آرامگاه هارپی. مقبره هارپی اتاقی مرمرین از یک مقبره ستونی است که در شهر متروکه زانتوس، پایتخت لیکیای باستانی، منطقه ای در جنوب غربی آناتولی در ترکیه فعلی قرار دارد. این بنا در زمان امپراتوری هخامنشی ایران ساخته شده است[ ۱] و قدمتی تقریباً ۴۸۰–۴۷۰ قبل از میلاد دارد. اتاق بر روی یک ستون بلند قرار داشت و با صفحات مرمری که در نقش برجسته حکاکی شده بود، تزئین شده بود. آرامگاه برای یک شاهزاده یا فرماندار زانتوس، احتمالاً کیبرنیس ساخته شده بود. [ ۲]
اتاق مرمر به سبک یونانی باستانی تراشیده شده است. همراه با بسیاری از مواد دیگر در زانتوس به شدت تحت تأثیر هنر یونانی است، اما نشانه هایی از تأثیر غیریونانی در کنده کاری ها نیز وجود دارد. نقش برجسته ها یادآور نقش برجسته های تخت جمشید است. [ ۱] [ ۲] این بنای تاریخی نام خود را از چهار پیکر بالدار زن حکاکی شده، شبیه هارپی گرفته شده است. هویت پیکرهای حکاکی شده و معنای صحنه های به تصویر کشیده معلوم نیست است، اما به طور کلی اکنون توافق شده است که موجودات بالدار هارپی نیستند. لیکیایی ها بسیاری از اساطیر یونان را در فرهنگ خود جذب کردند و صحنه ها ممکن است خدایان یونانی را نشان دهند، اما این امکان نیز وجود دارد که آنها خدایان ناشناخته لیکیایی باشند. یک نظریه جایگزین این است که آنها صحنه های قضاوت در زندگی پس از مرگ و صحنه های دعا از حاکمان لیکیا را نشان می دهند.
حکاکی ها در قرن نوزدهم توسط باستان شناس چارلز فلوس از مقبره برداشته شد و به انگلستان منتقل شد. آنها در سال ۱۸۳۸ از لیسیا بازدید کردند و گزارش دادند که بقایای فرهنگی را یافته اند که تا آن زمان تقریباً برای اروپاییان ناشناخته بود. پس از کسب مجوز از مقامات ترکیه برای برداشتن مصنوعات سنگی از منطقه، فلوس مقدار زیادی از مواد زانتوس را به سفارش موزه بریتانیا در لندن جمع آوری کرد، جایی که نقش برجسته ها در حال حاضر در معرض نمایش هستند. بنا به گفته ملانی میخائیلیدیس، مقبره هارپی، بنای یادبود نیرید و مقبره پایا اگرچه ظاهری یونانی دارند، بر اساس معیارهای اصلی زرتشتی ساخته شده اند، «به این دلیل که از سنگ ضخیم تشکیل شده اند و اتاق های بدون پنجره دارند». [ ۳]
لیسیا به شدت در اساطیر یونانی ظاهر می شود. الهه تیتان، لتو، پس از زایمان یا به منظور زایمان، به آپولو و آرتمیس به لیکیا گریخت. [ ۴] لیکیاها به عنوان متحدان تروا در ایلیاد تحت رهبری سارپدون دیده می شوند. [ ۴] [ ۵] بلروفون هیولای آتش نفس شیمر را که لیکیا را ویران می کرد، کشت. [ ۶]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاتاق مرمر به سبک یونانی باستانی تراشیده شده است. همراه با بسیاری از مواد دیگر در زانتوس به شدت تحت تأثیر هنر یونانی است، اما نشانه هایی از تأثیر غیریونانی در کنده کاری ها نیز وجود دارد. نقش برجسته ها یادآور نقش برجسته های تخت جمشید است. [ ۱] [ ۲] این بنای تاریخی نام خود را از چهار پیکر بالدار زن حکاکی شده، شبیه هارپی گرفته شده است. هویت پیکرهای حکاکی شده و معنای صحنه های به تصویر کشیده معلوم نیست است، اما به طور کلی اکنون توافق شده است که موجودات بالدار هارپی نیستند. لیکیایی ها بسیاری از اساطیر یونان را در فرهنگ خود جذب کردند و صحنه ها ممکن است خدایان یونانی را نشان دهند، اما این امکان نیز وجود دارد که آنها خدایان ناشناخته لیکیایی باشند. یک نظریه جایگزین این است که آنها صحنه های قضاوت در زندگی پس از مرگ و صحنه های دعا از حاکمان لیکیا را نشان می دهند.
حکاکی ها در قرن نوزدهم توسط باستان شناس چارلز فلوس از مقبره برداشته شد و به انگلستان منتقل شد. آنها در سال ۱۸۳۸ از لیسیا بازدید کردند و گزارش دادند که بقایای فرهنگی را یافته اند که تا آن زمان تقریباً برای اروپاییان ناشناخته بود. پس از کسب مجوز از مقامات ترکیه برای برداشتن مصنوعات سنگی از منطقه، فلوس مقدار زیادی از مواد زانتوس را به سفارش موزه بریتانیا در لندن جمع آوری کرد، جایی که نقش برجسته ها در حال حاضر در معرض نمایش هستند. بنا به گفته ملانی میخائیلیدیس، مقبره هارپی، بنای یادبود نیرید و مقبره پایا اگرچه ظاهری یونانی دارند، بر اساس معیارهای اصلی زرتشتی ساخته شده اند، «به این دلیل که از سنگ ضخیم تشکیل شده اند و اتاق های بدون پنجره دارند». [ ۳]
لیسیا به شدت در اساطیر یونانی ظاهر می شود. الهه تیتان، لتو، پس از زایمان یا به منظور زایمان، به آپولو و آرتمیس به لیکیا گریخت. [ ۴] لیکیاها به عنوان متحدان تروا در ایلیاد تحت رهبری سارپدون دیده می شوند. [ ۴] [ ۵] بلروفون هیولای آتش نفس شیمر را که لیکیا را ویران می کرد، کشت. [ ۶]
wiki: آرامگاه هارپی