استصحاب تعلیقی

[ویکی فقه] استصحاب تعلیقی به استصحاب حکم تعلیقی گفته می شود. در اصول فقه، مباحث اصول عملی مورد بحث قرار گرفته است. استصحاب تعلیقی، حکم به بقای «حکم تعلیقی» بعد از شک ناشی از تغییر حالات موضوعِ آن است.
ـــ استصحاب تعلیقی مقابل استصحاب تنجیزی و عبارت است از استصحاب حکم تعلیق شده بر وصفی مانند حرمت آب انگور که مشروط به جوش آمدن آن است. ـــ استصحاب تعلیقی، مقابل استصحاب تنجیزی است و آن، حکم به استمرار «حکم تعلیقی» در موارد شک در بقای آن، به سبب تغییراتی است که در حالات موضوع آن به وجود آمده است.
توضیح استصحاب تعلیقی
استصحاب تعلیقی آن است که در شریعت ، نسبت به موضوعی، حکم به صورت مشروط تعلق گرفته باشد، سپس تغییراتی در آن موضوع پدید آید و حالاتی بر آن عارض شود که هر چند موجب تغییر موضوع نمی شود ولی ایجاد شک می کند که آیا با توجه به آن تغییر حالت، باز هم آن حکم تعلیقی بر این موضوعِ تغییر یافته، مترتب است یا نه؛ برای مثال، در برخی از روایات آمده است: «العنب اذا غلی یحرم» یعنی حکم حرمت تعلیقی و مشروط به شرط جوشش بر انگور بار شده است، حال در صورت تبدیل انگور به کشمش با این فرض که عنوان انگور یا کشمش بودن، از حالات موضوع بوده و باعث تغییر موضوع در نزد عرف نمی شود این سؤال پیش می آید که اگر انگوری قبل از غلیان، تبدیل به کشمش شود، آیا آن حکم حرمت تعلیقی (حرمت معلق بر غلیان) که برای انگور ثابت بوده، برای کشمش نیز ثابت است یا خیر؛ در این مورد، بعضی قائل به استصحاب تعلیقی هستند.
اقسام شک و مشکوک
شک گاه در بقای حکم شرعی است و گاه در بقای موضوع حکم و در صورت نخست، مشکوک یا کلی است یا جزئی.
← منشأ شک در صورت نخست
...