ادات نفی

[ویکی فقه] ادات نفی، یک اصطلاح نحوی که برای انکار کردن معنای جمله بکار برده می شود.
"نَفْی" بر وزن "فَعْل" مصدر از ماده ی "نفی" و در لغت به معنای انکار کردن است.
معنای اصطلاحی ادات نفی
در اصطلاح نحو، "نفی" عبارت است از انکار کردن جمله با ادات مخصوص و ادات نفی حروفی هستند که این معنا را افاده می دهند. این حروف قبل از جمله واقع شده و عبارت اند از: "لَمْ"، "لَمّا"، "لَنْ"، "لا"، "ما"، "إنْ" و "لاتَ". به عنوان مثال "ما" در عبارت "ما ذَهَبْتُ" از ادات نفی بوده و بر انکار و نفی آمدن متکلم دلالت دارد.
وجه نام گذاری ادات نفی
معنای لغوی نفی (انکار کردن) در معنای اصطلاحی آن لحاظ شده است به این بیان که متکلم جمله ای را با ادات مخصوص انکار می کند. البته باید دقت داشت که با توجه به قید "ادات مخصوص" در تعریف اصطلاحی، معنای لغوی اعمّ از معنای اصطلاحی بوده و شامل انکار کردن به غیر ادات مخصوص همچون جمله فعلیه "نَفَیْتُ" نیز می شود.
جایگاه ادات نفی
...