[ویکی فقه] «اخباری گری» یا «اخباری»، بر گروهی از فقهای شیعه اطلاق می گردد که خط مشی عملی آنان در دست¬یابی به احکام شرعی و تکالیف الاهی، پیروی از اخبار و احادیث است نه روش های اجتهادی و اصولی.
«اخباری گری» یا «اخباری»، بر گروهی از فقهای شیعه اطلاق می گردد که خط مشی عملی آنان در دست¬یابی به احکام شرعی و تکالیف الاهی، پیروی از اخبار و احادیث است نه روش های اجتهادی و اصولی. با پایان یافتن عصر حضور امامان (علیهم السلام) و آغاز عصر غیبت صغرا در سال ۲۶۰ (ه .ق)، در چگونگی دست¬یابی به احکام شرعی، نگرشی پدید آمد که امتداد خط مشی عصر حضور بود و بیشتر یاران ائمه (علیهم السلام) بر آن بودند و آن، بسنده کردن به احادیث و عدم تجاوز از آن در دست یابی به احکام شرعی بود.
← مکتب اخباری گری از نظر اعتقادی
عنوان «اخباری گری» یا «اخباری»، در کتاب های فقهی متأخّر، بر گروهی از فقهای شیعه اطلاق می گردد که خط مشی عملی آنان در دست¬یابی به احکام شرعی و تکالیف الاهی، پیروی از اخبار و احادیث است، نه روش های اجتهادی و اصولی. در مقابل آنان، فقهایی که معتقد به خط مشی اجتهادی هستند، با عنوان «اصولی» شناخته می شوند. با توجه به این توضیح، روشن می شود که شیعه به دو دسته در عقاید تقسیم نشده است، که یکی از آنها اصولی و دیگری اخباری باشد؛ زیرا اخباری و اصولی در اصول عقاید (توحید، عدل، نبوت، امامت و معاد) و همین طور در همه فروع (مثل نماز و روزه و حج و زکات و خمس و …) با هم مشترک هستند؛ بر این اساس اختلاف آنان فقط در منهج علمی و روش و طریقه وصول به حکم شرعی می باشد.
پیشینه اخباری گری
...
«اخباری گری» یا «اخباری»، بر گروهی از فقهای شیعه اطلاق می گردد که خط مشی عملی آنان در دست¬یابی به احکام شرعی و تکالیف الاهی، پیروی از اخبار و احادیث است نه روش های اجتهادی و اصولی. با پایان یافتن عصر حضور امامان (علیهم السلام) و آغاز عصر غیبت صغرا در سال ۲۶۰ (ه .ق)، در چگونگی دست¬یابی به احکام شرعی، نگرشی پدید آمد که امتداد خط مشی عصر حضور بود و بیشتر یاران ائمه (علیهم السلام) بر آن بودند و آن، بسنده کردن به احادیث و عدم تجاوز از آن در دست یابی به احکام شرعی بود.
← مکتب اخباری گری از نظر اعتقادی
عنوان «اخباری گری» یا «اخباری»، در کتاب های فقهی متأخّر، بر گروهی از فقهای شیعه اطلاق می گردد که خط مشی عملی آنان در دست¬یابی به احکام شرعی و تکالیف الاهی، پیروی از اخبار و احادیث است، نه روش های اجتهادی و اصولی. در مقابل آنان، فقهایی که معتقد به خط مشی اجتهادی هستند، با عنوان «اصولی» شناخته می شوند. با توجه به این توضیح، روشن می شود که شیعه به دو دسته در عقاید تقسیم نشده است، که یکی از آنها اصولی و دیگری اخباری باشد؛ زیرا اخباری و اصولی در اصول عقاید (توحید، عدل، نبوت، امامت و معاد) و همین طور در همه فروع (مثل نماز و روزه و حج و زکات و خمس و …) با هم مشترک هستند؛ بر این اساس اختلاف آنان فقط در منهج علمی و روش و طریقه وصول به حکم شرعی می باشد.
پیشینه اخباری گری
...
wikifeqh: اصول_اخباری گری
[ویکی فقه] «اخباری گری» یا «اخباری»، بر گروهی از فقهای شیعه اطلاق می گردد که خط مشی عملی آنان در دست¬یابی به احکام شرعی و تکالیف الاهی، پیروی از اخبار و احادیث است نه روش های اجتهادی و اصولی.
«اخباری گری» یا «اخباری»، بر گروهی از فقهای شیعه اطلاق می گردد که خط مشی عملی آنان در دست¬یابی به احکام شرعی و تکالیف الاهی، پیروی از اخبار و احادیث است نه روش های اجتهادی و اصولی. با پایان یافتن عصر حضور امامان (علیهم السلام) و آغاز عصر غیبت صغرا در سال ۲۶۰ (ه .ق)، در چگونگی دست¬یابی به احکام شرعی، نگرشی پدید آمد که امتداد خط مشی عصر حضور بود و بیشتر یاران ائمه (علیهم السلام) بر آن بودند و آن، بسنده کردن به احادیث و عدم تجاوز از آن در دست یابی به احکام شرعی بود.
← مکتب اخباری گری از نظر اعتقادی
عنوان «اخباری گری» یا «اخباری»، در کتاب های فقهی متأخّر، بر گروهی از فقهای شیعه اطلاق می گردد که خط مشی عملی آنان در دست¬یابی به احکام شرعی و تکالیف الاهی، پیروی از اخبار و احادیث است، نه روش های اجتهادی و اصولی. در مقابل آنان، فقهایی که معتقد به خط مشی اجتهادی هستند، با عنوان «اصولی» شناخته می شوند.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، جمعی از پژوهشگران زیر نظر هاشمی شاهرودی، سید محمود، ج ۱، ص۳۲۷.
...
«اخباری گری» یا «اخباری»، بر گروهی از فقهای شیعه اطلاق می گردد که خط مشی عملی آنان در دست¬یابی به احکام شرعی و تکالیف الاهی، پیروی از اخبار و احادیث است نه روش های اجتهادی و اصولی. با پایان یافتن عصر حضور امامان (علیهم السلام) و آغاز عصر غیبت صغرا در سال ۲۶۰ (ه .ق)، در چگونگی دست¬یابی به احکام شرعی، نگرشی پدید آمد که امتداد خط مشی عصر حضور بود و بیشتر یاران ائمه (علیهم السلام) بر آن بودند و آن، بسنده کردن به احادیث و عدم تجاوز از آن در دست یابی به احکام شرعی بود.
← مکتب اخباری گری از نظر اعتقادی
عنوان «اخباری گری» یا «اخباری»، در کتاب های فقهی متأخّر، بر گروهی از فقهای شیعه اطلاق می گردد که خط مشی عملی آنان در دست¬یابی به احکام شرعی و تکالیف الاهی، پیروی از اخبار و احادیث است، نه روش های اجتهادی و اصولی. در مقابل آنان، فقهایی که معتقد به خط مشی اجتهادی هستند، با عنوان «اصولی» شناخته می شوند.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، جمعی از پژوهشگران زیر نظر هاشمی شاهرودی، سید محمود، ج ۱، ص۳۲۷.
...
wikifeqh: مسلک_اخباری