اسرار مسجدالحرام

[ویکی فقه] مسجد الحرام، همزمان با بنای کعبه توسط حضرت آدم(علیه السّلام) شکل گرفت و در زمان حضرت ابراهیم(علیه السّلام) در تجدید بنای کعبه، حدود مسجد نیز مشخص گردید. البته این حدود از ناحیه مردم رعایت نشد و در اطراف کعبه و داخل محدوده مسجد الحرام، اقدام به خانه سازی کردند. پس از اسلام به مرور، حدود اولیه به مسجد بازگردانده شد و بخشی نیز به آن افزوده گشت. حسین بن نعیم روایت می کند: «سالت ابا عبدالله علیه السّلام عما زادوا فی المسجد الحرام عن الصلاة فیه فقال: ان ابراهیم و اسماعیل حدا المسجد ما بین الصفاء و المروه فکان الناس یحجون من المسجد الی الصفاء». این حدیث شریف و سایر احادیثی که در این مورد وارد شده، بیانگر آن است که حدود مسجد از قبل تعیین شده است.
مسجد الحرام علاوه بر احکام کلی مساجد، دارای آداب و احکام مخصوص نیز هست. وجود کعبه در درون مسجد، قداست ویژه ای را به آن بخشیده است؛ به گونه ای که عبادت، نماز، دعا و قرآن در آنجا قابل مقایسه با سایر اماکن نیست. مسجدالحرام، دارای تاریخی کهن و پرماجرا است؛ حضور پیامبران و طمع مشرکان در تسخیر و یا تخریب این مکان مقدس، از دیگر ویژگی های این مسجد است که آن را از سایر اماکن جدا می کند.
حکمت های قداست مسجدالحرام
آنچه در این نوشتار به آن پرداخته می شود، اسراری است که در ویژگی ها و آداب این مکان مقدس نهفته است:
مسجد الحرام بهانه ای برای وصال
غرض از مسجد و میخانه ام وصال شماست جز این خیال ندارم خدا گ واه من است امام صادق(علیه السّلام) می فرماید: به هنگام ورود به مسجد الحرام بگو: «اللهم انی عبدک و البلد بلدک و البیت بیتک جئت اطلب رحمتک و اؤم طاعتک مطیعا لامرک راضیا بقدرک اسالک مساله المضطر الیک الخائف لعقوبتک اللهم افتح لی ابواب رحمتک و استعملنی بطاعتک و مرضاتک». تمام فرازهای این دعای شریف، بیان این حقیقت است که حضور در مسجد، بهانه ای برای وصال به رحمت خداوند است: ای قوم به حج رفته کجایید کجایید؟ معشوق همین جاست بیایید، بیاییدمعشوق تو همسایه و دیوار به دیوار در بادیه سرگشته شما در چه هوایید؟گر صورت بی صورت معشوق ببینید هم خواجه و هم خانه و هم کعبه شماییدده بار از این راه بدان خانه برفتید یک بار از این خانه بر این بام برآیید
← وادی پاکان و طاهران
...