آر۱۳۶ای۱. ستارهٔ آر ۱۳۶ ای۱ ( به انگلیسی: R136a1 ) در ماه ژوئن ۲۰۱۰ ( تیر ماه ۱۳۸۹ ) کشف شد. این ستاره، با یک میلیون سال سن، پرنورترین و سنگین ترین ستاره ای محسوب می شود که تاکنون شناخته شده است و در فاصلهٔ ۱۶۵٬۰۰۰ سال نوری در میان ابر ماژلانی بزرگ ( یا غبار ماژلان ) جای دارد که نزدیک ترین کهکشان به کهکشان راه شیری محسوب می شود.
وزن آن ۲۱۵ برابر خورشید و توان نوری آن ۶٫۲ میلیون برابر خورشید است ( قابل مقایسه چون خورشید و ماه ) . حرارت سطحی ستاره ۴۰٬۰۰۰ درجهٔ سانتی گراد یعنی هفت برابر خورشید است.
یافتن این ستاره بسیار بزرگ، نظریهٔ استاندارد و قدیمی ستاره شناسان و فیزیکدانان را که می گفت: «حداکثر وزن سقفی یک ستاره، می تواند ۱۵۰ برابر خورشید باشد»، قطعاً رد و منتفی کرد.
این ستاره دمایی بالاتر از ۵۳۰۰۰ درجه ی کلوین دارد و تنها برای مدت ۲ میلیون سال زنده خواهد ماند. مرگ این ستاره نمونه ای تماشایی از مرگ یک ابرنواختر عظیم خواهد بود به گونه ای که هیچ سیاهچاله ای باقی نخواهد گذاشت. اگر چه خورشید ما در مقایسه با این ستارگان غول پیکر بسیار ناچیز و کوچک به نظر می رسد، اما خورشید هم هرچه سنش بالاتر می رود، بزرگتر می شود به طوری که در حدود ۷ و نیم میلیارد سال دیگر، به بزرگترین اندازه ی ممکن خواهد رسید.
دانشمندان دانشگاه شفیلد در رصدخانه نیم کره جنوبی اروپا، R136a1 را در اواخر نیمه اول سال ۲۰۱۰ کشف کردند. محققین احتمال میدهند که R136a1 متشکل از دو ستاره است. در اینصورت بایستی یکی از آنها بسیار «کوچک»تر از دیگری باشد ( تقریباً بیست برابر خورشید )

این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفوزن آن ۲۱۵ برابر خورشید و توان نوری آن ۶٫۲ میلیون برابر خورشید است ( قابل مقایسه چون خورشید و ماه ) . حرارت سطحی ستاره ۴۰٬۰۰۰ درجهٔ سانتی گراد یعنی هفت برابر خورشید است.
یافتن این ستاره بسیار بزرگ، نظریهٔ استاندارد و قدیمی ستاره شناسان و فیزیکدانان را که می گفت: «حداکثر وزن سقفی یک ستاره، می تواند ۱۵۰ برابر خورشید باشد»، قطعاً رد و منتفی کرد.
این ستاره دمایی بالاتر از ۵۳۰۰۰ درجه ی کلوین دارد و تنها برای مدت ۲ میلیون سال زنده خواهد ماند. مرگ این ستاره نمونه ای تماشایی از مرگ یک ابرنواختر عظیم خواهد بود به گونه ای که هیچ سیاهچاله ای باقی نخواهد گذاشت. اگر چه خورشید ما در مقایسه با این ستارگان غول پیکر بسیار ناچیز و کوچک به نظر می رسد، اما خورشید هم هرچه سنش بالاتر می رود، بزرگتر می شود به طوری که در حدود ۷ و نیم میلیارد سال دیگر، به بزرگترین اندازه ی ممکن خواهد رسید.
دانشمندان دانشگاه شفیلد در رصدخانه نیم کره جنوبی اروپا، R136a1 را در اواخر نیمه اول سال ۲۰۱۰ کشف کردند. محققین احتمال میدهند که R136a1 متشکل از دو ستاره است. در اینصورت بایستی یکی از آنها بسیار «کوچک»تر از دیگری باشد ( تقریباً بیست برابر خورشید )


wiki: آر۱۳۶ای۱