استرپتوکوک پیوژنز

استرپتوکوک پیوژنز ( به Error: {{Lang - xx}}: متن دارای نشانه گذاری ایتالیک است ( راهنما ) ) کوکسی های گرم مثبتی هستند که در گروه A طبقه بندی لنسفیلد قرار می گیرد. استرپتوکوک پیوژنز هنگامی که بر روی آگار خون دار رشد می کند، بتا همولیتیک است. [ ۱] استرپتوکوک ها از نظر تولید آنزیم کاتالاز، منفی هستند. مدت زمان انکوباسیون باکتری، ۱ تا ۳ روز به طول می انجامد. این طور تصور می شود که سالیانه ۷۰۰ میلیون عفونت توسط این باکتری ایجاد می شود که ۶۵۰ هزار مورد از آن ها شدید هستند. میزان مرگ و میر عفونت های ایجاد شده توسط استرپتوکوک پیوژنز حدود ۲۵٪ است. [ ۲]
در سال ۱۹۲۸، ربکا لنسفیلد با استفاده از پروتئین M ( پروتئین سطحی و فاکتور بیماریزایی مهم در استرپتوکوک پیوژنز ) ، روشی را برای سروتیپ بندی ( سروتایپینگ ) استرپتوکوک پیوژنز ابداع نمود. [ ۳] در سال ۱۹۴۶، لنسفیلد، طبقه بندی سرولوژیکی بر اساس پروتئین سطحی T را طراحی کرد. [ ۴] تاکنون ۱۰۰ سروتیپ T و۱۲۰ سروتیپ M در استرپتوکوک پیوژنز شناخته شده است.
این باکتری بیماری های مهمی را در انسان ایجاد می کند. فارنژیت ( گلودرد چرکی ) ، زرد زخم، باد سرخ، سلولیت، فاسئیت نکروزان ( قانقاریا ) از بیماری های مهمی هستند که توسط استرپتوکوک پیوژنز ایجاد می شوند. برخی از سویه های باکتری توکسین هایی ( سم ها ) تولید می کنند که در ایجاد بیماری نقش دارند مانند مخملک و سندرم شوک توکسیک. [ ۱] استرپتوکوک پیوژنز می تواند در بیماری های خود ایمنی نقش داشته باشد. علت این امر را شباهت بافت های بدن با ساختار پروتئین M می دانند. آنتی بادی هایی که علیه پروتئین M ایجاد می شود با بافت های خود بدن واکنش می دهد و در نتیجه بیماری خود ایمنی ایجاد می شود. تب روماتیسمی ( قلب ) و گلومرولونفریت ( کلیه ) ، دو بیماری خود ایمنی مرتبط با باکتری هستند. [ ۱]
استرپتوکوک پیوژنز، فاکتورهای بیماریزایی مختلفی را تولید می کند. این باکتری با استفاده از این فاکتورهای بیماریزایی می تواند به سلول های میزبان بچسبد، از سیستم ایمنی میزبان فرار کند یا در بدن پخش شود. [ ۵]
• کپسول:
کپسول از هیالورونیک اسید تشکیل شده است و موجب مقاومت باکتری نسبت به هضم شدن در برابر نوتروفیل ها خواهد بود.
• پروتئین M:
پروتئین M موجب مهار اپسونیزاسیون توسط سیستم کمپلمان میزبان می شود. همچنین می تواند با اتصال به فیبرینوژن، اپسونیزاسیون را مهار کند. با این وجود، این پروتئین نقطه ضعف باکتری است زیرا آنتی بادی های تولید شده علیه آن، موجب به دام افتادن باکتری توسط فاگوسیت ها ( گلبول های سفید ) خواهد شد. هر سویه، پروتئین M ویژه خود را تولید می کند. از پروتئین M برای سروتیپ بندی سویه های استرپتوکوک پیوژنز نیز استفاده می شود.