استیون جان ویلسون ( به انگلیسی: Steven John Wilson ) ( زادهٔ ۳ نوامبر ۱۹۶۷ ) خواننده، گیتاریست، ترانه سرا و تهیه کننده موسیقی انگلیسی است. عمده شهرت او به عنوان بنیانگذار گروه پراگرسیو راک پرکیوپاین تری است. علاوه بر این، ویلسون در گروه های موسیقی دیگری نیز ازجمله بلک فیلد و نومن فعالیت دارد. او تحت نام خودش تا کنون ۶ آلبوم انفرادی منتشر کرده است. [ ۱]
ویلسون علاقه به موسیقی رادر سن ۸ سالگی در خود کشف کرد. قضیه از آنجا شروع شد که برای کریسمس پدر و مادر استیون هر دو برای هم یک گرامافون خریدند. پدر و مادرش بعد از خریدن گرامافون ها، آلبوم های نیمه تاریک ماه ( به انگلیسی: The Dark Side of the Moon ) گروه پینک فلوید و دوست دارم که دوستت داشته باشم ( Love to Love You Baby ) دوناسامر را نیز به طور هم زمان دریافت کردند. استیون ویلسون کودکی اش را با گوش دادن به این دو آلبوم گذراند.
این دو گرامافون تأثیر زیادی روی آهنگسازی او در آینده داشت. خود استیون می گوید: "در نگاه به گذشته کاملاً می توانم احساس کنم که چگونه، آن ها روی جهت گیری من در موسیقی تاحالا تأثیر گذاشته اند. " علاقه او به پینک فلوید او را به سمت سبک پراگرسیو راک و به طور کلی آلبوم مفهومی ( Concept Album ) کشاند.
پدرومادرش او را به کلاسهای گیتار فرستادند اما استیون کوچک در آن سن و سال علاقه ای به یادگیری گیتار از خود نشان نمی داد. پس از مدتی دیگر به کلاس ها نرفت. هرچند مدت کوتاهی بعد، در ۱۱ سالگی به گیتار کلاسیک علاقه مند شد و در زیر شیروانی خانه شان با آن تمرین می کرد. مدتی بعد پدرش که در رشته مهندسی الکترونیک تحصیل کرده بود برایش یک استودیو کوچک ضبط کاست ساخت. این استودیو باعث علاقه بیشتر استیون به موسیقی شد و او را به فکر ساخت آلبوم انداخت.
گروه پرکیوپاین تری را استیون ویلسون و یکی از دوستان مدرسه اش، مالکوم استاکس ایجاد کردند. در واقع این گروه اولین گروهی بود که ویلسون در آن فعالیت خود را به طور رسمی شروع کرد. آن ها ابتدا آهنگ های خود را در خانه ضبط می کردند تا اینکه به فکر افتادند آلبوم هایشان را در بازار عرضه کنند. پس تصمیم گرفتند اسمی برای گروه پیدا کنند که نام پرکیوپاین تری ( درخت جوجه تیغی ) را انتخاب کردند. نتیجه تلاش های اولیه ویلسون سه دمو به نام های Tarquin's Seaweed Farm, Love, Death & Mussolini و The Nostalgia Factory بود که ویلسون پس از امضای قرارداد با لیبل Delerium بهترین آهنگ های آنها را انتخاب و در قالب اولین آلبوم استودیویی پرکیوپاین تری با نام On the Sunday of Life. . . منتشر کرد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفویلسون علاقه به موسیقی رادر سن ۸ سالگی در خود کشف کرد. قضیه از آنجا شروع شد که برای کریسمس پدر و مادر استیون هر دو برای هم یک گرامافون خریدند. پدر و مادرش بعد از خریدن گرامافون ها، آلبوم های نیمه تاریک ماه ( به انگلیسی: The Dark Side of the Moon ) گروه پینک فلوید و دوست دارم که دوستت داشته باشم ( Love to Love You Baby ) دوناسامر را نیز به طور هم زمان دریافت کردند. استیون ویلسون کودکی اش را با گوش دادن به این دو آلبوم گذراند.
این دو گرامافون تأثیر زیادی روی آهنگسازی او در آینده داشت. خود استیون می گوید: "در نگاه به گذشته کاملاً می توانم احساس کنم که چگونه، آن ها روی جهت گیری من در موسیقی تاحالا تأثیر گذاشته اند. " علاقه او به پینک فلوید او را به سمت سبک پراگرسیو راک و به طور کلی آلبوم مفهومی ( Concept Album ) کشاند.
پدرومادرش او را به کلاسهای گیتار فرستادند اما استیون کوچک در آن سن و سال علاقه ای به یادگیری گیتار از خود نشان نمی داد. پس از مدتی دیگر به کلاس ها نرفت. هرچند مدت کوتاهی بعد، در ۱۱ سالگی به گیتار کلاسیک علاقه مند شد و در زیر شیروانی خانه شان با آن تمرین می کرد. مدتی بعد پدرش که در رشته مهندسی الکترونیک تحصیل کرده بود برایش یک استودیو کوچک ضبط کاست ساخت. این استودیو باعث علاقه بیشتر استیون به موسیقی شد و او را به فکر ساخت آلبوم انداخت.
گروه پرکیوپاین تری را استیون ویلسون و یکی از دوستان مدرسه اش، مالکوم استاکس ایجاد کردند. در واقع این گروه اولین گروهی بود که ویلسون در آن فعالیت خود را به طور رسمی شروع کرد. آن ها ابتدا آهنگ های خود را در خانه ضبط می کردند تا اینکه به فکر افتادند آلبوم هایشان را در بازار عرضه کنند. پس تصمیم گرفتند اسمی برای گروه پیدا کنند که نام پرکیوپاین تری ( درخت جوجه تیغی ) را انتخاب کردند. نتیجه تلاش های اولیه ویلسون سه دمو به نام های Tarquin's Seaweed Farm, Love, Death & Mussolini و The Nostalgia Factory بود که ویلسون پس از امضای قرارداد با لیبل Delerium بهترین آهنگ های آنها را انتخاب و در قالب اولین آلبوم استودیویی پرکیوپاین تری با نام On the Sunday of Life. . . منتشر کرد.
wiki: استیون ویلسون