ازدیاد جمعیت یا فزونی جمعیت[ ۱] [ ۲] [ ۳] ( به انگلیسی: Overpopulation ) زمانی رخ می دهد که جمعیت یک گونه از میزان ظرفیت کنام آن بیشتر شود. ازدیاد جمعیت تابعی از منابع در دسترس مانند آب و مواد مغذی برای زنده ماندن است. ازدیاد جمعیت می تواند نتیجهٔ افزایش زاد و ولد، کاهش مرگ و میر، افزایش مهاجرت یا به علت زیست بوم ناپایدار و تهی شدن منابع باشد. [ ۴]
در طبیعت معمولاً مشکل افزایش جمعیت با بیشتر شدن تعداد شکارچیان حل می شود. شکارچیان به دنبال شکارهای ضعیف هستند، بنابراین معمولاً جانور پیر یا ضعیف یا بیمار قربانی نخست است. بدین گونه، افزایش جمعیت ژن ضعیف و ازکارافتاده کنترل می شود.
در غیاب شکارچیان، گونه ها توسط منابع موجود در منطقهٔ زیستی خود، محدود می شوند ولی این امر دست کم در کوتاه مدت لزوماً سبب کنترل ازدیاد جمعیت نمی شود.
فراوانی منابع می تواند سبب انفجار جمعیت شود که در پایان نیز باعث کم شدن مقدار منابع نسبت به جمعیت می شود. در موارد تشنگی و گرسنگی، دستیابی به منابع آب یا غذا سبب بروز خشونت و درگیری می شود که همین امر می تواند سبب کاهش جمعیت با نرخ بالا در مدت زمان کم شود. موش قطبی مانند دیگر جوندگان از این دست جانوران هستند که معروف به داشتن چرخه افزایش جمعیت سریع و به دنبال آن کاهش جمعیت آن هستند.
این طور به نظر می رسد که گروهی دیگر از جانوران، دارای اندازه ای از خودکنترلی هستند که توسط آن از جفت گیری در زمانی که احساس می کنند در محیط شلوغی قرار دارند، جلوگیری می کنند. این داوطلبان احتمالاً یا به علت اضطراب یا فرومون ها چنین رفتاری از خود بروز می دهند.
در حقیقت اگر جانور غیربومی به منطقه ای برده شود، می تواند به دلیل مزایایی که نسبت به نوع بومی دارد، سبب کم شدن یا انقراض نوع بومی و افزایش جمعیت نوع غیربومی باشد. اگر این شرایط تحت کنترل نباشد، می تواند سبب دگرگونی محیط شود.
جمعیت انسان ها پس از پایان مرگ سیاه، در حدود سال ۱۴۰۰ میلادی به طور مداوم رو به افزایش بود. گرچه بیشتر این افزایش جمعیت در ۵۰ سال گذشته بوده است که این نیز به دلیل شرایط بهداشت مناسب و افزایش فرآورده های کشاورزی و دستیابی به سوخت است.
در سال ۲۰۱۳ جمعیت جهان به ۷ میلیارد تن رسید و انتظار می رود که این رقم برای سال ۲۰۲۵، یک میلیارد دیگر نیز افزایش داشته باشد. بسته به اینکه از چه روشی برای برآورد افزایش جمعیت بشر استفاده کنیم، ازدیاد جمعیت در انسان شاید در حال رخ دادن است یا می تواند هم نباشد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر طبیعت معمولاً مشکل افزایش جمعیت با بیشتر شدن تعداد شکارچیان حل می شود. شکارچیان به دنبال شکارهای ضعیف هستند، بنابراین معمولاً جانور پیر یا ضعیف یا بیمار قربانی نخست است. بدین گونه، افزایش جمعیت ژن ضعیف و ازکارافتاده کنترل می شود.
در غیاب شکارچیان، گونه ها توسط منابع موجود در منطقهٔ زیستی خود، محدود می شوند ولی این امر دست کم در کوتاه مدت لزوماً سبب کنترل ازدیاد جمعیت نمی شود.
فراوانی منابع می تواند سبب انفجار جمعیت شود که در پایان نیز باعث کم شدن مقدار منابع نسبت به جمعیت می شود. در موارد تشنگی و گرسنگی، دستیابی به منابع آب یا غذا سبب بروز خشونت و درگیری می شود که همین امر می تواند سبب کاهش جمعیت با نرخ بالا در مدت زمان کم شود. موش قطبی مانند دیگر جوندگان از این دست جانوران هستند که معروف به داشتن چرخه افزایش جمعیت سریع و به دنبال آن کاهش جمعیت آن هستند.
این طور به نظر می رسد که گروهی دیگر از جانوران، دارای اندازه ای از خودکنترلی هستند که توسط آن از جفت گیری در زمانی که احساس می کنند در محیط شلوغی قرار دارند، جلوگیری می کنند. این داوطلبان احتمالاً یا به علت اضطراب یا فرومون ها چنین رفتاری از خود بروز می دهند.
در حقیقت اگر جانور غیربومی به منطقه ای برده شود، می تواند به دلیل مزایایی که نسبت به نوع بومی دارد، سبب کم شدن یا انقراض نوع بومی و افزایش جمعیت نوع غیربومی باشد. اگر این شرایط تحت کنترل نباشد، می تواند سبب دگرگونی محیط شود.
جمعیت انسان ها پس از پایان مرگ سیاه، در حدود سال ۱۴۰۰ میلادی به طور مداوم رو به افزایش بود. گرچه بیشتر این افزایش جمعیت در ۵۰ سال گذشته بوده است که این نیز به دلیل شرایط بهداشت مناسب و افزایش فرآورده های کشاورزی و دستیابی به سوخت است.
در سال ۲۰۱۳ جمعیت جهان به ۷ میلیارد تن رسید و انتظار می رود که این رقم برای سال ۲۰۲۵، یک میلیارد دیگر نیز افزایش داشته باشد. بسته به اینکه از چه روشی برای برآورد افزایش جمعیت بشر استفاده کنیم، ازدیاد جمعیت در انسان شاید در حال رخ دادن است یا می تواند هم نباشد.
wiki: ازدیاد جمعیت