ارشک

.
در حالی که ابن خلدون، پدر علم جامعه شناسی و مورخ پارتی ها را تورانی گفته. همچنین اعتماد السلطنه از مورخین ایرانی نیز پارتی ها را تورانی معرفی کرده. ده ها منبع دیگر نیز به تورانی بودن پارتی ها اشاره کرده اند. هیچ نوشته یا کتیبه ای که زبان تورکان ارشکانی را پهلوی معرفی کند وجود ندارد. زبان ساسانیان نیز پهلوی نبوده و ساسانیان زبانشان سریانی و تورکی با الفبای آرامی بوده است که این الفبای آرامی را به اسم پهلوی به خورد ملت داده اند. فردوسی در تورک بودن هرمز پادشاه ساسانی گفته : سخن بس کن از هرمز تورکزاد . . . از ساسانیان الفبای آرامی به زبان سریانی برجای مانده و آثار به زبان تورکی تا به حال کشف نشده اما با توجه به این که در آن زمان اکثر مردم ایران تورک زبان بوده اند بعید هست که آثار تورکی نداشته باشند بلکه توسط مورخین هندی کتمان شده یا از بین برده اند همچنان که پروفسور صدیق به این امر اشاره نموده است. فردوسی در جای دیگر بهرام گور را در حال صحبت کردن به زبان تورکی با سپاهیان خود معرفی کرده. اسامی دیگر پادشاهان ساسانی مثل قوباد نیز تورکی هست که به شکل قباد تحریف شده. در زبان دری حرف ق وجود ندارد. حتی در کتیبه های منسوب به هاخامنشیان خبری از کاراکتر ق نیست با فرض محال جعلی نبودن این کتیبه ها.
پایتخت ساسانیان تیسفون بوده که این نیز به دلیل سامی تبار بودن آن هاست و الا در عراق آن زمان، هیچ هندی و دری زبانی ساکن نبوده. قطعا اگر ساسانی ها هندی زاد و دری زبان بودند باید بجای افغانستان و تاجیکستان، شاهد وجود زبان دری در عراق میبودیم که این نیز دلیلی است بر وارد شدن زبان دری از تاجیکستان به ایران همچنان که اولین و دومین و سومین تا ششمین آثار ادبی زبان دری نه در ایران بلکه در افغانستان و تاجیکستان شکل گرفته.
.
زبان پهلوی زبان اقلیت جنوب ایران بوده که بعد از زمان سعدی منقرض شده زبان دری بر مردم جنوب ایران تحمیل شده و زبان اکثریت مردم ایران التصاقی و تورکی بوده است. زبان دری بعد از اسلام وارد ایران شده.
.
اسن قالین

• ارشک یکم
• ارشک دوم
• آرشاک یکم ارمنستان
• آرشاک دوم ارمنستان
• آرشاک سوم ارمنستان

ارشک در سال ۲۰۰۱ توسط پویان خواجوی و شهرام خسرویانی تأسیس گردید و در سال ۲۰۰۴ سلیم قاضی سعیدی به گروه پیوست. ترکیب گروه تا سال ۲۰۰۸ به صورت زیر بوده است :
• پویان خواجوی: گیتار برقی، آواز
• سلیم قاضی سعیدی: گیتار برقی، کی بورد، سینتی سایزر
• شهرام خسرویانی: درام
ارشک بین سال های ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۳ در دانشگاه تهران اقدام به برگزاری کنسرت می کرد. گروه همچنین در سال ۲۰۰۶ در دانشگاه شهید بهشتی کنسرتی اجرا کرد و طی آن آهنگ هایی که بعداً در آلبوم فریاد در سال ۲۰۰۸ منتشر شد را اجرا نمود .
ارشک بین سال های ۲۰۰۶ تا ۲۰۰۸ سه آلبوم بدون کلام به نام های آبراهادابرا ( Abrahadabra ) ، شهریار ( Sovereign ) و اسطقس الاس ( Ustuqus - al - Uss ) منتشر کرد.
گروه در سال ۲۰۰۸ آلبوم فریاد را که موسیقی هاردراک با اشعار فارسی است منتشر کردند. در آهنگ های این آلبوم از اشعار فردوسی، مسعود سعد سلمان، مهدی اخوان ثالث و سعدی استفاده شده است .

