استخوان بندی انسان

اُستخوان بَندی یا اِسکِلِت انسان آن بخش از بدن انسان است که از جنس استخوان بوده و به عنوان نگهدارنده ساختمان بدن و ایستایی آن در برابر نیروی گرانش و سرعت بخشیدن به حرکت بدن عمل می کند. اسکلت انسان مانند سایر مهره داران توسط ماهیچه ها پوشیده شده است. اسکلت و ماهیچه ها در عمل با یکدیگر هماهنگ و مکمل یکدیگرند. این استخوان ها ساختار بدن را می سازند و باعث حرکت بدن می شوند، همچنین از اعضای داخلی بدن محافظت می کنند.
انسان ها در بدو تولد ۳۰۰ قطعه استخوان در بدن دارند، اما در بزرگ سالی و در پی ترکیب برخی استخوان ها با یکدیگر، مجموع استخوان های بدن انسان به ۲۰۶ استخوان کاهش می یابد. [ ۱]
انجام حرکات بدن در یک جانور پرسلولی فقط بر عهده ماهیچه ها نیست و جانوری که تنها از ماهیچه های خود برای حرکت کردن استفاده کند، حرکاتش بسیار کند خواهد بود. در عوض جانورانی که برای ماهیچه های خود تکیه گاهی دارند حرکتشان هم به نسبت سریع است این تکیه گاه را اسکلت می نامند.
دو نوع اسکلت وجود دارند:
• استخوان بندی درونی ( Endoskeleton )
• استخوان بندی بیرونی ( Exoskeleton )
در عوض امروزه بزرگ ترین جانوران کره زمین مانند وال دارای استخوان بندی درونی هستند جنس اسکلت درونی از غضروف یا استخوان است. جانوران دارای استخوان بندی بیرونی معمولاً جثه های کوچکی دارند. مانند حشرات.
در انسان مانند جانوران دیگر، وظیفه اسکلت عبارت است از:
• حفاظت اندام هایی مانند مغز، قلب، شش ها
• حرکت
• خون سازی و تولیدگلبول قرمز
• تکیه گاه ماهیچه ها قرار می گیرد.
در عین حال مغز استخوان های پهن ( به غیر از استخوان های دنده ) مرکز گلبول سازی است. همچنین استخوان را باید منبع مهم ذخیره مواد معدنی به ویژه کلسیم شمرد. ۹۷٪ کل نمک های کلسیم در استخوان است. [ ۲] که وجود آن ها در فعالیت های حیاتی بدن ضرورت دارد.
اسکلت آدمی برای سهولت مطالعه به سه بخش سر، تنه و اندام ( دست و پا ) تقسیم می شود.
استخوان های سر عموماً از نوع استخوانهای پهن هستند اسکلت سر شامل دو بخش جمجمه و صورت است. استخوان های جمجمه ۸ عدد هستند و عبارت اند از: یک پیشانی در جلو، یک استخوان پس سری که در پشت و زیر جمجمه قرار دارد، این استخوان سوراخی بیضوی دارد که از آن راه مغز با نخاع مربوط می شود. دو استخوان آهیانه در دو طرف بالای جمجمه، دو استخوان گیجگاهی در دو پهلوی جمجمه، یک استخوان پروانه ای که کف جمجمه را تشکیل می دهد. یک استخوان پرویزنی در پشت و بالای حفره های بینی. استخوان های چهره ۱۴ قطعه هستند. ۱۳ قطعه چسبیده به جمجمه و بی حرکت هستند و یک قطعه آرواره پایینی متحرک است. [ ۳]