رنگی ستاره شناسی و فضا در ایران و خاورمیانه است. [ ۱] این ماهنامه نخستین بار در دی ماه ۱۳۸۸ منتشر شد و از آن پس هر ماه منتشر می شد. حمیدرضا کریم پور صاحب امتیاز و سردبیر این ماهنامه است و احمد دالکی مدیر مسئول آن است:
• صاحب امتیاز: حمیدرضا کریم پور
• مدیر مسئول: احمد دالکی
• سردبیر: احمدرضا قائدی
• دبیر تحریریه: نفیسه کریم پور ( غلامی )
آخرین شماره این ماهنامه، 41 بود که در فروردین 1395 به چاپ رسید و پس از آن مجله بدلیل گسترش و استقبال از فضای مجازی و استقبال کم از نشریات کاغذی فعالیت اش را متوقف کرد. وبسایت رسمی ماهنامه آسمان شب به آدرس www. nightsky. ws و تالار گفت وگوی ماهنامه آسمان شب به آدرس www. iir. ir از دسترس خارج شده و به کلی حذف شده اند.
• علی عجب شیری زاده ( عضو هیئت علمی و استاد اخترفیزیک دانشکده فیزیک دانشگاه تبریز و رئیس مرکز تحقیقات نجوم و اخترفیزیک مراغه )
• حسین باهر ( استاد رفتارشناسی دانشگاه شهید بهشتی ایران - استاد مدیریت دانشگاه هریوت - وات انگلیس - مشاور و دبیر کل آکادمی مدیریت ایران )
• سعداله نصیری قیداری ( عضو هیئت علمی و استاد فیزیک دانشگاه زنجان - نماینده مجلس و ریس فراکسیون نجوم حرفه ای و آماتوری مجلس شورای اسلامی )
• نعمت اله ریاضی ( عضو هیئت علمی و استاد نجوم دانشگاه شیراز رئیس رصدخانه ابوریحان بیرونی )
• احمد دالکی ( پدر نجوم آماتوری ایران )
• فرشاد ابراهیمی ( عضو هیئت علمی و استادیار گروه فیزیک دانشگاه شهید بهشتی )
• رضا عبداللهی ( پژوهشگر تاریخ علم )
• حبیب اله عصاره ( عضو هیئت علمی دانشگاه شهید چمران اهواز )
• نفیسه غلامی ( کریم پور ) ( دبیر تحریریه )
• احمدرضا قائدی ( سردبیر بخش ستاره شناسی )
• احسان سنایی اردکانی
• مهسا رفیعی
• محمدپیام بهرام پور
• محمدرضا رضایی
• مریم حاج حیدری
• الهام باقری
پوشش خبری رخدادهای ایران، انعکاس اخبار علمی از منابع معتبر علمی، انتشار مقالات علمی از منابع داخلی و ژورنال های معتبر، بخش ویژه علوم فضایی، مصاحبه های اختصاصی با افراد صاحب نام یا مسئولین حوزه های فضا و نجوم، بخش نوجوان، معرفی دانشمندان و تجهیزات نجومی تاریخی ( قدیمی ) ، تهیه نقشه آسمان هر ماه بر اساس موقعیت جغرافیایی و تقویم ایران و گالری عکس های نجومی بخش هایی از این نشریه است که می توان به آن ها اشاره کرد.