این واژه من درآوردی اوغوز را کجا نوشته؟ در کتاب های پانترکها؟!
اکنون بر هر خرد درست آشکار است که چه کسانی تحریفکار و فریبکارند.
درینجا می توان گفت که درواقع این ترکها بوده اند که نام اخس را از آریاییان فرا گرفته و به ریخت اوغوز، ترکی کرده اند.
درباره سانسکریت همه می دانند زبانهای پارسی باستان و سانسکریت که مانند دو بازو از یک پیکرند اینقدر از نظر ادبی رسا و پربار هستند که در هیچ جُستاری از روی گمان و توهم سخن نمی گویند، از نظر گواه و مدرک دستشان پر است و به فرض نبودِ یکی، به دیگری هیچ آسیبی نمی رسد اگر هریک از دیگری نمونه می آورد تنها برای استواری و محکم کاری ست وگرنه آب از خود چاه بوده و هست.
این مثلا منبع که گفتی چی بود؟ منبع دستکاری شده به درد خودتان می خورد. درباره دیاکونوف و ویل دورانت که دروغهای پانترکها را بازگویی کردی، این دو، سکاها و پارتها و مادها را از یک ریشه دانسته اند حالا تُرکش کجا بود؟ من یادگارها و نوشته ها به زبان پهلویِ اشکانی را نمونه آوردم و شماها به جز دروغ دیگر هیچ! تاجایی که به فردوسی هم دروغ می بندید!
کدام اکثر قریب به اتفاق باستان شناسان؟!!! هومل فقط! او هم یک گمان و نظریه ای مطرح کرده مانند دیگر نظریه های مربوط به زبان سومری که رویش بررسی و پژوهش شود شاید یکی به دانش بدل گردد شاید هم هیچ کدام؛ ته مانده ی آن[اکثر قریب به اتفاق ]ات هم نویسنده های پانترک و خشک اندیشی مانند معزز ترکه هستند که نظراتشان هیچ جا خریدار ندارد، حرفهایشان در هیچ دانشگاه سرشناسی مطرح و چاپ نمی شود.
موریس جاستروی تاریخ شناس استاد دانشگاه پنسیلوانیا درباره ادعای هومل درباره پیوند سومری و ترکی می نویسد:
[دیدگاه هومل را در اینباره مانند بسیاری از پرسمانهای دیگر تنها یک دانشمند پذیرفته که آن دانشمند خود هومل است!]
سومری یک زبان "تک خانواده" است که بعید می دانم معنی اش را بدانی! امروزه حتا یک سومر شناس وجود ندارد که زبان سومری را زبانی تک خانواده ای نداند، پان ترکیستها نمی توانند یک سومرشناس با دانش روز و شناخته شده ی جهانی را نام ببرند که هم دیدگاه با آنها باشد، ناچار به تئوریهای توطئه می پردازند و اینکه دانشگاه​های مستقل و بزرگ غرب، بر ضد آنها دسیسه چینی کرده اند!!!
در کدام سنگنوشته یِ تمدن های کهن، آنها نام ترک بر خود گذاشته اند؟ بجز سنگنوشته ی اورخون که در مغولستان پیدا شده و بیشتر از ۱۳۰۰ سال پیشینه ندارد کدام سنگنوشته به ترکی است؟
خب گرجها هم بگویند همه تمدن های کهن گرجی بودند، این ادعا را دراویدیان هند هم بکنند، باسکها و آفریقایی ها و بومیان استرالیا هم بکنند؛ همه اینها پیوندی زبان هستند بنده خدا!
ولی شماها در خوابتان خوش باشید ایلامی و لولوبی و اورارتویی و. . . همه و همه را ترک بدانید به گفته ی آشنا[به حرف گربه سیاه بارون نمیاد]
درباره زبان پارسی هم چرندوچار گفتی؛ گویشوران کدام زبان، زبان نیاکان ۲۵۰۰ سال پیش از خود را درمی یابند که ما دریابیم؟! انگلیسی زبانهای امروزی، نوشته های پانصد سال پیش خود را هم نمی فهمند و باید برگردان شود با این همه، هردو انگلیسی نامیده می شود یکی انگلیسی میانه و دیگری نو.
ولی پارسی یکی از چهار زبان کلاسیک جهانی ست یعنی اینکه در هزار سال گذشته دگردیسی چندانی نداشته و برای نمونه ما سروده های رودکی و فردوسی را درمی یابیم که بیش از هزار سال از آنها گذشته.
زبانهای پارسی باستان، میانه و نو در یک راستا هستند ولی قرار هم نیست زبان چند هزار سال پیش مانند زبان امروز باشد.
نامهای دری و پارسی نیز همتراز با یکدیگر هستند، نظامی شاعر نهصد سال پیش نامهای پارسی و دری را به یک معنا به کار برده:
همان پارسی گوی دانای پیر/ چنین گفت و شد گفت او دلپذیر
سخن پیمای فرهنگی چنین گفت /به وقت آن که دُرهای دری سُفت
در زیور پارسی و تازی /این تازه عروس را طرازی
دانی که من آن سخن شناسم /کابیات نو از کهن شناسم
من آنم که در پای خوکان مریزم/ مرین قیمتی دُرّ لفظ دَری را.
دهقان فصیح پارسی زاد/ از حال عرب چنین کند یاد
( در اصل مردم آذربایگان و شروان تا حدود سیصد چهارصد سال پیش هنوز ایرانی زبان[پهلویِ آذری] بودند و ترکی در آنجا فراگیر نشده بود )
یا حافظ گوید:
شکرکن شوند همه طوطیان هند/ زین قند پارسی که به بنگاه می رود.
شیرفهم شدی عزیزجان یا هنوزم دوزاریت نیفتاده؟

