اروپای جنوب شرقی

جنوب شرقی اروپا یا اروپای جنوب شرقی ( به انگلیسی: Southeast Europe ) به کشورهایی گفته می شود که در یک منطقۀ جغرافیایی از اروپا، متشکل از شبه جزیرهٔ بالکان هستند. کشورهای مستقلی که در جنوب شرقی اروپا هستند به ترتیب حروف الفبای انگلیسی، آلبانی، بوسنی و هرزگوین، بلغارستان، کرواسی، قبرس، یونان، کوزوو[ الف] ، مقدونیه، مولداوی، مونته نگرو، رومانی، صربستان، اسلوونی و ترکیه می باشند.
این مرزها تا حد زیادی متفاوت بوده به دلایل سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و جغرافیایی به طور گسترده ای مورد مناقشه است.
نخستین بار از اصطلاح «جنوب شرق اروپا» در اتریش توسط پژوهشگر یوهان گئورگ فون هان ( ۱۸۱۱–۱۸۶۹ ) به عنوان یک اصطلاح گسترده تر از «بالکان» مطرح شد. [ ۱]
این مفهوم بر اساس مرزهای شبه جزیرهٔ بالکان است. کشورهای داخل منطقهٔ بالکان عبارتند از:یونان، آلبانی، کوزوو[ ۲] بوسنی و هرزگوین، بلغارستان، مقدونیه و مونته نگرو. [ ۳]
کشورهایی که تا حدودی در منطقه شرح داده شده اند عبارتند از: کرواسی، رومانی با صربستان با اسلوونی و ترکیه است. [ ۴]
•   آلبانی
•   بوسنی و هرزگوین
•   بلغارستان
•   کرواسی[ ۵] [ ۶] [ ۷]
•   قبرس
•   یونان
•   کوزوو[ الف]
•   مقدونیهٔ شمالی
•   مولدووا
•   مونته نگرو
•   رومانی
•   صربستان
•   اسلوونی
•   ترکیه
تراکیهٔ شرقی ترکیه که در شمال تنگهٔ بسفر قرار دارد، حدود سه درصد از خاک کشور ترکیه را تشکیل داده و جزئی از جنوب شرقی اروپا است. تراکیهٔ شرقی شامل استان ادیرنه، استان قرقلرایلی، استان تکیرداغ و بخشی از استان استانبول می باشد.
پیمان دوام در جنوب شرقی اروپا در سال ۱۹۹۹ با هدف با هدف تقویت صلح و دموکراسی و حقوق بشر و اقتصاد در کشورهای جنوب شرقی اروپا به وجود آمد که تا سال ۲۰۰۸ برقرار بود؛ از آن پس شورای همکاری منطقه ای ( RCC ) در فوریهٔ ۲۰۰۸ جایگزین آن شد. RCC مؤسسه ای است که کشورهای خارج از منطقه نیز مانند اتحادیهٔ اروپا، ایالات متحده، ژاپن و ترکیه هم در آن قرار دارند. آلبانی و بوسنی و هرزگوین، بلغارستان، کرواسی، مقدونیه، مولداوی، مونته نگرو، رومانی و صربستان اعضای اصلی شورای همکاری منطقه ای هستند.