ادیت بالانتین ( انگلیسی: Edith Ballantyne ) ; ( ۱۰ دسامبر ۱۹۲۲ ) یک شهروند چک - کانادایی است که از سال ۱۹۶۹ یکی از اعضای برجسته اتحادیه بین المللی زنان برای صلح و آزادی ( WILPF ) بوده است. در آن زمان، او دبیر اجرایی این سازمان بین المللی شد که در ژنو سوئیس مستقر است و بیست و سه سال در این زمینه خدمت می کند. بین سال های ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۸، وی به عنوان رئیس بین المللی این سازمان فعالیت می کرد. در سال ۱۹۹۵، او مورد تقدیر قرار گرفت و به دریافت جایزه صلح گاندی نائل آمد. [ ۱]
ادیت مولر در ۱۰ دسامبر ۱۹۲۲ در شهر کرنو، در منطقه جمهوری سیلزی چک متولد شد. مادر و پدرش رزا و آلویس مولر بودند. او تا زمان بحران مربوط به توافق نامه مونیخ ۱۹۳۸ در چکسلواکی زندگی می کرد. خانواده اش ابتدا به انگلستان مهاجرت کردند و بعداً در سال ۱۹۳۹ راهی کانادا شدند، در آنجا توسط شرکت راه آهن کانادا و اقیانوس آرام به کار کشاورزی در بریتیش کلمبیا استخدام شد. آنها به دلیل اینکه نمی توانستند مخارج خانواده خود را تأمین کنند، در سال ۱۹۴۱ به تورنتو نقل مکان کردند و در آنجا مولر به عنوان کلفت خانگی به کار پرداخت. [ ۲]
از آنجا که او قادر به صحبت کردن به زبان انگلیسی نبود، داوطلبانی از اتحادیه بین المللی زنان برای صلح و آزادی ( WILPF ) ، که پناهندگان بوهمیایی را ردیابی کرده و سعی می کردند در تنظیم زندگی در کانادا به آنها کمک کنند، این زبان را به او آموزش دادند. مولر با پیوستن به WILPF، پیام صلح جویی و حقوق بشر را الهام بخش می دانست، اما در سال ۱۹۴۵ که او به مونترال نقل مکان کرد، ارتباط خود را با این گروه از دست داد. در ژوئیه ۱۹۴۸، مولر با کمپبل بالانتین، یکی از مقامات سازمان بین المللی کار ازدواج کرد و بعداً در همان سال همراه او به ژنو رفت. [ ۲]
بالانتین پس از ورود به سوئیس، در بخش انتشارات، به عنوان معاون مدیر سازمان جهانی بهداشت کار کرد. پس از پنج سال، او این پست را برای مراقبت از چهار فرزندش ترک کرد. بعد از بیست سال زندگی در ژنو، او متوجه شد که مقر WILPF در آنجا واقع شده است و در سال ۱۹۶۸ برای خدمت در آن داوطلب شد. سال بعد، او دبیرکل این اتحادیه شد، و به صورت تمام وقت مشغول به کار شد و برای بهبود تعامل WILPF با سازمان های غیردولتی و سازمان ملل متحد تلاش کرد. [ ۳]
در سال ۱۹۷۰، او در هجدهمین کنگره WILPF، که در دهلی نو برگزار شد، شرکت کرد، که تأثیر عمیقی بر دیدگاه او در ایجاد تعادل بین آزادی و صلح داشت. او دریافت که اگر راه مسالمت آمیز حل یک اختلاف به پایان رسیده باشد، باید به این درک رسید که سرکوب شدگان احتمالاً به خشونت متوسل شوند و اعضا این اتحادیه قادرند بدون محکوم کردن افراد استثمار شده که احساس می کردند گزینه دیگری ندارند، خواهان عدم خشونت باشند. [ ۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفادیت مولر در ۱۰ دسامبر ۱۹۲۲ در شهر کرنو، در منطقه جمهوری سیلزی چک متولد شد. مادر و پدرش رزا و آلویس مولر بودند. او تا زمان بحران مربوط به توافق نامه مونیخ ۱۹۳۸ در چکسلواکی زندگی می کرد. خانواده اش ابتدا به انگلستان مهاجرت کردند و بعداً در سال ۱۹۳۹ راهی کانادا شدند، در آنجا توسط شرکت راه آهن کانادا و اقیانوس آرام به کار کشاورزی در بریتیش کلمبیا استخدام شد. آنها به دلیل اینکه نمی توانستند مخارج خانواده خود را تأمین کنند، در سال ۱۹۴۱ به تورنتو نقل مکان کردند و در آنجا مولر به عنوان کلفت خانگی به کار پرداخت. [ ۲]
از آنجا که او قادر به صحبت کردن به زبان انگلیسی نبود، داوطلبانی از اتحادیه بین المللی زنان برای صلح و آزادی ( WILPF ) ، که پناهندگان بوهمیایی را ردیابی کرده و سعی می کردند در تنظیم زندگی در کانادا به آنها کمک کنند، این زبان را به او آموزش دادند. مولر با پیوستن به WILPF، پیام صلح جویی و حقوق بشر را الهام بخش می دانست، اما در سال ۱۹۴۵ که او به مونترال نقل مکان کرد، ارتباط خود را با این گروه از دست داد. در ژوئیه ۱۹۴۸، مولر با کمپبل بالانتین، یکی از مقامات سازمان بین المللی کار ازدواج کرد و بعداً در همان سال همراه او به ژنو رفت. [ ۲]
بالانتین پس از ورود به سوئیس، در بخش انتشارات، به عنوان معاون مدیر سازمان جهانی بهداشت کار کرد. پس از پنج سال، او این پست را برای مراقبت از چهار فرزندش ترک کرد. بعد از بیست سال زندگی در ژنو، او متوجه شد که مقر WILPF در آنجا واقع شده است و در سال ۱۹۶۸ برای خدمت در آن داوطلب شد. سال بعد، او دبیرکل این اتحادیه شد، و به صورت تمام وقت مشغول به کار شد و برای بهبود تعامل WILPF با سازمان های غیردولتی و سازمان ملل متحد تلاش کرد. [ ۳]
در سال ۱۹۷۰، او در هجدهمین کنگره WILPF، که در دهلی نو برگزار شد، شرکت کرد، که تأثیر عمیقی بر دیدگاه او در ایجاد تعادل بین آزادی و صلح داشت. او دریافت که اگر راه مسالمت آمیز حل یک اختلاف به پایان رسیده باشد، باید به این درک رسید که سرکوب شدگان احتمالاً به خشونت متوسل شوند و اعضا این اتحادیه قادرند بدون محکوم کردن افراد استثمار شده که احساس می کردند گزینه دیگری ندارند، خواهان عدم خشونت باشند. [ ۴]
wiki: ادیت بالانتین