من پانم؟!
بنده خدا! هخامنشیان که این همه روی آریایی و پارسی بودن خودشان پافشاری داشتند اینک بیایند و نام ترکی روی فرزند آن هم فرزندی که باید در آینده شاه بشود بگذارند! اصلا آن زمان ترک کجا بود؟ به درستی که پان کجا و خرد کجا!
در سنگنوشته های هخامنشی نام اقوام درون و پیرامون شاهنشاهی حتا آشوری ها و سکاها آمده ولی نام ترک نیست؛ این چه را می رساند؟ اینکه هنوز قوم و زبانی به نام ترکی نبود.
اُخُس ( اردشیر سوم ) نامی ست که به همین شکل از بُنمایه های یونانی ( تاریخ هرودوت ) گرفته شده؛ اغوز را از کجایتان درآوردید؟
درباره ی زبان شهرآیینی ( تمدن ) های کهن مانند سومر و ایلام و. . . که التصاقی یا پیوندی بوده، گرجها هم می توانند این ادعای پانترکها را داشته باشند، مردم باسک در اسپانیا هم می توانند، برخی مردم آفریقایی هم می توانند و. . چرا که همه اینها دارای زبان التصاقی هستند ولی چرا تنها ترکها دست به کار می شوند؟ چه کار باید کرد درد بی تمدنی هم بد دردی ست، در جهان تمدنها باید جایی را برای آویزان شدن پیدا کرد، یک روز سومر، یک روز ایلام، روز دیگر پارت، ماد، لولوبی، مانایی، خلاصه هرجا که بتوان چنگکِ آویزان شدن را به آن گیر داد! به گفته مینورسکی: هرجا در تمدن های باستانی ابهامی باشد بی درنگ ترکها در آنجا دستشان را دراز می کنند ( جفت پا شیرجه میرند توش )
مانند همین ایلام، این همه نام شهرها و اشخاص در ایلامی هست که هیچ کدام هم ربطی به ترکی ندارد اینک اینها چسبیده اند به دورانتاش؛ این شهر در بنیاد دور - آنتاش است که می شود جایگاه آنتاش، آنتاش شاهی ایلامی است، نه اونتاش که به زور هم شده می خواهید یک نام ترکی از آن بیرون بکشید.
این هم مانند همان اوغوزتان، بی پایه و پوچ است.
با دست بردن در نامها و واژه ها که نمی توانید برای خودتان تمدن دروغین دست وپا کنید، یک سنگنوشته به ترکی از سومریان یا ایلامیها و. . . بیاورید که نشان دهد آنها ترک بودند وگرنه این حرفها یاوه هایی بیش نیست هرچند می توانید در آرزوهایتان غوته ور باشید.
درباره فردوسی، بگویید در کجا گفته که شوش ترک است؟ یک بار دروغ از زبان ویل دورانت و . . می گویید یک بار از زبان فردوسی! تنها باید به شما گفت شرم کنید و دست از سر تاریخ بردارید.
پ ن: در نوشته پیشینم از قاضی و دادگستری سخن گفته شد چون نویسنده با فرنامِ "قاضی دادگستری" نوشته هایی گذاشته بود که اینک آن فرنام را عوض کرده به نامی که خشم و رشک بی پایان پانها از آن هویداست.
این کس اگر هم قاضی باشد قاضی نادادگر و متعصبی ست، قاضی که هیچ، به درد منشی دفتر هم نمی خورد شاید پرونده هایی را جابجا و زیرو رو کند؛ اگر می خواهند نگه اش دارند شاید مسئول بایگانی پرونده های راکد برایش بد نباشد.

