تأثیر ادبیات فارسی در فرهنگ غرب از نظر تاریخی قابل توجه است. به منظور اجتناب از آنچه که ادوارد بروان آن را «قضاوت کاملاً ناکافی در مورد فعالیت فکری آن مردم مبتکر و با استعداد» می نامد، امروزه بسیاری از مراکز دانشگاهی در سراسر جهان از برلین تا ژاپن برنامه های دائمی برای مطالعات فارسی برای میراث ادبی ایران دارند.
الول ساتن فقید، «استاد برجسته» فارسی دانشگاه ادینبرو، شعر فارسی را «یکی از غنی ترین ادبیات شعری جهان» می نامد.
مطالعه اوستایی و ادبیات فارسی باستان در غرب در قرن هجدهم با پژوهشگرانی که متون زرتشتی را از بمبئی هندوستان آورده بودند، آغاز شد. انکتیل دوپرون فرانسوی برای اولین بار وندیداد را در سال ۱۷۵۹ ترجمه کرد و پس از آن آثار سر ویلیام جونز و سیلوستر دوساسی بر روی متون پهلوی کار کردند. رمزگشایی کتیبه های میخی باستانی در قرن نوزدهم، با ترجمه کتیبه بیستون در سال ۱۸۴۷ توسط سر هنری راولینسون، بر اساس آثار قبلی گئورگ فردریش گروتفند، اوژن برنوف، و کریستین لاسن انجام شد.
عظمت تأثیر ادبیات فارسی بر ادبیات غرب از سخنان کریستوفر دکر از دانشگاه کمبریج روشن می شود که می نویسد: «بیشترین شعر خوانده شده در دوره ویکتوریایی و قطعاً یکی از محبوب ترین شعرهای زبان انگلیسی» رباعیات عمر خیام بود. نسخه ۱۹۵۳ فرهنگ نقل قول های آکسفورد شامل ۱۸۸ گزیده از رباعیات است که ۵۹ مورد آن رباعی کامل است که تقریباً دو سوم کل آثار عمر خیام به شمار می رود.
عباراتی مانند عبارت زیر که اکنون بخشی از زبان انگلیسی است، ریشه در رباعیات دارد:
• "یک کوزه شراب، یک قرص نان - و تو در کنار آواز خواندن در بیابان"
• "مثل برف بر چهره غبار آلود صحرا"
• دادگاه هایی که جمشید در آن شکوه می کرد و عمیق می نوشید»
• "من مثل آب آمدم و مانند باد می روم"
• "گلی که روزی دمیده برای همیشه می میرد"
• "و آن کاسه وارونه ای که ما آن را آسمان می نامیم"
• "انگشت متحرک می نویسد و با نوشتن حرکت می کند. "
به قول دیک دیویس، ادوارد فیتزجرالد «روح دوقلو» را که بیشتر عمرش را در جستجوی آن گذرانده بود، در خیام یافت.
مواجهه گوته با غزلیات حافظ چنان برای او الهام بخش شد که دیوان شرقی - غربی خود را بر آن اساس نوشت. و به گفته شمسی عصار «راه را برای کشف شعر فارسی توسط رمانتیک ها رهنمون شد. »
به گفته جفری اینبودن مجموعه شعر او به طور کلی، به تدریج به عنوان «الگویی تأثیرگذار برای ترکیبات مذهبی و ادبی میان «مغرب» و «مشرق» در سده ۱۹ عمل کرد. »
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفالول ساتن فقید، «استاد برجسته» فارسی دانشگاه ادینبرو، شعر فارسی را «یکی از غنی ترین ادبیات شعری جهان» می نامد.
مطالعه اوستایی و ادبیات فارسی باستان در غرب در قرن هجدهم با پژوهشگرانی که متون زرتشتی را از بمبئی هندوستان آورده بودند، آغاز شد. انکتیل دوپرون فرانسوی برای اولین بار وندیداد را در سال ۱۷۵۹ ترجمه کرد و پس از آن آثار سر ویلیام جونز و سیلوستر دوساسی بر روی متون پهلوی کار کردند. رمزگشایی کتیبه های میخی باستانی در قرن نوزدهم، با ترجمه کتیبه بیستون در سال ۱۸۴۷ توسط سر هنری راولینسون، بر اساس آثار قبلی گئورگ فردریش گروتفند، اوژن برنوف، و کریستین لاسن انجام شد.
عظمت تأثیر ادبیات فارسی بر ادبیات غرب از سخنان کریستوفر دکر از دانشگاه کمبریج روشن می شود که می نویسد: «بیشترین شعر خوانده شده در دوره ویکتوریایی و قطعاً یکی از محبوب ترین شعرهای زبان انگلیسی» رباعیات عمر خیام بود. نسخه ۱۹۵۳ فرهنگ نقل قول های آکسفورد شامل ۱۸۸ گزیده از رباعیات است که ۵۹ مورد آن رباعی کامل است که تقریباً دو سوم کل آثار عمر خیام به شمار می رود.
عباراتی مانند عبارت زیر که اکنون بخشی از زبان انگلیسی است، ریشه در رباعیات دارد:
• "یک کوزه شراب، یک قرص نان - و تو در کنار آواز خواندن در بیابان"
• "مثل برف بر چهره غبار آلود صحرا"
• دادگاه هایی که جمشید در آن شکوه می کرد و عمیق می نوشید»
• "من مثل آب آمدم و مانند باد می روم"
• "گلی که روزی دمیده برای همیشه می میرد"
• "و آن کاسه وارونه ای که ما آن را آسمان می نامیم"
• "انگشت متحرک می نویسد و با نوشتن حرکت می کند. "
به قول دیک دیویس، ادوارد فیتزجرالد «روح دوقلو» را که بیشتر عمرش را در جستجوی آن گذرانده بود، در خیام یافت.
مواجهه گوته با غزلیات حافظ چنان برای او الهام بخش شد که دیوان شرقی - غربی خود را بر آن اساس نوشت. و به گفته شمسی عصار «راه را برای کشف شعر فارسی توسط رمانتیک ها رهنمون شد. »
به گفته جفری اینبودن مجموعه شعر او به طور کلی، به تدریج به عنوان «الگویی تأثیرگذار برای ترکیبات مذهبی و ادبی میان «مغرب» و «مشرق» در سده ۱۹ عمل کرد. »
