اسطوره شناسی سلتی اسطوره ای است مبتنی به چندخدایی اقوام سلت، که به شکل دین مردمان سلت در عصر آهن بروز یافت. [ ۱] مانند بقیه تفکرات ادیان اروپایی عصر آهن این دین نیز ساختاری چندخدایی ( پاگانیسم ) دارد که علت آن می تواند مراوده های بسیار با اقوامی همچون رومیان و گل ها باشد. این اسطوره شناسی بعد از بزرگ شدن امپراتوری روم و تبدیل آن به مسیحیت دوام نیافت.
قلمرو مردم سلت باستان از بریتانیا تا سراسر فرانسه و از آلمان تا اروپای مرکزی امتداد می یافت. آن ها اهل دفتر و قلم نبودند تا کتابتی داشته باشند؛ اما فرهنگی بسیار غنی داشتند. حفاری های قبور ایشان و مکان های دینی نشان می دهد که آن ها خدایان و ایزدبانوان بسیاری را می پرستیدند. عاقبت، رومیان بیشتر سرزمین های آن ها را فتح کردند و توصیفاتی از برخی خدایان و مناسک دینی آن ها به جا گذاشتند. همچنین رومیان، بسیاری از خدایان آنان را با خدایان خود یکسان پنداشتند. [ ۲]
منابع مطالعاتی در مورد اسطوره شناسی سلتی در سه دسته قرار می گیرند و هر کدام اطلاعاتی متناقض نسبت به دیگری به دست می دهند. دسته اول وقایع نگاری نویسندگان کلاسیک رومی و یونانی باستان است، دیگری اسناد بومی به دست آمده از ایرلند و ولز در دوره های بعدی است و آخرین دسته منابع مطالعاتی آثار باستانی به دست آمده است.
همانطور که گفته شد, روزگاری قبایل سلت در سرتاسر اروپای مرکزی و غربی گسترده بودند. سرزمین فرانسه امروزی که روزگار کهن گالیا نام داشت, یکی از سکونتگاه های مهم اقوام سلتی بود. ژولیوس سزار فرمانده رومی در قرن اول قبل از میلاد این سرزمین را طی سلسله نبردهایی موسوم به جنگ های گالی تصرف کرد. سزار در یادداشت هایش به توصیف اقوام سلت گالیا و عقاید آن ها پرداخته است. به ادعای سزار, گال ها ادعا می کردند که از اخلاف دیس پاتر هستند و پیکره های شبیه مرکوری, خدای رومی, را می پرستیدند[ ۳] . عادت رومیان این بود که خدایان و اساطیر اقوام دیگر را با خدایان و اساطیر خودشان معادل می گرفتند. روند تلفیق اساطیر رومی و سلتی گالی پس از فتح این سرزمین از سوی رومیان ادامه یافت. گال ها که پیش از آن به ندرت بت و مجسمه می ساختند و خط و نگارش هم نداشتند, پس از این خدایان خود را به شکل خدایان رومی می ساختند و اساطیر این دو قوم با یک دیگر ترکیب شد. به همین سبب افتراق این دو امری مشکل هست اما خدایان گالی ویژگی های منحصر به فردی دارد که در پانتئون رومی یونانی یافت نمی شود[ ۴] و از این طریق می توان تا حدودی ایشان را شناسایی کرد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفقلمرو مردم سلت باستان از بریتانیا تا سراسر فرانسه و از آلمان تا اروپای مرکزی امتداد می یافت. آن ها اهل دفتر و قلم نبودند تا کتابتی داشته باشند؛ اما فرهنگی بسیار غنی داشتند. حفاری های قبور ایشان و مکان های دینی نشان می دهد که آن ها خدایان و ایزدبانوان بسیاری را می پرستیدند. عاقبت، رومیان بیشتر سرزمین های آن ها را فتح کردند و توصیفاتی از برخی خدایان و مناسک دینی آن ها به جا گذاشتند. همچنین رومیان، بسیاری از خدایان آنان را با خدایان خود یکسان پنداشتند. [ ۲]
منابع مطالعاتی در مورد اسطوره شناسی سلتی در سه دسته قرار می گیرند و هر کدام اطلاعاتی متناقض نسبت به دیگری به دست می دهند. دسته اول وقایع نگاری نویسندگان کلاسیک رومی و یونانی باستان است، دیگری اسناد بومی به دست آمده از ایرلند و ولز در دوره های بعدی است و آخرین دسته منابع مطالعاتی آثار باستانی به دست آمده است.
همانطور که گفته شد, روزگاری قبایل سلت در سرتاسر اروپای مرکزی و غربی گسترده بودند. سرزمین فرانسه امروزی که روزگار کهن گالیا نام داشت, یکی از سکونتگاه های مهم اقوام سلتی بود. ژولیوس سزار فرمانده رومی در قرن اول قبل از میلاد این سرزمین را طی سلسله نبردهایی موسوم به جنگ های گالی تصرف کرد. سزار در یادداشت هایش به توصیف اقوام سلت گالیا و عقاید آن ها پرداخته است. به ادعای سزار, گال ها ادعا می کردند که از اخلاف دیس پاتر هستند و پیکره های شبیه مرکوری, خدای رومی, را می پرستیدند[ ۳] . عادت رومیان این بود که خدایان و اساطیر اقوام دیگر را با خدایان و اساطیر خودشان معادل می گرفتند. روند تلفیق اساطیر رومی و سلتی گالی پس از فتح این سرزمین از سوی رومیان ادامه یافت. گال ها که پیش از آن به ندرت بت و مجسمه می ساختند و خط و نگارش هم نداشتند, پس از این خدایان خود را به شکل خدایان رومی می ساختند و اساطیر این دو قوم با یک دیگر ترکیب شد. به همین سبب افتراق این دو امری مشکل هست اما خدایان گالی ویژگی های منحصر به فردی دارد که در پانتئون رومی یونانی یافت نمی شود[ ۴] و از این طریق می توان تا حدودی ایشان را شناسایی کرد.
wiki: اسطوره شناسی سلتی