ادموند هوسِرْل ( به آلمانی: Edmund Husserl ) از فیلسوفان آلمانی - اتریشی مهم و تأثیرگذار سده بیستم و بنیانگذار پدیدارشناسی بود. وی یهودی تباری بود که به مسیحیت گروید و در کلیسای لوتری وین تعمید یافت و خود را مسیحی آزاده و غیرجزمی می دانست و فلسفه را مستقل از دین تلقی می کرد. در آغاز تحت تأثیر روانشناسی توصیفی برنتانو بود ولی اندکی بعد، از منتقدان سرسخت اصالت روانشناسی شد و در نخستین اثر مهمش یعنی پژوهشهای منطقی به نقد آن پرداخت. اندیشه های وی دگرگونیهای بسیاری یافته است و بسیاری از مفسران برحسب اقامتش در سه شهر هاله و گوتینگن و فرایبورگ، سه مرحله را در اندیشه وی تشخیص داده اند. [ ۱]
هوسرل در ۸ آوریل ۱۸۵۹ در پروسنیتس در موراویا که جزء اتریش بود و اکنون در جمهوری چک قرار دارد در خانواده ای یهودی تبار متولد شد. او در دانشگاه های گوتینگن و فرایبورگ در سمت استاد فلسفه تدریس می کرد. هوسرل سعی داشت مانند راسل برای فلسفه یک مبنای ریاضی پیدا کند. برای این منظور وی از منطق فرانتس برانتانو کمک گرفت.
هوسرل در سال ۱۸۷۸ به برلین رفت و در سخنرانی های کارل وایراشتراس و لئوپولد کرونکر شرکت نمود. در سال ۱۸۸۲ رسالهٔ دکتری خود را در ریاضیات محض تحت عنوان مقدمه ای بر نظریه محاسبه متغیرها زیر نظر لئوپولد کرونکر به پایان رساند. در طول سال های ۱۸۸۴ تا ۱۸۸۶ در وین در کلاس های درس فرانتس برنتانو شرکت کرد. وی در سال ۱۸۸۶ در هاله اقامت گزید و در درس های روانشناسی کارل اشتومپف شرکت کرد. در سال ۱۸۹۱ نخستین کتاب خود به نام فلسفه حساب: پژوهش های روانشناختی و منطقی را که به برنتانو تقدیم کرده بود به چاپ رساند. در طول سال های ۱۸۹۰ تا ۱۹۰۰ با گوتلوب فرگه آشنا شد که انتقادات او از دیدگاه های هوسرل در فلسفه حساب در تغییر توجه هوسرل، منجر به چاپ پژوهش های منطقی در سال ۱۹۰۰ تا ۱۹۰۱ گردید. [ ۲]
هوسرل در سال ۱۹۱۶ به دانشگاه فرایبورگ رفت، و در آنجا صاحب کرسی فلسفه و جایگزین هانریش ریکرت شد. ادیت اشتاین و مارتین هایدگر در خلال این سال ها به عنوان دستیار با او کار می کردند. [ ۳]
رساله استادی هوسرل در زمینه ریاضیات بود: دربارهٔ مفهوم عدد، تحلیل های روان شناختی[ ۴] ( ۱۸۸۷ میلادی ) و به شکل کتابچه ای درآمد ( ۱۹۱۶ ) که ۴ سال بعد مبنای انتشار نخستین جلد فلسفه حساب[ ۵] قرار گرفت. هوسرل جلد دوم اثر را کامل نکرد. وی در ۱۸۹۵ بدین باور رسید که طرحش امکان پذیر نیست و باید رهایش کرد. [ ۶]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفهوسرل در ۸ آوریل ۱۸۵۹ در پروسنیتس در موراویا که جزء اتریش بود و اکنون در جمهوری چک قرار دارد در خانواده ای یهودی تبار متولد شد. او در دانشگاه های گوتینگن و فرایبورگ در سمت استاد فلسفه تدریس می کرد. هوسرل سعی داشت مانند راسل برای فلسفه یک مبنای ریاضی پیدا کند. برای این منظور وی از منطق فرانتس برانتانو کمک گرفت.
هوسرل در سال ۱۸۷۸ به برلین رفت و در سخنرانی های کارل وایراشتراس و لئوپولد کرونکر شرکت نمود. در سال ۱۸۸۲ رسالهٔ دکتری خود را در ریاضیات محض تحت عنوان مقدمه ای بر نظریه محاسبه متغیرها زیر نظر لئوپولد کرونکر به پایان رساند. در طول سال های ۱۸۸۴ تا ۱۸۸۶ در وین در کلاس های درس فرانتس برنتانو شرکت کرد. وی در سال ۱۸۸۶ در هاله اقامت گزید و در درس های روانشناسی کارل اشتومپف شرکت کرد. در سال ۱۸۹۱ نخستین کتاب خود به نام فلسفه حساب: پژوهش های روانشناختی و منطقی را که به برنتانو تقدیم کرده بود به چاپ رساند. در طول سال های ۱۸۹۰ تا ۱۹۰۰ با گوتلوب فرگه آشنا شد که انتقادات او از دیدگاه های هوسرل در فلسفه حساب در تغییر توجه هوسرل، منجر به چاپ پژوهش های منطقی در سال ۱۹۰۰ تا ۱۹۰۱ گردید. [ ۲]
هوسرل در سال ۱۹۱۶ به دانشگاه فرایبورگ رفت، و در آنجا صاحب کرسی فلسفه و جایگزین هانریش ریکرت شد. ادیت اشتاین و مارتین هایدگر در خلال این سال ها به عنوان دستیار با او کار می کردند. [ ۳]
رساله استادی هوسرل در زمینه ریاضیات بود: دربارهٔ مفهوم عدد، تحلیل های روان شناختی[ ۴] ( ۱۸۸۷ میلادی ) و به شکل کتابچه ای درآمد ( ۱۹۱۶ ) که ۴ سال بعد مبنای انتشار نخستین جلد فلسفه حساب[ ۵] قرار گرفت. هوسرل جلد دوم اثر را کامل نکرد. وی در ۱۸۹۵ بدین باور رسید که طرحش امکان پذیر نیست و باید رهایش کرد. [ ۶]
wiki: ادموند هوسرل