[ویکی فقه] شهاب الدین ابو العباس احمد بن محمد، المقری التلمسانی نگارنده کتاب نفح الطیب من غصن الأندلس الرطیب می باشد.
شهاب الدین ابو العباس احمد بن محمد بن احمد بن یحیی بن عبد الرحمن بن ابی العیش بن محمد، المقری التلمسانی، در حدود ۱۰۰۰ ق در تلمسان زاده شد. کلمه مقری نشان می دهد که خاندان وی از دهکده ای کوچک واقع در نزدیکی شهر مذکور بوده و دلیلی ندارد که آن را صورت تحریف یافته ای از «مقری» به معنی قاری یا معلم قرآن بگیریم. یکی از اسلاف وی معلم ابن الخطیب، ادیب معروف اندلسی قرن چهاردهم میلادی بوده است. شاید از نفوذاین رابطه بود که مقری خواننده علاقه مند این نویسنده و شاعر بزرگ شد و کتاب اساسی خویش «نفح الطیب» را بدو اختصاص داد.
مدرس حدیث
مقری در کودکی شاگرد عموی خویش بود که مقام مفتی داشت و هفت بار صحیح بخاری را پیش وی خواند و به مرور زمان تدریس آن را بیشتر از هر کتاب دیگر دوست داشت و در این باب شهرت یافت. وی در تمام عمر به تدریس حدیث پرداخت و چند کتاب در این رشته تالیف کرد که در آن سال ها و بعدها هنگام اقامت در مشرق مبنای درس وی بود. ولی علاقه خصوصی وی را در سنین نوجوانی به سوی ادب و تاریخ اندلس کشانید.
زیارت خانه خدا
وی در سال ۱۰۲۷ هجری از مغرب به نیت حج بیت الله به راه افتاد و تا سال ۱۰۳۷ ق پنج بار به حج رفت که در اثنای آن هفت بار مدینه را زیارت کرد و بارها در آنجا درس حدیث داد. در بازگشت به قاهره که قبلا در مسیر حج بدانجا پای نهاده بود، در الازهر به تدریس پرداخت. وی از قدس، دمشق و... دیدن کرد و در دمشق در مدرسه جقمقیه به تدریس مشغول شد.
وفات
...
شهاب الدین ابو العباس احمد بن محمد بن احمد بن یحیی بن عبد الرحمن بن ابی العیش بن محمد، المقری التلمسانی، در حدود ۱۰۰۰ ق در تلمسان زاده شد. کلمه مقری نشان می دهد که خاندان وی از دهکده ای کوچک واقع در نزدیکی شهر مذکور بوده و دلیلی ندارد که آن را صورت تحریف یافته ای از «مقری» به معنی قاری یا معلم قرآن بگیریم. یکی از اسلاف وی معلم ابن الخطیب، ادیب معروف اندلسی قرن چهاردهم میلادی بوده است. شاید از نفوذاین رابطه بود که مقری خواننده علاقه مند این نویسنده و شاعر بزرگ شد و کتاب اساسی خویش «نفح الطیب» را بدو اختصاص داد.
مدرس حدیث
مقری در کودکی شاگرد عموی خویش بود که مقام مفتی داشت و هفت بار صحیح بخاری را پیش وی خواند و به مرور زمان تدریس آن را بیشتر از هر کتاب دیگر دوست داشت و در این باب شهرت یافت. وی در تمام عمر به تدریس حدیث پرداخت و چند کتاب در این رشته تالیف کرد که در آن سال ها و بعدها هنگام اقامت در مشرق مبنای درس وی بود. ولی علاقه خصوصی وی را در سنین نوجوانی به سوی ادب و تاریخ اندلس کشانید.
زیارت خانه خدا
وی در سال ۱۰۲۷ هجری از مغرب به نیت حج بیت الله به راه افتاد و تا سال ۱۰۳۷ ق پنج بار به حج رفت که در اثنای آن هفت بار مدینه را زیارت کرد و بارها در آنجا درس حدیث داد. در بازگشت به قاهره که قبلا در مسیر حج بدانجا پای نهاده بود، در الازهر به تدریس پرداخت. وی از قدس، دمشق و... دیدن کرد و در دمشق در مدرسه جقمقیه به تدریس مشغول شد.
وفات
...