ارتباط تلومر و طول عمر ( به انگلیسی: Telomere and Longevity ) و تغییر طول تلومرها یکی از زمینه های جدید، تحقیقاتی پیرامون افزایش طول عمر انسان و حتی جاودانگی بشری است. [ ۱] [ ۲] تلومرهای توالی هایی در انتهای کروموزوم ها هستند که با هر تقسیم سلولی کوتاه تر شده و میزان عمر سلول ها را تعیین می کنند. [ ۳] تلومر اولین بار توسط هرمان جوزف مولر، زیست - ژنتیک شناس در اوایل قرن بیستم کشف شد. [ ۴] با این حال، آزمایش های الیزابت بلکبرن، کارول گریدر و جک شوستاک در دهه ۱۹۸۰ منجر به کشف موفقیت آمیز تلومراز، ( آنزیمی که مسئول حفظ طول تلومر است ) شد. تلومرها نقش های اساسی را در ثبات و کنترل تقسیم سلولی ایفا می کنند. [ ۵] [ ۶] [ ۷] همچنین از کروموزوم ها در برابر زوال و همجوشی با کروموزوم های همسایه محافظت[ ۸] و به عنوان یک منطقه بافر عمل کرده و مانع از دست رفتن اطلاعات ژنتیکی ضروری در طول تقسیم سلولی می شوند. [ ۹]
پیش بینی می شود شناخت روش هایی برای افزایش طول تلومرهای سلولی ( به خصوص سلول های بنیادی و شبه بنیادی که بازسازی و ساخت مجدد بافت های مختلف بدن را کنترل می کنند ) مسیر را برای افزایش طول عمر انسان فراهم آورد و بررسی تلومرها از مهم ترین زمینه های تحقیقات در رابطه با پیری است. [ ۱۰] [ ۱۱] همچنین بررسی مکانیسم های حفظ تلومرازی، پاکسازی سلولی ( سلول های پیر که در بافت های انباشت می شوند و در مواردی سرطان و التهاب را پدیدمی آورند ) و تولید سلول های نو در جاندارانی با طول عمر بسیار، مانند برخی از گونه های گیاهی، اهمیت بسیار دارد. [ ۱] [ ۱۲] با این حال این ایده با چالش های اساسی همچون افزایش ابتلا به سرطان، مشکلات سیستم ایمنی و پیامدهای بلند مدت ناخواسته روبه رو است. [ ۱] [ ۲] [ ۱۱] [ ۱۳]
در اوایل دهه ۱۹۷۰، نظریه پرداز شوروی، الکسی اولوونیکوف، برای اولین بار تشخیص داد که کروموزوم ها نمی توانند به طور کامل انتهای خود را تکرار کنند. این مشکل به عنوان «مشکل تکثیر انتهایی» شناخته می شود. [ ۱۴] اولوونیکوف با تکیه بر این یافته و ایده لئونارد هایفلیک در مورد تقسیم سلول های سوماتیک، پیشنهاد کرد هر بار که سلول تکثیر می شود، بخش هایی از توالی های DNA از بین می روند و در مقطعی این از بین رفتن به نقطه بحرانی رسیده و تقسیم سلولی به پایان می رسد. [ ۵] [ ۶] [ ۷] بر اساس تئوری «مارژینوتومی» او، توالی هایی در انتهای DNA ( تلومرها ) که به صورت تکرارهایی پشت سر وجود دارند، محدوده بافری را ایجاد و تعداد تقسیم های ممکن برای یک سلول خاص را تعیین می کنند. [ ۹] علاوه بر این، پیش بینی می شود که یک DNA پلیمراز تخصصی ( که به نام تاندم - DNA - پلیمراز نامیده می شود ) می تواند تلومرها را در بافت های جاودانه مانند سلول تخم، سلول های سرطانی و سلول های بنیادی گسترش دهد. [ ۸] در ادامه اولوونیکوف نتیجه گرفت:
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپیش بینی می شود شناخت روش هایی برای افزایش طول تلومرهای سلولی ( به خصوص سلول های بنیادی و شبه بنیادی که بازسازی و ساخت مجدد بافت های مختلف بدن را کنترل می کنند ) مسیر را برای افزایش طول عمر انسان فراهم آورد و بررسی تلومرها از مهم ترین زمینه های تحقیقات در رابطه با پیری است. [ ۱۰] [ ۱۱] همچنین بررسی مکانیسم های حفظ تلومرازی، پاکسازی سلولی ( سلول های پیر که در بافت های انباشت می شوند و در مواردی سرطان و التهاب را پدیدمی آورند ) و تولید سلول های نو در جاندارانی با طول عمر بسیار، مانند برخی از گونه های گیاهی، اهمیت بسیار دارد. [ ۱] [ ۱۲] با این حال این ایده با چالش های اساسی همچون افزایش ابتلا به سرطان، مشکلات سیستم ایمنی و پیامدهای بلند مدت ناخواسته روبه رو است. [ ۱] [ ۲] [ ۱۱] [ ۱۳]
در اوایل دهه ۱۹۷۰، نظریه پرداز شوروی، الکسی اولوونیکوف، برای اولین بار تشخیص داد که کروموزوم ها نمی توانند به طور کامل انتهای خود را تکرار کنند. این مشکل به عنوان «مشکل تکثیر انتهایی» شناخته می شود. [ ۱۴] اولوونیکوف با تکیه بر این یافته و ایده لئونارد هایفلیک در مورد تقسیم سلول های سوماتیک، پیشنهاد کرد هر بار که سلول تکثیر می شود، بخش هایی از توالی های DNA از بین می روند و در مقطعی این از بین رفتن به نقطه بحرانی رسیده و تقسیم سلولی به پایان می رسد. [ ۵] [ ۶] [ ۷] بر اساس تئوری «مارژینوتومی» او، توالی هایی در انتهای DNA ( تلومرها ) که به صورت تکرارهایی پشت سر وجود دارند، محدوده بافری را ایجاد و تعداد تقسیم های ممکن برای یک سلول خاص را تعیین می کنند. [ ۹] علاوه بر این، پیش بینی می شود که یک DNA پلیمراز تخصصی ( که به نام تاندم - DNA - پلیمراز نامیده می شود ) می تواند تلومرها را در بافت های جاودانه مانند سلول تخم، سلول های سرطانی و سلول های بنیادی گسترش دهد. [ ۸] در ادامه اولوونیکوف نتیجه گرفت:
wiki: ارتباط تلومر و طول عمر