ارحام

ارحام. [ اَ ] ( ع اِ ) ج ِ رحِم و رِحم. زهدان ها. ( غیاث اللغات ) ( منتهی الارب ) : اﷲ یعلم ما تحمل ُ کل انثی و ما تغیض الارحام و ماتزداد و کل شی عنده بمقدار. ( قرآن 8/13 ) ؛ خدا میداند آنچه برمیدارد هر زنی و آنچه بکاهد رحمها ( زهدان ها ) و آنچه زیاد سازد و هر چیزی نزد او به اندازه ایست. ( تفسیر ابوالفتوح رازی چ 1 ج 3 ص 171 ) . || خویشان : لن تنفعکم ارحامکم و لا اولادکم یوم القیامةیفصل بینکم واﷲ بما تعملون بصیر. ( قرآن 3/60 ) ؛ هرگزسود ندهد شما را رحمهای ( خویشان ) شما و نه فرزندان شما در روز قیامت جدا می کند میانه شما و خدا بآنچه میکنید بیناست. ( تفسیر ابوالفتوح رازی چ 1 ج 5 ص 298 ) . || اولوالأرحام ؛ خویشان. خویشاوندان.
... [مشاهده متن کامل]

ارحام جمع رحم ( بر وزن خشن ) در اصل به معنی محلی است از شکم مادر که بچه در آن پرورش می یابد ، سپس به تمام نزدیکانی که در اصل از یک مادر متولد شده اند اطلاق شده است . ( تفسیر نمونه )
کلمه ( ارحام ) جمع کلمه ( رحم ) است و رحم در اصل به معنای محل نشو و نمای جنین در شکم مادران می باشد همان عضو داخلی که خدای عزوجل در باطن زنان قرار داده تا نطفه در آن تربیت شده و فرزندی تمام عیار گردد این معنای اصلی کلمه رحم است ولی بعدها به عنوان استعاره و به علاقه ظرف و مظروف در معنای قرابت و خویشاوندی استعمال شد چون خویشاوندان همه در اینکه از یک رحم خارج شده اند مشترکند پس کلمه ( رحم ) به معنای نزدیک و ارحام به معنای نزدیکان انسان است
... [مشاهده متن کامل]

جمع رحم یعنی خوشاوند. قرابت یا خویشاوندی رابطه دو انسان است که از ولایت به هم رسیده باشند.