ارشک بنیادگذار اشکانیان هم فرزند فریاپت است که نامی به کار رفته در اوستاست. نام پارسی آرش نیز برگرفته شده از ارشک است.
سنگنوشته های به جا مانده از زمان اشکانی به زبان پهلوی شمالی ( پهلوی اشکانی ) ست، نمونه های دبیره و زبان اشکانیان در یادگارهای بازمانده از آنها در پایتختشان شهر نسا و نیز آثار دیگرشان که در جاهای گوناگون کشور یافت شده موجود است.
درواقع سکاها از اقوام کوچرو آریایی بودند که در شمال ایران در دشت های روسیه کنونی و آسیای میانه در گشت و گذار بودند که برطبق نظریه هایی بخش شرقی سکاها مانند سغدیان، تخاریها و. . . در گذر صدها سال تماس و برخورد با اقوام زردپوست پیرامون مغولستان کم کم با آنان آمیخته شده و اقوام ترک آسیای میانه که نژادی دورگه آریایی_زردپوستی هستند را پدید آوردند.
نخستین ردپای این ترکان را در اتحادیه گوک ترکها در مرزهای شمال خاوری ایران ساسانی می بینیم و نخستین نوشتار به زبان ترکی نیز از آنها یافت شده که در حدود ۱۳۰۰ سال پیش در باختر مغولستان سنگ نویسی شده است.
پیش از این تاریخ هیچ اثری از قومی به نام ترک در تاریخ نیست، برای نمونه در سنگنوشته داریوش در ۲۵۰۰ سال پیش، همه مردمان سرزمین ایران و مردمان پیرامون نام برده شده اند و از آن میان از سکاهای آنسوی رود ( فرارودان ) نیز یاد شده ولی هیچ مردمی به نام ترک نام برده نشده اند نشان از اینکه درواقع هنوز قومی به نام ترک وجود خارجی نداشت و این وجود نداشتن تا پس از اشکانیان نیز ادامه داشت و تازه در زمان ساسانی است که عنصری با نام ترک در تاریخ نمایان می شود.
قوم بلوچ با زبانی بسیار همانند با زبان پهلوی، با گمانی بسیار نیرومند دسته ای از سکاها هستند که در حدود سالهای نخستین ساسانی از آسیای میانه به سوی جنوب کوچ کرده و در جایگاه کنونی بلوچستان در ایران و پاکستان نشیمن یافتند، بلوچ همان نام پرکاربرد بلاش و بلوش در میان سکاهای پارتی ست.
[درباره دیاکونوف و ویل دورانت هم نمی خواد حرف توی دهنشون بذاری، همه تاریخنگاران مادها و پارتها و سکاها رو از نظر زبان و نژاد به هم نزدیک دونسته اند ولی حرف از ترک نزده اند شرم کنید و آرزوهای خودتون رو از زبون اونا نگید]
گودرز هم در شاهنامه از پهلوانان ایرانی و یکی از شاهان اشکانی ست، این نام واژه برگرفته از گو و گیو به چم پهلوان است.
سیناتروک هم پیوندی با ترک یا تورک ندارد.
اردوان نیز در اصل آرتاوان یا آرتابان است که می تواند به چم نگهبان دین مقدس باشد.
ربط ارد با اروج=روزه چیست؟ خواننده را ابله فرض کرده ای؟ خودِ واژه ی اروج از روزه گرفته شده یا شایدم همان عروج باشد.
نامهای پارسی مهرداد، تیرداد، خسرو، فرهاد و. . . در میان شاهان اشکانی دیده می شود همچنین شاهزادگانی مانند بهنام، اردشیر، آرتادخت و. . . با این نامهای سراسر ایرانی چه می کنی؟
_
امیدوارم پرونده خوانیهایت در دادگستری مانند اینجا متعصبانه و یکسونگرانه نباشد وگرنه وای به حال آن دادخواهان و خواندگان!

یازدهمین شاه هخامنشی، ارشک [با نام شاهنشاهی اردشیر چهارم] فرزند اردشیر سوم ( اردشیر درازدست ) و پدر داریوش سوم ( واپسین شاه هخامنشی ) .
ارشک هخامنشی ( اردشیر چهارم ) از 338 تا 336 پیش از زایش مسیح شاهنشاه ایران بود.
دومین شاه ایرانی با نام ارشک، بنیانگذار نامیِ سلسله اشکانی است که از برای همین ویژگی، همه، نام ارشک را به او می شناسند، او پسر "فریاپت" است این نام ایرانی در اوستا به دیس " فریا پیتا" ( پدر عاشق ) آمده است.
نام ارشک در ادبیات و زبان مردم به ریخت آرش نیز به کار می رود.
دیگر شاهان اشکانی مانند تیرداد، مهرداد، فرهاد، فریاپت، گودرز، خسرو، وردان، اردَوان و. . و شاهزادگانی مانند اردشیر، آرتادخت، بهنام و همچنین نامهای شاهان اشکانی ارمنستان، نامهایی آشنا در فرهنگ و آیین ایرانی است.

در فارسیزه کردن نام این پادشاه ترک اشکانی دارند در حالیکه کلمه اَرَشک هیچ معنا و مفهوم ادبی و لغوی و سابقه تاریخی ندارد